Mijn beste fout. 18+ ✅

38

Pov Tony.

Het is nu een paar dagen geleden dat Joost hier ineens in de winkel stond. Hij zit nog steeds in het huisje dat ik voor hem heb geregeld. Ik werk overdag in het winkeltje en brengt de avonden met hem door. Ik hoop dat hij eens gaat praten in plaats van mijn voorraad wodka op te drinken.

Ik doe de deur van het huisje open en zie hem daar op dezelfde plek zitten. "Hey Joost, hoe gaat het vandaag?" vraag ik terwijl ik weet dat ik toch geen antwoord krijg. Er komt op dit moment geen zinnig woord meer uit en ik begin me steeds meer zorgen te maken.

Ik twijfel of ik Max moet bellen. Joost heeft me goed duidelijk gemaakt dat hij dat niet wilt. "Vertel me nu eens wat je hier doet" zeg ik "gaat dit om Sander?" Zijn hoofd schiet omhoog bij zijn naam en zijn ogen stromen vol "hij is dood" zegt hij dan zacht "en dat is mijn schuld" snikt hij. Ik trek hem in mijn armen en troost hem "het spijt me" zeg ik hem.

Hij is een uur later naar bed gegaan en heeft niks meer gezegd. Ik pak mijn telefoon en bel naar Max

Ik: hey Max! Ik weet dat het al laat is. Maar ik heb hier een hele verdrietige Joost in huis en ik maak me zorgen.

Max: zit hij bij jou op het park? We proberen hem al een week te vinden. Wat doet hij daar?

Ik: hij stond ineens voor mijn neus met wat flessen wodka. Ik heb hem in een huisje gedaan en geprobeerd met hem te praten, maar hij verteld alleen maar dat hij dood is. Is het waar? Heeft Sander het niet gehaald?

Max: kut! Nee Tony. Sander is vorige week wakker geworden. Ik denk dat Joost de dingen die toen gebeurde verkeerd heeft opgepakt.

Ik: dat is geweldig nieuws! Hoe gaat het met hem? Heb je enig idee wat ik met Joost moet doen?

Max: Sander gaat langzaam vooruit. Hij was echt heel erg toe getakeld. Dus het gaat stapje voor stapje, maar het gaat goed. Ik kom Joost morgen halen.

Ik: overdag is hij alleen in het huisje omdat ik dan in de winkel ben. Ik ben alleen s'avonds bij hem. Kom eerst maar langs de winkel als je er bent dan breng ik je naar hem toe.

Max: je ziet me morgen. Dank je wel dat je voor hem gezorgd hebt.

Ik leg mijn telefoon weer weg. Dus hij heeft het mis. Sander is niet dood. Hij leeft nog! Met een iets beter gevoel sta ik op en ga naar bed. Hoe eerder ik ga slapen hoe eerder het morgen is.

Pov Max.

"Ik moet gaan" zeg ik tegen Levi. "Gaat Luuk mee?" Vraagt hij. "Ja, dan hoef ik niet alleen"  hij knikt "sorry dat ik niet mee kan" zegt hij dan. Ik trek hem naar me toe en druk mijn lippen op die van hem "dat geeft niet Levi. We hebben allemaal onze eigen verplichtingen daar kun je niks aan doen. Ik bel je als ik er ben oke" zeg ik hem. Hij knikt "tot snel lieverd" ik voel mijn wangen rood worden wanneer ik hem nog een laatste kus geef.

Ik toeter wanneer ik voor Luuk zijn huis sta. Hij komt naar buiten en stapt in "dus waar gaan we heen?" vraagt hij "we gaan Joost ophalen" laat ik hem weten "je weet waar hij is?" Ik knik "ja hij zit in de Ardennen bij Tony. Die belde me gister avond." Hij kijkt me aan "zal ik Jannie bellen om het te vertellen." vraagt hij. "Nee ik heb haar gister avond nog gebeld en gezegd dat hij vandaag thuis komt"

Na een paar uur komen we eindelijk aan op het park. Ik parkeer de auto naast die van Joost en stap uit. Luuk doet hetzelfde. "We moeten eerst even naar het winkeltje, Tony zou daar op ons wachten" zeg ik tegen Luuk. We lopen er samen heen en als ik de deur open doe zie ik Tony al staan "hey, jullie zijn er" zegt hij blij. Hij geeft ons beide een hand. "Dus waar is die eikel" vraagt Luuk.

Tony moest even zijn moeder bellen zodat ze hem even over kon nemen in de winkel en beloofde met een uurtje terug te zijn. Met z'n drieën lopen we in de richting van de huisjes "hij zit nog in luxe ook" moppert Luuk. "Ik heb hem in mijn vakantiehuisje gestopt" zegt Tony. "Dat was het enige dat beschikbaar was" zegt hij. "Dat is erg aardig van je Tony" zeg ik. "Ik kon hem niet aan zijn lot over laten."

Hij doet de deur van een huisje op en daar op de bank zit Joost. Zijn schouders hangen "nu al terug?" zegt hij. Zijn stem klinkt schor en hees alsof hij al een week huilt. "Ja en ik heb vrienden mee genomen" zegt Tony "dat is leuk, zal ik naar mijn kamer gaan dan?" vraagt Joost. "Nee hoor je kunt blijven" zegt Luuk.

Joost zijn schouders verstijven hij legt zijn hoofd in zijn handen "wat doe jij hier?" Zegt hij zacht. "We komen je halen om je naar huis te brengen" zeg ik. Hij draait zich om en ik schrik zo erg van hoe hij eruit ziet. Zijn ogen zijn rood dik en donker omrand. Zijn wangen zijn schraal en ingevallen. Zijn haar hangt plat over zijn voorhoofd. Zijn mond staat naar beneden. Hij ziet er echt heel slecht uit.

Ik stap op hem af en doe mijn armen open "kom hier Joost" hij blijft zitten en kijkt naar me "het was geen vraag" zeg ik. Hij staat op en sloft op me af voor hij zich in mijn armen nestelt. Zodra ik mijn armen dicht doe rond zijn lichaam begint hij te schokken. Er komt een snik uit zijn borst die mij pijn doet. Luuk gaat achter hem staan en omhelst hem ook. Zo staat hij tussen ons in te huilen.

"Het doet zo'n pijn" snikt hij dan. Luuk laat hem los "wat doet er pijn Joost" vraagt hij "je weet toch dat het niet jou schuld is?" Joost schudt zijn hoofd "maar dat is het wel. Hij is dood omdat ik vreemd ging" huilt hij. "Wie is er dood?" vraag ik. Hij huilt nog harder zijn lichaam schokt. "S.. S.. Sander" snikt hij "maar Joost" begint Luuk "Sander is niet dood. Hij is vorige week wakker geworden."