Mijn beste fout. 18+ ✅

37

"Joost? Je moet komen!" Roept mijn moeder. Ik loop langzaam de trap af richting het geluid van mijn moeder. Ze is aan de telefoon maar steekt een vinger op als teken dat ik moet wachten. Ik pak een glas water en leun tegen het aanrecht tot ze klaar is.

"Dat was de recherche" begint ze "ze willen weten of je aangifte wilt doen tegen Jake" haar vraag overvalt me "maar zou Sander dat niet moeten doen?" vraag ik haar. Ze kijkt me bedenkelijk aan "je zou het wel denken ja" zegt ze dan.

En dan schiet het door me heen. Beelden van Sander die bleek en stil in een kist ligt ergens in een kerkje hier in de stad. Mijn zicht word wazig, mijn ademhaling gaat moeilijk. Ik laat mijn glas vallen en ren de keuken uit. Ik pak mijn sleutels en voor het eerste in een maand stap ik mijn auto in.

"Joost!" Ik zie mijn moeder naar buiten stormen en op mijn auto af rennen, maar de motor brult al onder me en ik rij achteruit de oprit af. Ik weet niet waar ik het zoeken moet. Het maakt me geen fuck meer uit waar mijn auto me heen brengt. Mijn beste vriend is dood en dat is mijn schuld.

"Fuck.. fuck.. fuck.." roep ik als ik met beide handen op mijn stuur sla. Ik moest mijn wagen aan de kant zetten omdat ik niks meer zag door de tranen. Ik wist niet dat het verlies van iemand zo veel pijn kon doen. Mijn borst doet pijn van het huilen.

Wanneer ik een beetje gekalmeerd ben rij ik mijn auto de snelweg op. En pas wanneer ik er ben besef ik waar ik ben. Ik ben naar de Ardennen gereden. Ik zet mijn auto op de parkeerplaats en loop naar het winkeltje. Ik loop naar de drank en pak er 2 flessen wodka uit "heb je dorst?"

Ik kijk achter me recht in het lachende gezicht van Tony "hey" zeg ik. Ik loop hem voorbij naar de kassa en zet de flessen weg "waar ga je heen?" vraagt hij "dat weet ik nog niet, hoezo?" Hij scant mijn drinken "het is saai hier en jij ziet er wel uit alsof je iemand kunt gebruiken" zegt hij. Ik knik "ja, neem wel je eigen drinken mee. Ik ben niet van plan te delen" laat ik hem weten. Hij knikt "wacht buiten op me. Ben er met 10minuten" zegt hij. Ik reken af en wacht bij de deur.

"Waar gaan we heen?" vraag ik "het plekje waar jullie vorige keer zaten" zegt hij. "No way in hell dat ik naar het meertje ga" zeg ik hem. Hij kijkt me verbaasd aan "nee waar jullie tenten stonden. Dat plekje bedoel ik" zegt hij. Ik knik dat vind ik prima. We gaan tegen een boomstam zitten en drinken wat terwijl we naar het water kijken.

"Ik heb gehoord wat er is gebeurd" zegt hij zacht "wil je er over praten?" Ik schud mijn hoofd "nee niet echt" zeg ik zacht. Ik moet moeite doen om normaal te klinken. Mijn keel schiet gelijk weer dicht als ik eraan denk "ik ben er als je wilt praten" zegt hij "ik weet dat we elkaar niet zo goed kennen, maar ik ben er" maakt hij zijn zin af "bedankt" zeg ik. Ik hou mijn fles omhoog en stoot hem tegen die van Tony  "op beste vrienden" toost ik.

"Waar slaap je?" vraagt Tony. Ik hou mijn armen open "hier" zeg ik. "Ik regel een tent voor je" zegt hij. Hij pakt zijn telefoon en begint te typen. Ik let er verder niet zoveel op en neem nog een slok. "Geregeld" zegt hij dan. "Wil je dat ik blijf?" Ik knik "als dat geen moeite is" hij schud zijn hoofd "nee dan zou ik het niet aanbieden" zegt hij.

We lopen naar een huisje "die kamer is voor jou en ik slaap hier" zegt hij. Ik loop naar de kamer die hij me aanwees "Joost?" Ik draai me om "weet iemand dat je hier bent?" vraagt hij. "Nee ik ben mijn telefoon vergeten" zeg ik. "Moet je niet iemand bellen?" vraagt hij. "Nee mijn beste vriend is dood, er is niemand die ik wil bellen" zeg ik voor ik de kamer in stap.

Pov Max

Ik loop het ziekenhuis in op weg naar Sander zijn kamer. Wanneer ik op de juiste verdieping ben zie ik zijn ouders al bij de deur staan. Luuk staat er ook "hey" groet ik ze. Marie glimlacht naar me "hij is wakker" zegt ze "dat weet ik, Luuk belde me net" vertel ik haar. Levi heeft Koen gebeld en die zou Jannie bellen om Joost het goede nieuws door te geven haar gezicht betrekt bij zijn naam "waar is die jongen toch. Hij zou hier moeten zijn" zegt ze "dat weet ik, maar hij voelt zich zo schuldig dat hij het huis niet uit durft" zeg ik haar.

Op dat moment komt Koen aanrennen "jongens!" We draaien ons om naar Koen. Hij ziet er een beetje bleek uit "Joost is er vandoor" hijgt hij "ik belde net naar Jannie en die zei dat hij in paniek in de auto stapte en is weg gereden" zegt hij.

"Wat?" Hij kijkt me aan "zijn moeder vroeg of hij aangifte wilde doen tegen Jake en toen raakte hij in paniek" zegt hij. "Misschien denkt hij dat Sander het niet gehaald heeft" zegt Levi. "Het is Sander die aangifte moet doen toch? Wat nou als hij denkt dat Sander dood is omdat ze hem bellen" vraagt hij.

"Weet ze waar hij is?" vraag ik Koen. "Nee hij is weg gereden en heeft niks mee genomen" zegt hij "shit, nu moeten we hem ook nog gaan zoeken" zucht Luuk. "We gaan ons nu eerst even op Sander concentreren en kijken hoe hij er aan toe is" zegt Levi. "Dan kijken we straks wel verder of we iets kunnen vinden."