Mijn beste fout. 18+ ✅

28

Ik zit bij Sander op schoot te lachen om het gezicht van Joanna. Ze kijkt me boos aan "dit is niet grappig" zegt ze "echt wel" zeg ik terug "dit is fucking hilarisch" Ze draait zich eindelijk om en loopt weg "dat was grappig" zeg ik tegen Sander. Hij zit naar me te kijken met een hele aparte blik in zijn ogen die ik nog nooit gezien heb. Ik zwaai voor zijn ogen waardoor hij wakker lijkt te schrikken hij duwt me van zich af en stormt de kantine uit.

Waar heeft hij nu weer last van. Hij loopt Nina omver die ligt op de grond te schelden ik sta op om haar te helpen "hey gaat het?" vraag ik "ja bedankt" ik help haar overeind en pak haar spullen van de grond "alsjeblieft" ze glimlacht even en loopt dan door. "Wat is er met hem?" vraagt Luuk "geen idee" zeg ik. Ik pak mijn telefoon en stuur hem een bericht. Ik weet dat ik nu niet achter hem aan moet gaan.

Ik: wat is er? Heb ik iets verkeerd gedaan?

Sander: nee.

__________________

De hele week hoor ik niks van hem, hij is niet op school. Bij de training is hij er ook niet en zijn telefoon springt gelijk naar de voicemail als ik hem bel. Ik ben een paar keer aan de deur geweest en telkens zei Marie dat hij op bed lag. Ze zegt dat hij ziek is en niemand wilt zien.

Ik lig samen met Jake op mijn bed wanneer ik hem nog eens besluit te bellen. Gelijk de voicemail. Ik spreek een bericht in en druk de telefoon uit.

Ik: Ik maak me zorgen Sander. Je moeder laat me niet binnen. Bel me alsjeblieft.

"Heb je hem nog steeds niet gezien?" vraagt Jake me wanneer hij mijn bericht hoort. "Nee ik weet niet wat ik moet doen. Ik pieker me suf over wat er aan de hand kan zijn." zeg ik hem. Ik heb de laatste dagen veel tijd met Jake door gebracht. Nu nog meer omdat Sander er niet is. "Ik kan me gewoon niet bedenken wat ik fout heb gedaan" zeg ik. Hij pakt mijn hand en trekt me tegen zich aan "het komt wel goed Joost. Hij komt vanzelf terug" zegt hij.

TRING.. TRING.. Marie doet de deur open "hoi Joost" ze zet een stap opzij en laat me binnen "deze onzin heeft lang genoeg geduurd. Hij is op zijn kamer" zegt ze. "Bedankt Marie, ik word zo langzamerhand een beetje gek van bezorgdheid" laat ik haar weten "dat begrijp ik Joost, hij wilt tegen mij ook niks zeggen" ik knik en loop de trap op naar zijn kamer. Zonder kloppen doe ik de deur open.

Ik schrik van wat ik zie. Daar op zijn bed ligt hij met een arm over zijn gezicht. Zijn mond een stukje open. Mijn blik gaat over hem heen tot ik Merel zie die met zijn pik in haar mond voor hem op haar knieën zit. Ze zuigt hem af hij kreunt "zo ziek ben je dus niet" zeg ik. Hij schrikt van mijn stem en kijkt naar de deur waar ik sta. Ik sla mijn armen over elkaar. Merel probeert haar lichaam te bedekken "doe geen moeite Merel, jou lichaam doet me niks. Ik ben homo" laat ik haar weten. Ze slaat de deken over haar lichaam en kijkt naar me. Het boeit me echt helemaal niks hoe ze eruit ziet.

Mijn blik gaat over het lichaam van Sander omhoog terug naar zijn ogen. "Ik dacht dat je dood lag te gaan" Sander ligt naar me te staren en zegt geen woord "ik dacht dat je zo ziek was dat je niet eens de telefoon kon opnemen" hij zegt nog steeds niks. Mijn hand gebaard naar Merel "maar dat valt dus allemaal wel mee. Terwijl ik me de hele week zorgen maak lig jij hier te neuken met haar" zeg ik.

Ik ben nu serieus echt boos. Niet omdat hij merel neukt, maar omdat hij zich zo gedraagt. Hij ligt nog steeds naar me te staren en zegt nog steeds geen woord. "Je bent een klootzak" laat ik hem weten terwijl ik me omdraai en de deur uit loop "Joost?" hoor ik achter me "wat?" vraag ik "sorry" komt er zacht uit "daar koop ik niks voor Sander" met die woorden loop ik weg.

Er ligt een steen op mijn maag wanneer ik de trap af loop naar beneden. Hoe kan hij dit nou doen. "En?" vraagt Marie "je zoon is een klootzak" zeg ik haar. ze trekt verbaasd haar wenkbrauwen op "ik maak me de hele week zorgen om hem en hij ligt ondertussen vrolijk te rampentampen met Merel" zeg ik. Haar blik veranderd van verbaasd naar nieuwsgierig "ben je jaloers?" vraagt ze. Ik schud mijn hoofd "nee dat moet hij zelf weten, maar hij had me er niet voor aan de kant hoeven schuiven. Ik dacht dat hij mijn vriend was" zeg ik voor ik de deur open trek en naar buiten wandel.

Ik loop met een traag tempo naar mijn huis en ga mijn bed in. Vandaag ben ik er klaar mee. Ik voel me verraden door hem. Ik begrijp niet hoe hij zich ineens zo kan gedragen. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap.

Pov Sander.

Kut! Dat is het eerste wat ik denk zodra ik zijn stem hoor. Ik draai mijn hoofd zijn kant op en kijk naar hem. Mijn hart begint gelijk te bonken, mijn ademhaling gaat sneller. "Ik dacht dat je dood lag te gaan" zegt hij. "ik dacht dat je zo ziek was dat je niet eens de telefoon kon opnemen" hoor ik hem zeggen. Ik lig nog steeds te staren. Ik had gehoopt dat het na een week afstand minder zou zijn met mijn gevoelens, maar ze zijn er duidelijker dan eerst. "maar dat valt dus allemaal wel mee. Terwijl ik me de hele week zorgen maak lig jij hier te neuken met haar." Zijn blik is donker. Hij is mooier dan ooit.

Hij is boos en terecht natuurlijk ik heb hem de hele week genegeerd. Ik weet dat hij een paar keer aan de deur heeft gestaan en dat mijn moeder hem niet binnen heeft gelaten op mijn verzoek. "Je bent een klootzak" zegt hij dan wanneer hij de deur uit loopt. Voor ik mezelf tegen kan houden komt zijn naam mijn mond uit "Joost?" Hij draait zich om "wat?" zegt hij "sorry" zeg ik zacht "daar koop ik niks voor Sander" zo loopt hij van me weg.

"Wauw" zegt Merel "dat was een mood killer" ik knik "dat kun je wel zeggen." Ik kijk naar haar terwijl ze haar kleding aan trekt "ik ga naar eens" zegt ze dan. Ze geeft me een kus op mijn wang en loopt achter Joost aan de kamer uit. Ik lig nog steeds op mijn bed. Denkend aan wat er gebeurd is val ik in slaap.