Dit is deel 2 van een aanbod met gevolgen.
Joost krijgt een vriendje maar gaat dan de fout in. Een grote fout met gevolgen.
dit verhaal bevat gedetailleerde sex scènes en grof taalgebruik als je daar niet tegen kunt moet je het niet lezen.
"W.. w.. wat?" vraag ik verward. Eerst staan Max en Luuk hier voor mijn neus terwijl Tony me beloofd had niemand te bellen. En dan gaan ze grapjes maken over Sander. Ik heb me de afgelopen dagen zo verschrikkelijk slecht gevoeld. Ik geloof niet dat ik veel gezegd heb tegen Tony. Ik ben hem dankbaar dat hij me hier laat blijven hij is een goede vriend.
"Hij is niet dood" zegt Max "hij is wakker" zegt Luuk. "M..m..maar waarom belde de recherche mij dan?" vraag ik. Ik geloof dat ik in shock ben "dat is een standaard procedure, omdat jij er bij betrokken bent" legt Luuk hem uit. "Het was niet omdat Sander dood zou zijn jij het dan moest doen" legt hij uit.
"Hij leeft?" Ik kijk Max aan die een kleine glimlach op zijn gezicht krijgt "ja Joost hij leeft nog. Hij heeft je nodig. Ga je mee naar huis?" Ik knik "ja" ik maak me los van Max en loop naar Tony "bedankt dat je dit voor me hebt gedaan. Ik waardeer het echt heel erg" zeg ik hem. "Geen probleem Joost" ik geef hem een knuffel "we komen snel nog eens een weekend langs met z'n alle" zeg ik. "Dat lijkt me leuk" zegt hij. Max en Luuk geven hem beide een hand en bedanken hem wat hij weg wuift.
Luuk rijd met mijn auto terug en ik zit bij max in de auto "dus hoe gaat het nu?" vraagt hij. "Ik weet het niet Max, ik heb me zo slecht gevoeld. Eerst omdat het gebeurd was en toen dacht ik dat hij d.. d... d.." Ik zucht "je weet wat ik bedoel" hij knikt "ik begrijp het Joost echt waar, maar je beste vriend heeft je nodig en nu heb je ons allemaal bezorgd gemaakt door weg te lopen" zegt hij dan. "Ik weet het Max. Ik dacht alleen maar aan mezelf en mijn eigen verdriet."
Nu ik zijn kant hoor begin ik me te schamen voor mijn gedrag "het spijt me" zeg ik zacht. "We gaan je eerst thuis brengen zodat je kunt douchen en daarna breng ik je naar Sander" zegt hij. "Mijn moeder is zeker heel erg boos" vraag ik "jup, je had haar moeten bellen" zegt hij. Na nog een uur komen we aan bij mijn huis. Zodra ik uit stap rent mijn moeder de deur uit.
"Ik heb je zo gemist" zegt ze als ze me in haar armen trekt na een tijdje laat ze me los en slaat me hard tegen mijn wang "wat bezielde je om me zo bezorgd te maken Joost" zegt ze boos "heb je wel eens gedacht aan wat je ons hebt aangedaan?" Ze staat te schreeuwen "het spijt me mama" mompel ik. We staan nog steeds op de oprit. Max en Luuk staan allebei naar ons te kijken. "Kom binnen jongens" zegt ze dan.
Ik loop mijn kamer in en ga gelijk naar de badkamer waar ik de douche aan zet. Ik stap eronder en laat het water over me heen stromen. Ik was mijn haar en lichaam en scheer mijn wangen en kin glad als ik daarmee klaar ben zet ik de douche uit en droog me af. Met een handdoek om mijn middel loop ik naar mijn kamer.
Max zit op mijn bed hij heeft kleren klaar gelegd voor me ik trek een wenkbrauw op "dat kan ik zelf wel" zeg ik. Hij grijnst "dat weet ik. Kleed je aan dan gaan we" hij staat op en loopt mijn kamer uit. Ik trek de kleding aan die hij heeft klaargelegd. Het ziet er nog best goed uit
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik poets mijn tanden, spuit wat deo op en een lekker luchtje. doe mijn haar nog in model en loop de trap af naar de andere. "Kijk het leeft weer" zegt Max. Hij grijnst naar me "je ziet er goed uit Joost" zegt hij. Mijn moeder knikt "hij heeft gelijk" lacht ze naar me. Ik trek haar in een knuffel "bedankt mam" zeg ik zacht. Ik geef haar een kus op haar wang en kijk naar de jongens. "Kom we gaan" zegt Luuk.
Pov Sander.
Sinds ik wakker ben is iedereen langs geweest. Ik heb ontzettend veel informatie naar mijn hoofd geslingerd gekregen waar ik over na moet denken. De artsen die me steeds willen onderzoeken, de politie die langs kwamen om mijn verhaal te horen over wat er gebeurd is. Mijn ouders die steeds vragen hoe het gaat, mijn vrienden komen elke dag. De meisjes van school zijn geweest, zelfs Merel is langs geweest, maar de enigste die ik wil zien is spoorloos. Niemand weet waar hij is.
Koen zit bij me in de kamer één of ander artikel voor te lezen over een bandje dat hier binnenkort speelt in de kroeg van Tom. "Koen?" vraag ik "ja?" Hij kijkt op van zijn krant "heb je al iets gehoord?" vraag ik hem. Ik weet het antwoord al en toch blijf ik het elke dag vragen "nee, sorry Sander" mijn hoofd hangt naar beneden. "Ik begrijp niet waarom hij me niet op komt zoeken" zeg ik zacht "hij voelt zich schuldig" zegt Koen. "Maar dat hoeft toch helemaal niet" zeg ik.
Koen zijn telefoon gaat over "het is Max" zegt hij. Hij loopt de kamer uit en neemt zijn telefoon op. Ik kijk door het raam naar buiten en wacht tot hij terug komt. De deur gaat open "wat was er?" vraag ik "ik heb iets voor je" zegt Koen. Ik draai mijn hoofd naar de deur en zie tot mijn grote verbazing Max en Luuk staan samen met Koen. Ze zetten alle drie een stap opzij en daar staat hij. Mijn allerbeste vriend in deze hele wereld.
"Wie ben jij?" vraag ik. Ik kijk de andere aan met een blik dat ze mee moeten spelen. Max en Luuk grijnzen, Joost staat met een hele verdrietige blik op zijn gezicht naar me te kijken. "Koen, wie is dat?" vraag ik nog eens. Joost zijn hoofd gaat steeds verder hangen "je beste vriend" zegt Koen. Ik schiet in de lach "dat weet ik toch" grijns ik waardoor Joost zijn hoofd met een ruk omhoog schiet hij kijkt me aan en ik doe mijn armen open "kom hier lapzwans" grijns ik.
