Dit is deel 2 van een aanbod met gevolgen.
Joost krijgt een vriendje maar gaat dan de fout in. Een grote fout met gevolgen.
dit verhaal bevat gedetailleerde sex scènes en grof taalgebruik als je daar niet tegen kunt moet je het niet lezen.
Ik rij eerst langs huis om mijn voetbal kleren te halen. Sander besluit even in de auto te wachten tot ik klaar ben. Als ik terug kom zie ik dat hij achter het stuur zit. Ik ga naast hem zitten "je kon niet wachten tot ik eruit was of wel?" vraag ik. Hij grijnst naar me "hij rijd zo lekker" zegt hij. "Je mag hem kopen hoor" bied ik aan. Hij schudt zijn hoofd "nee dan is het niet leuk meer om er in te rijden als hij van mij is" zegt hij. Echt af en toe snap ik zijn gedachtegang niet.
Bij zijn huis aangenomen zet hij mijn auto in de garage en lopen we via de deur de keuken in. "Hoi mam" zegt hij "dag jongens, hoe was het op school?" Sander mompelt een goed en schenkt wat drinken in. "Joost, hoe is het met je ouders jongen? het is veel te lang geleden dat ik Kees en Jannie heb gezien, zeg je ze dat we volgende week weer eens samen eten?" zegt ze tegen me. Ik knik "ik zal het doorgeven mevrouw" zeg ik. Ze zucht een keer "je weet best dat je me Marie mag noemen Joost" zegt ze. "Dat weet ik Marie" grijns ik. "Kom Joost, we gaan naar boven" zegt Sander.
Ik loop achter hem aan naar boven en check ondertussen hoe zijn kont eruit ziet in zijn jeans. "Kun je het zien?" vraagt hij "nee, als je je broek eens uit doet?" Hij steekt zijn middelvinger naar me op en loopt door. Ik laat me op zijn bed vallen en scroll door mijn insta tot ik bij een foto kom die Sander een uur geleden heeft geplaatst
Sander: New drawing, art class!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Heb jij die echt gemaakt?" vraag ik hem. Hij knikt "dit is echt super mooi man!" Stiekem ben ik best jaloers op hem dat hij dit kan. Ik druk op het hartje eronder en schrijf eronder
mooi gemaakt schatje!❤️
Ik hoor dat hij zucht "noem me niet steeds zo, je weet dat ik dat niet leuk vind" zegt hij. Ik sta op en sla mijn armen langs achter om hem heen "het spijt me schatje, vergeef je me alsjeblieft?" fluister ik in zijn oor. Hij duwt me weg "verdomme noem me niet zo!" gilt hij naar me. Ik schrik van zijn reactie en doe een stap achteruit.
"Waarom heb je er zo'n hekel aan?" vraag ik hem zachtjes. Hij draait zich terug om en gaat met zijn rug naar me toe zitten "dat weet je best" zegt hij dan. Ik ga terug op zijn bed zitten en verwijder mijn reactie onder zijn foto. Shit, ik ook altijd met mijn grote mond.
Ik pak mijn spullen en loop zijn kamer uit. "Ik ga nog even langs huis" zeg ik tegen Marie "ik ben iets vergeten." Zonder nog ergens op te wachten loop ik naar buiten en pak ik Sander zijn fiets. Ik heb geen zin om met de auto te gaan nu. Een beetje frisse lucht kan geen kwaad. Ik fiets een rondje door het park en laat me op een bankje zakken. Waarom werd hij in hemelsnaam zo boos. Hij heeft nog nooit zo tegen me gegild.
Het begint te schemeren wanneer ik naar mijn huis fiets. Ik zie Koen voor mijn huis op het trapje zitten "hey, wat doe jij hier? vraag ik. Hij staat op en loopt naar me toe. "Sander heeft het hele elftal de opdracht gegeven om je te zoeken nadat je niet bij de training was." Ik knik "ik was in het park, even geen behoefte aan mensen" zeg ik.
Ik draai mijn voordeur van het slot en doe de deur open. Ik stap naar binnen en laat Koen er ook in. Hij staat met zijn telefoon in zijn hand "zeg alsjeblieft niet dat je me hebt gevonden" zeg ik. Hij stopt met typen en kijkt me aan "Sander was echt zo boos op me vanmiddag, hij schreeuwde tegen me" zeg ik zacht. "En ik wil hem niet onder ogen komen" maak ik mijn zin af. "Ik zal alleen zeggen dat je veilig bent, ik zal niet zeggen waar je bent" zegt Koen dan. Ik knik dat het goed is.
Nog geen 10 minuten later gaat de deurbel. Ik blijf zitten waar ik zit en voel dat Koen van de bank op staat om open te doen "waar is hij?" hoor ik Sander vragen "op de bank" zegt Koen. Maar Sander heeft daar geen geduld voor en propt zich langs hem heen naar binnen. Hij komt de kamer binnen en kijkt naar me. Zijn gezicht ziet er niet uit alsof hij gehuild heeft ofzo. Wat natuurlijk onzin is. Hij loopt naar me toe "Joost! Het spijt me zo" hij trekt me in zijn armen en houd me stevig vast. "het spijt me zo" herhaald hij "vergeef me alsjeblieft" smeekt hij me.
Ik knik "ja, het is al goed lapzwans" zeg ik waardoor hij moet lachen. "Ik ga ervandoor jongens, Anne wacht op me" zegt Koen. Ik sta op van de bank en loop met hem naar de deur "bedankt Koen" zeg ik hem. "Geen dank" zegt hij voor hij de deur uit loopt en weg fietst. Ik doe de deur dicht en loop terug naar Sander. "Ik ga naar bed" zeg ik voor ik me omdraai en naar boven loop. "Mag ik blijven?" vraagt hij zacht. "Ja"
Ik loop door mijn kamer gelijk naar mijn badkamer, ik neem niet eens de moeite om de deur dicht te doen. Ik zet de douche aan en kleed me uit voor ik onder de straal ga staan. "Joost?" hoor ik "ja?" roep ik terug "lust jij nog iets?" Ik roep terug dat hij wel wat eten en drinken uit de kast mag halen beneden. Ik blijf nog even onder de douche staan en zet hem dan uit. Zonder de moeite te nemen om mezelf af te drogen sla ik een handdoek rond mijn middel. En zo loop ik mijn kamer in en laat ik me op mijn bed vallen.
