Mijn beste fout. 18+ ✅

34

Het word al licht buiten. De vuurkorf is ver uit dus gooi ik er nog wat hout in. Ik lijk maar maar niet warm te kunnen worden. Ik heb een deken om me heen geslagen die Luuk me heeft gebracht omdat ik zat te klappertanden zei hij.

"Joost?" Ik draai me om en kijk naar Koen "gaat het?" vraagt hij. "Niet echt Koen. Ik ben zo dom geweest" zeg ik. "Heb je er spijt van" vraagt hij "want wat ik zag genoot je er net zoveel van als Sander" zegt hij "op dat moment niet. Op het moment zelf dacht ik alleen maar mezelf en mijn genot" zeg ik eerlijk. Hij knikt "misschien moet je dan eens gaan nadenken wat je wilt" zegt hij "ja maar ik moet nu eerst met Jake gaan praten" zeg ik.

Ik pak mijn telefoon en bel hem op

Jake: Wat?

Ik: kunnen er praten

Jake: ik ben er met 10 minuten

Ik kijk verbaasd naar Koen "hij komt over tien minuten" zeg ik. Op dat moment komen Max en Levi aanlopen. Ze hebben elkaars hand vast "wie komt er aan?" vraagt Max "Jake" zeg ik. "Ik heb hem opgebeld vanacht en verteld wat er gebeurd is" vertel ik ze. "Moeten we Sander niet wakker maken?" vraagt Levi. Ik schud mijn hoofd "nee ik denk niet dat het slim is als Jake hem ziet wanneer hij aankomt" ze knikken allemaal "we blijven in de buurt voor het geval dat" zegt Koen.

Ik kijk hoe Jake op me afloopt "hoi" zegt hij zacht. Hij staat een paar meter voor me. Ik durf hem bijna niet aan te kijken "kom je zitten" ik knik met mijn hoofd naar een boomstam en samen lopen we erheen "wat is er gebeurd Joost?" komt hij met de deur in huis. Ik had gehoopt dat ik nog even tijd had, maar blijkbaar is hij van de confrontaties.

"We waren truth or dare aan het spelen en toen kreeg Luuk een dare om Koen te zoenen dus dat deed hij." Begin ik mijn verhaal "toen ze klaar waren vroeg Koen of ik dat opwindend vond om te zien dus toen zei ik dat ik stijf was" mijn stem klinkt bibberig maar ik ga hem alles vertellen. Hij heeft het recht het te weten "toen was Sander aan de beurt en kreeg de opdracht mij van mijn stijve af te helpen en dat heeft hij gedaan."

"Hoe?" vraagt hij "hij heeft me gepijpt" zeg ik zacht. De tranen stromen over mijn wangen "vond je het lekker?" vraagt hij "op dat moment wel" zeg ik. "Heb je ook gedacht wat het met mij zou doen?" Ik schud mijn hoofd "nee, ik dacht alleen maar aan mezelf" ik kijk naar mijn voeten er is geen haar op mijn hoofd die nu naar hem durf te kijken. "En waar is hij nu?" vraagt hij. Hij klinkt boos "dat weet ik niet" zeg ik eerlijk.

Hij staat op en kijkt me heel erg boos aan WAAR IS HIJ?" "Ik weet het niet". "SANDER! WAAR BEN JE KLOOTZAK" het enige dat ik nu kan hopen is dat hij zo slim is om in zijn tent te blijven. Ik zie dat de andere bij me zijn komen staan. Luuk slaat een arm om me heen. En dan hoor ik de stem die ik nu niet had willen horen "hier ben ik." Jake draait zich om en stormt op Sander af "jij!" Hij prikt met een vinger hard op Sander zijn borst "jij moet met je gore poten van mijn vriendje afblijven" roept hij.

Er komt een diepe snik uit mijn borst. Luuk slaat zijn armen om me heen om me te troosten ,maar ik huil alleen maar harder als ik hem nog meer hoor roepen "KIJK NIET NAAR HEM!" gilt hij. "Hij is mijn beste vriend Jake" zegt Sander zacht "NU NIET MEER!" gilt Jake. En dan breekt de pleuris los.

Ik zie Levi en Max op Jake afrennen. "JAKE! STOP!" Hij zit boven op Sander. Zijn vuisten raken Sander zijn gezicht steeds opnieuw. Sander doet niks waarom verdedigt hij zich niet. Levi en Max trekken Jake van Sander af "BEL 112!" roept Max. Luuk doet wat hij zegt

"We hebben de politie en een ambulance nodig" roept Luuk in zijn telefoon. Ik sta aan de grond genageld door wat ik zie. Max en Levi houden Jake tegen de grond en Sander ligt een meter naast hun op de grond. Hij beweegt niet. Terwijl Luuk met de noodlijn belt trek ik aan zijn mouw. Wanneer ik zijn aandacht heb wijs ik naar Sander.

Luuk rent op hem af en schud aan hem. Legt een hand in zijn nek en zijn hoofd op zijn borstkas. "Hij ademt niet" zegt hij in de telefoon. Max en Levi kijken allebei op naar Luuk. Jake stopt met tegenstribbelen en ligt compleet stil. Zijn gezicht bleek, zijn ogen angstig.

"Joost! Je moet me helpen" hoor ik Luuk roepen. Ik kom uit mijn trance en ren op hem af "wat moet ik doen?" vraag ik. "Ik geef hem hartmassage, jij geeft hem zuurstof. Hou zijn hoofd iets naar achter en zijn neus dicht" zegt Luuk me. Ik doe wat hij zegt en plaats mijn mond over die van Sander en blaas lucht in zijn mond.

"Iemand moet naar de ingang om ze op te vangen" roept Luuk terwijl hij op Sander zijn borst blijft drukken. "Koen is er al heen" roept Levi terug. Ik was even vergeten dat hij er ook was. Ik blaas nog meer lucht in zijn mond en hoor dan de sirene aan komen.

Politie agenten rennen op ons af "wat is er gebeurd?" Max wijst naar Jake "hij heeft hem in elkaar geslagen" zegt hij. "Ik voelde geen hartslag" zegt Luuk. Op dat moment komt de ambulance ook aanrijden. De verplegers springen uit de bus en rennen op ons af.

Hij legt twee vingers in Sander zijn nek en voelt "ik voel een hartslag, maar het is heel zwak" zegt hij. Ik denk niet dat ik ooit zo hard heb gehuild als nu. De andere komt aanlopen met een brancard waar ze Sander op leggen en achter in de ambulance schuiven "mag ik mee?" vraag ik. "Ja, ga daar maar zitten." Koen geeft me mijn telefoon aan "bel me als je weet waar ze hem heen brengen, ik kom zo snel mogelijk die kant op" zegt hij. Ik knik en dan doet hij de deuren dicht.