Scent of Eclipse

Chapter 24: How it goes

I saw how we made our promises in each other. Sealed with kisses. Heaven and earth knows how much we loved each other. In the midst of the war, day and night, we saw each other above the sea and across the skyline as two souls full of love. 

"It will always be you."

"Wait for me."

"Remember, ten thousand beats, millions of melodies, billions of precious stones, but you are my life and my only weakness."

"I will not let you go."

"I will protect you."

Those words he uttered indelibly carved my mind and heart.

"Sweet..." Lysandra laughed.

"Tama na!" Sigaw ko sa kanya ngunit hindi siya nakikinig. "Papatayin kita, Lysandra! Hintayin mo akong makalabas dito at matitikman mo na hindi kamatayan ang huli para sa'yo!" Sigaw ko habang ramdam ko kung gaano kabasa ang mukha ko.

Bakit kailangan niyang ungkatin ang mga bagay na alam niyang ikasasakit ng isang tao? If she was a victim too... Then why is she being a villain? Didn't she go with this before?

"You don't have the right to make fun of my weakness when you don't know how much it feels to be stuck with it," bulong ko ngunit hindi siya nakinig.

Tuloy-tuloy kong nakikita ang sarili kong naghihintay bawat umaga at gabi sa kanya. Hindi lang 'yon. Ipinapakita rin sa akin kung ano ang nangyayari sa kanila habang naghihintay ako sa lamig.

Hinihiling ko na baka isang segundo ay masisilayan ko kahit anino nila. Pero sa bawat hintay ko sa kanila noong mga panahong iyon... Both of them were making love during the mission... And everyone around me knows from the start that they are for each other...

And they did not bother to tell me... Hinayaan nila akong magmahal ng taong una pa lang ay hindi ko na pagmamay-ari. Habang naghihintay ako kasama ng anak kong hindi pa naisisilang ay ibinabalik nila ang pagmamahal na pinigilan ko.

Alam nilang lahat ang nangyayari. Naghihintay ako sa wala. Naghihirap kaiisip sa bawat gabi kung ano na ba ang nangyayari sa kanila.

He left that time without any goodbye's because we got in a fight. Kaya naghihintay ako sa bawat segundo na bumalik siya para tuparin ang mga pangako namin sa isa't-isa at baka sakaling aayusin niya ang iniwan niyang pagkakamali sa akin. Kahit paliwanag na lang ang ibalik niya sa relasyong alam kong walang ibang magiging huli kung hindi trahedya.

Huling pagkakataon ko na pala siyang makikita noong panahong iyon. And if only I knew, gagawin ko lahat para mapigilan siya na lumisan at manatili na lang sa tabi ko. I will chase him and beg not to leave if only I knew... I was not selfish. I was never selfish. I just loved him so much more than myself.

If he loved me then he shouldn't have chosen me. If he really loved me then he should've just left me and never treated me as his option.

You changed me, Conard. You turned me into a beast. Kitang-kita ko noon sa mga mata mo kung gaano mo ako kamahal. Kung paano ka sumumpa sa bawat oras na ako ang magiging huli mo. Pero pagkatapos pala nang isang minutong sumpa ay lilisan ka at magmamahal ng iba.

Hinihintay kita pero nagmamahal ka na pala ng iba. Kung alam ko lang na huling pagkakataon na natin ang sandaling iyon, sana doon ko piniling mamaalam na lang... Sana hindi na ako naghintay pa at umasang babalik ka nang ako ang mahal mo.

"I will take the punishment. Ako ang kumuha kaya dapat niyo na silang pabalikin."

"Ruby. Enough. Hindi mo alam ang ginagawa mo," pigil ni Reis.