Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 48ο•

~Είναι ένα παιδί με απίστευτη προσωπικότητα.~

~~

"Άντε Ερμιόνη μου, θα τον στήσουμε τον άνθρωπο" ακούω την φωνή της Νικολετας από το βάθος

Παρατηρώ μια τελευταία φορά τον εαυτό μου στον καθρέπτη. Ανοίγω την πόρτα και την αντικρίζω στο βάθος του διαδρόμου να στέκεται όρθια

Έκλεισα την πόρτα και άρχισα να πήγαινω έως εκεί

"Είσαι πανέμορφη!" Μουρμούρισε κοιτάζοντας με από πάνω έως κάτω

Κομπλαρω όταν με κοιτάνε με αυτό τον τρόπο. Κατέβασα το κεφάλι στο πάτωμα. 

Ένιωσα την παρουσία της ακόμα πιο κοντά μου

"Ερμιόνη μου, δεν υπάρχει λόγος για να νιώθεις έτσι. Σε παρακαλώ" απάντησε

Έγνεψα καταφατικά

Δεν μπορεί να με καταλάβει κανένας. Τόσα χρόνια, πλέον είναι μια αρρώστια

"Πάμε;" άλλαξα τελείως το θέμα. Δεν θέλω ποτέ να το συζητάω

"Ναι...Ναι Άντε" μου έπιασε το χέρι ενθουσιασμένη και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε προσεκτικά τα μαρμάρινα σκαλοπάτια

Τελικά αν δεν Κανόνιζε να βγω με εκείνο το παιδί θα έσκαγε. Η Νικολέτα είναι πολύ ύπουλη...

Καλά δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πως νιώθω αυτή την στιγμή. Η μάλλον δεν χρειάζεται να συζητήσουμε όταν μου το ανακοίνωσε Πώς ένιωθα

Παραβλεψτε το σας παρακαλώ...

...

Έχουμε φτάσει στην καφετέρια που είχαμε πει.

Λοιπόν ακούστε πως έχει. Η Νικολέτα Κανόνισε για ραντεβού, χωρίς να έχω ιδέα, κανόνισε για το που θα πάμε, τι θα φορέσω. Μέχρι και τι θα πιουμε. Και το καλύτερο είναι ότι το παιδί Μόλις με δει θα αρχίσει να τρέχει σαν τους τρελούς ψυχασθενείς που το έσκασαν από τρελοκομείο

ΑΑΑΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.....ηρθαμε 15 λεπτα νωρίτερα και τον περιμένουμε σαν ηλίθιες. Και καλά να με προετοιμάσει λέει. Είναι το πρώτο ΜΟΥ ραντεβού στην ζωή ΜΟΥ χωρίς να έχω ιδέα. Η μάλλον χωρίς να με ΡΩΤΉΣΕΙ

ΧΟΥΦΤΟΥ

Περίεργα συναισθήματα κατακλύζουν τον εσωτερικό μου κόσμο χωρίς να γνωρίζω η να έχω εμπειρία για το πώς να τα υποβάλλω. Τουλάχιστον τα περισσότερα, και μόλις κατά τύχη τον βλέπω από την τζαμαρία τις καφετέριας ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 12 ΘΕΟΎΣ ΘΑ ΞΈΦΥΓΕ...