Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 34ο•

~Βίκτωρα άντε πνιξου δίπλα είναι η θαλασσα~

~~

Πάρκαρε έξω από ένα τεραστιο σπίτι, δεν το επεξεργάστηκα καθολου μοναχα άνοιξα την πόρτα και άρχισα να περπατάω γρήγορα

"Ερμιόνη περιμενε" μου φώναξε ο Βίκτωρας

Δεν περιμένω τίποτα αρκετά μου έσπασε τα νεύρα

Πέρασα την τεράστια πόρτα και αντίκρισα ένα μεγάλο σπίτι με απέραντο κήπο

Ηταν σαν παλατι, ηθελα να ξερά που βρήκε τόσα λεφτά

"Ερμιόνη περιμενε σε παρακαλω"

"Άσε μας και εσυ, μας υποχρεωσες" απάντησα

Στάθηκα μπροστά από μια μεγάλη καφε ξύλινη πόρτα

Άπλωσα το χέρι μου χτυπώντας διστακτικά

Μετά από λίγο την άνοιξε μια κυρία και με κοιτούσε

Εμ...στο σωστό σπίτι ήρθαμε;

"Εσύ πρέπει να είσαι η Ερμιόνη σωστα;" ρώτησε και παραξενεύτηκα

Όντως τωρα;

"Ναι" έγνεψα καταφατικά και γέλασε
"Εγώ είμαι το προσωπικό περασε"

Έκανε στην άκρη για να περάσω
Κοίταξα πίσω μου και είδα τον Βίκτωρα να τρέχει προς το μέρος μου

Αμέσως μπήκα και του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα

"Ερμιόνη ανοιξε" χτύπουσε δυνατά

"Δεν πειράζει δεν θα πάθει και τίποτα αν δε του ανοιξετε" είπα σε εκείνη την κυρία και αυτή γέλασε

Γύρισα μπροστά μου και αυτό που αντίκρισα με σόκαρε

Ουαου! Ήταν... τόσο όμορφο

Στα αριστερά μου υπήρχε ένα τεραστιο καθιστικό στο κέντρο τέρμα βάθος μια μεγάλη μαρμάρινη σκάλα και στα δεξιά υπήρχε ένα χολ που λογικά θα οδηγουσε στη κουζίνα

Ήταν τόσο φωτεινό και χαρούμενο
Πρώτη φορά βλέπω τόσο όμορφο και ενδιαφέρον σπίτι

Η αλήθεια ειναι πως έχω πάει σε τόσα σπίτια με την κυρία Μαρία όταν δούλευα μαζί της αλλά τόσο ωραίο δεν είχε τύχει να δω

Μιας και που την θυμήθηκα πρέπει να την πάρω τηλέφωνο

"Σαν το σπίτι σου μην ντρέπεσαι" με έβγαλε από τις σκέψης μου αυτή η κυρία, φαινοταν μεγαλη ηλικιακα, ειχε ομορφα μαλλια και σπανιο χαμογελο.