Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 32ο•

~ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΔΩ~

~~

"Σου εφερα φαγητο"

Εμφανίστηκε ο γιατρος με ενα μπολ στα χερια του, τοση ωρα ημουν τελειως μονη. 

"Ευχαριστώ αλλά δεν πειναω" είπα

Πήρε το πλαστικό κουτάλι και αγνοώντας με πλήρως έσκισε το προστατευτικο χαρτακι,Το έβαλε μέσα στο μπολ και αφού το ανακατεψε καλα την ζεστη σουπα την ετεινε προς το μερος μου περιμένοντας να την πάρω

Πφφ...ελεος έτσι θα το πάμε τωρα;

 Πήρα στα χέρια μου το μπολ και γέμισα το κουτάλι με το υγρό περιεχόμενο, πριν το γευτώ το φύσηξα μην τυχόν και καω

Ήταν πολύ γευστικό, μπορει να ήταν και η καλύτερη σούπα που έχω φάει. Χωρίς να το καταλάβω ειχα αδειάσει ολο το περιεχομενο

"Σου άρεσε;" με ρώτησε
"Πολυ" απάντησα και ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι

Πήρε το πλαστικό μπολ και το πέταξε στο κάδο

"Λοιπόν...τα πας μια χαρά, μόνο που τώρα θα χρειαστεί να σου αλλάξω γαζα" με ενημέρωσε

Ωχ...θα πονέσω...

Πήρε πιο κει κάποια αντικείμενα που θα τα χρειαστεί για να κάνει την δουλειά του

"Μισό λεπτο"

Έφυγε από κοντά μου και στάθηκε στην πόρτα, Έκανε νόημα σε κάποιον να έρθει προς το μέρος του και μπήκε μέσα, οταν κοντά μου εμφανίστηκε ο Βίκτωρας

"Τι με θελετε;" ρώτησε ο Βίκτωρας τον γιατρό και εγώ τον κοιτούσα πανικοβλημένη

"Να με βοηθήσεις να αλλάξουμε γαζα" του είπε εκείνος και ο Βίκτωρας έγνεψε θετικά

Ο γιατρός πήρε ένα ψαλίδι, Μου έπιασε το χέρι προσεκτικά και άρχισε να κόβει εξίσου το ιδιο την ράφι του επιδέσμου

Φοβάμαι, δεν θέλω να αντικρίσω το θέαμα. Ο Βίκτωρας με κοιτούσε συνεχώς διακριτικά

Έστρεψα το κεφάλι μου αλλού για να μην κοιτάζω

"Περιμένετε!" Είπε και ο γιατρός σταμάτησε

"Τι έπαθες;" τον ρώτησε

"Ερμιονη" είπε σε εμένα και έσκυψε στο ύψος μου απέναντι, Άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. προσπαθούσε να με κανει να αποβάλλω ολο αυτο το αγχος αλλα δεν ηξερε πως η κινηση του με εκανε να ασθαινομαι ακομα περισσοτερο αμηχανα.