Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 31ο•

~Βίκτωρ εσύ προσεχες την αδελφή μου όταν δεν ήμουν εγώ εκει να την προσεχω;~

~~

Φτάσαμε στο σημείο που ήταν οι υπόλοιποι

Πήγα και έκατσα δίπλα στην Αρετή ενώ ο Βίκτωρ δίπλα από τον κύριο Ανέστη ο οποίος ήταν με τον Φοίβο

"Άγγελε, την ειδες;" με ρώτησε η μικρή Χωρίς να πάρει τα μάτια της από την άσπρο τοιχο που ήταν απέναντι μας

"Όχι...Έχω να την δω τόσες ημέρες, περίπου όσες και εσυ" απάντησα

Όταν μου έστειλε εκείνο το μήνυμα τρελάθηκα, νόμιζα πως βρήκα το πιο πολύτιμο πράγμα πάνω σε αυτό το κόσμο

Όντως το είχα βρει
Όμως το κακο είναι πως εξελίχθηκε έτσι

"Ειναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος πάνω στην γη, δεν θέλω να πάθει τιποτα" είπε παραπονεμενη

"Έλα ρε μικρή τωρα; τι βλακείες σκεφτεσαι" αυθόρμητα την έβαλα στην αγκαλιά μου

Στην αρχή δίσταζε αλλά μετά ανταποκρίθηκε και βολεύτηκε καλυτέρα πανω μου

Μόλις κατάλαβα τι έκανα τώρα ήταν αργά, κάνε μόνο θεε μου να ξυπνήσει και να μην με σκοτώσει

Καλά καλύτερα να μην μιλήσουμε καν για τον κυρ Ανέστη

"Εμ...." τραβήχτηκα λίγο πιο κει και η μικρή το κατάλαβε, εν τελη Βολεύτηκε στην αρχική τις στάση

Εγω άνοιξα τα πόδια και ακούμπησα πάνω τα χέρια ρίχνοντας όλο το βάρος μπροστά

Εγυρα προς τα κάτω κοιταζωντας την

Και τώρα περιμένουμε...

...

Ερμιονη POV...

Πονάω...Δεν μπορώ να καταλάβω που ακριβώς πονάω...

Στα ποδια;
Στα χερια;
Στην κοιλιά;

Πάντως πονάω κάπου και μάλιστα πολύ,Φοβάμαι να ανοίξω τα μάτια μου, δεν έχω ιδέα που βρίσκομαι. Πάντως το μόνο που ακούω είναι μπιπ μπιπ... συνέχεια 

Το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει από το πόνο, Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου όμως είναι αδύνατον

Μετά από πολλές προσπάθειες καταφέρνω να ανοίξω ελάχιστα τις βλεφαρίδες μου. αυτό που ειδα είναι πως βρίσκομουν σε ένα κρεβάτι με πολλά καλώδια και το δεξί μου χέρι ηταν τυλιγμένο μέχρι το αγκωνα

Τι εγινε;
Δεν θυμάμαι τίποτα, αναπνεα αδύναμα

Τι έχω γαμωτο;