•Κεφαλαιο 74ο•

147 15 4
                                    

~Όπως με έλεγες πάντοτε και εγώ θυμωνα μαζί σου~

~~

Επειτα απο μερικους Μηνες...

Ερμιονης POV 

Δυο μηνες δυκολοι ειναι πλεον παρεθλον...Μπηκαμε σε καινουργια χρονια. Ολα κυλουν ησυχα γυρο μου αλλα και τόσο στεναχωρα. στην ζωη του Βικτωρα ειναι ολα ανακατα. Η Νικολετα ήταν συνεχως δίπλα μου και βοηθουσε τις καταστασεις οσο μπορουσε.

Το διαβασμα ειναι ο παραγοντας που εχω συνεχως νευρα. Με τον βικτωρα εχουμε συχνα πυκνα καυγαδες. Μου κρυβει παρα πολλα μυστικα. Θα ελεγα πως ειναι απομακρος αλλα ταυτοχρονα προσπαθει να μην χαλασει η σχεση μας. Ολα του φταινε. Δεν μου μιλαει και αυτο με ποναει...Δεν βρισκω το κουραγιο να παρω καποιες εξηγησεις. Μπορει να ημαστε μεταξυ μας σε μια περιεργη φαση αλλα οταν ειναι στον ιδιο χωρο με εμενα με κανει να ηρεμώ. Μου βαζει σε μια ταξη της σκεψεις μου, κατι που δεν μπορω να κανω εγω. 

Παρατηρω τον μικρο μου αδελφο να τρωει το μεσημεριανο του. Σημερα πηγα και τον πηρα απο το σχολειο. Παλια περιμενα αυτη την στιγμη να φτασει, Μου αρεσαν οι συζητησεις που καναμε, Μου άρεσαν τα κοινος αδιαφορα πραγματα που ρωτουσε, οι της λεξεις που ηθελε να μαθει την σημασια τους. Πλεον δεν ημαστε ετσι. Θα ελεγα πως νιωθει μονος

Θα ηθελα να ζησω για μερικα λεπτα μια παλια μας στιγμη, αλλα ισως τα πραγματα ειναι καλυτερα ετσι. Του δόθηκε η ευκαιρια να γνωρισει τον πατερα του, να τον συνοδεύσει σε καθε του χαρα και λυπη. Και εγω κρύβομαι να πω πως ειμαι χαρουμενη που ειναι στην ζωη μας αλλα συνεχως το παραδεχομαι στον εαυτο μου. 

"Τι εχω και με κοιτας;" ειπε χωρις να παρει τα ματια του απο το πιατο. για μια στιγμη τα εχασα, χαμογελασα 

"Σκεφτομαι να παμε μια βολτα στην θαλασσα το απογευμα, αν το θελεις φυσικα" Με κοιταξε ενθουσιασμενος

"Ναι εννοειτε, μ'αρεσει πολυ η θαλασσα, παλια πηγαιναμε συνεχεια" Σκουπισε το προσωπο του και ακουμπησε την χαρτοπετσετα διπλα απο το πιατο

"Ενταξει, πρώτα ομως θα τελειωσουμε τα μαθηματα μας και οι δυο" Εγνεψε το κεφαλι και σηκωθηκε απο το τραπεζι αλλα τον σταματησε το άγγιγμα μου

"Το πιατο σου; εχουμε πει να ημαστε σεβαστικοι" Ειπα

"Ναι σωστα" Απαντησε, το πηρε στα χερια του και το ακουμπησε στον νεροχύτη

Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21Onde histórias criam vida. Descubra agora