Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 12ο•

~Αα καλα...ουτε καν τι ταξη πηγαινε δεν ηξερε...~

~~

"Πως περασες μικρε;" τον ρωτησα με ανυπομονησία να επιστρέψει

"Μια χαρα ηταν υπεροχα, πηγαμε σε ενα παρκο με διαφορα ζωα, γατες, σκυλους, παπαγαλους, αλογα, κοτες" αρχισε να μου διηγειται την υπέροχη βολτα που έκανε

Αλλα ηδη βαρεθηκα να ακουω το ζωϊκο βασιλειο

"ΥΠΕΡΟΧΑ, υπεροχα φτανει μικρε" τον σταματησα και η απογοητευση στο προσωπο του δεν αργησε να εμφανιστει

"Καλα...νομιζα πως σου αρεσουν τα ζωα" ειπε ενω επαιζε νευρικά με τα μικρα του δαχτυλα

"Εννοειτε πως και μου αρεσουν τα ζωα, χαιρομαι που ειδες τοσα πολλα"

"Ηταν και αλλα..."
"Ενταξει φοιβο και αυτα φτανουν" τον προλαβε η Αρετη που βρισκοταν στον διπλα καναπε και μας ακουγε

"Καλα...παω να ζωγραφισω"

Σηκωθηκε απο διπλα μου και πηγε στο δωματιο του

"Μια χαρα περασε το μικρο" σχολιασε η Αρετη και εγνεψα θετικα

Οντως και η αληθεια ειναι πως το χαρηκα...τουλαχιστον ενας απο εμας περασε και μια φορα στην ζωη του ωραια

"Σημερα θα βγω" εσπασε την λιγολεπτη σιωπη μας και την κοιταξα με σχεδον γουρλωμενα ματια

Τι θα κανει;
Με ποιον;
Και αν ειναι κανενας ανωμαλος ψυχακιας και θα την διαμελισει και θα την πουλησει στην μαυρη αγορα για μια καλυτερη τιμη;

"Τι εννοεις οτι θα βγεις;" ξανα ρωτησα ελπιζοντας πως δεν ακουσα σωστα

"Εννοω πως θα βγω βολτα με ανθρωπο, κανονικο, με δυο ματια και χερια-ποδια" με ειρωνευοταν ενω ταυτόχρονα κουνουσε τα χερια της μπροστα απο το προσωπο μου

"Σοβαρα;"
"Οχι..." ο σοβαρος της τονος με εκανε να την κοιταξω δολοφονικα

"Με ποιον;" ρωτησα αμεσως

"Γιατι παντα πρεπει να ρωτατε με ποιον;, και οχι με ποια;" ο προβληματισμος της δεν αργησε να γινει και δικος μου

Οντως τωρα;;

"Αρετη σκασε και λεγε" κουνισα στιγμιαια το κεφαλι μου διοτι ηξερα πως με της βλακειες ερωτησεις που κανει θα προσπαθησει να αποφευγει το θεμα

"Με μια φιλη μου"

Αυτη η προταση επαναληφθηκε πολλες φορες μεσα στο μυαλο μου