•Κεφαλαιο 45ο•

193 20 15
                                    

~Δεν ωφελεί πουθενά αυτό...~

~~

Ακουσα εναν δυνατο ηχο και ανοιξα αμεσως τα ματια μου, τα ενιωθα πρησμενα και κουρασμενα, παρατηρησα πως βρισκομουν ξαπλωμενη σε ένα άγνωστο δωμάτιο. Τα παπλώματα ηταν μπλε, όπως και οι τοίχοι, αυτό το δωμάτιο κάτι μου θυμίζει

Ενα χερι ηταν περασμενο γυρο μου και με κρατουσε σφιχτα, ετσι γυρισα αποτομα προς τα αριστερά και ειδα τον Βίκτωρα να κοιμάται ήσυχα. Μνήμες από εχθές το βράδυ με πλημμυρίζουν

Καλύτερα να μην ξυπνούσα ποτέ

Ξεκόλλησα το σώμα μου από το δικό του και πήγα πιο κει ένω τράβηξα το πάπλωμα και σκεπάστηκα καλύτερα

Είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που νιώθω τόσο άβολα

"Θα πέσεις από κάτω" άκουσα την βαριά φωνή του από τον ύπνο να μου λέει και άνοιξα γαρίδα το μάτι

Ομγγγ είναι ξύπνιοςςςςςςςςςς
Αααααααα

Σχημάτισα ένα άβολο χαμόγελο και τον κοίταξα

"Παρεμπιπτόντως καλημερα" Η φωνή του εκεινη την στιγμη ηταν ότι καλύτερο ειχα ακούσει

"Καλημερα" του απάντησα

Ξεφυσηξε, ανασηκώθηκε και κοίταξε την ώρα στο κινητό του

"Είναι 7:20" γουρλωσα τα μάτια για ακόμα μια φορά και πετάχτηκα από το κρεβάτι

Γέλασε με την αντίδραση μου και τον σταυροκοιταξα

"Τι γελάς ρε βλακα; έχουμε σχολειο" ξεσκεπάστηκα ενώ παρατήρησα πως φορουσα μόνο μια φανέλα του

Oh no

Χωρίς να χρόνο τρίβω ξανά έκρυψα το σώμα μου με το ζεστό παπλωματακι

Πόσες φορές θα ξεφτιλιστώ ακομα μέσα σε μονάχα 10 λεπτά;

Με αυτή μου την ξαφνική κίνηση ξανά γέλασε

Ήρθε από πάνω μου και με κοίταξε πονηρά

Ωχ ωχ...

"Δεν έχεις να ντρέπεσαι για τιποτα" μου είπε ενώ μου έδωσε ένα φιλί στο κούτελο

"Γιατί; τι μου είσαι; βασικά δεν μου είσαι τίποτα απόλυτος. Ένας κοινός ξένος γνωστός μου εισαι"

Γέλασε και κοίταξε δεξιά

Δάγκωσε τα χείλη του κοιτάζοντας με ξανά

Ωχχ ούτε αυτό μου αρέσει

"Θα μάθεις σε λίγο τι σου ειμαι" απάντησε και με φίλησε απλά

Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21Donde viven las historias. Descúbrelo ahora