Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 9o•

~Αν ηξερα δεν θα απορουσα...~

~~

Μπηκα μεσα στην ταξη εχοντας στο μυαλο μου ολα αυτα που εγιναν πριν 5 λεπτα, για καποιο λογο νιωθω καπως καλα αυτη την στιγμη που εχω ενα προσωπο που με "προστατευει"

Ομως νιωθω ακομα πιο ασχημα οσο πριν, γιατι να αντιδραει ετσι ο βικτωρας καθε φορα που με βλεπει; τι του εχω κανει;

Αφησα την τσαντα πανω στο θρανιο μου και τραβηξα την καρεκλα ωστε να κατσω...

Εβαλα τα χερια πανω στην ξυλινη επιφανεια και τοποθετησα στην συνεχεια το κεφαλι μου, εκλεισα τα ματια για μερικα δευτερολεπτα ωστε να ηρεμησω

Ομως αυτη η ηρεμια διακοπτηκε διοτι καποιος με ακουμπησε στον ωμο και κυριολεκτικα πεταχτηκα πανω απο τον φοβο μου 

Ειδα τον διπλανο μου τον φοιβο να με κοιταζει και αυτος πανικοβλημενος γιατι λογικα θα τρομαξε που τρομαξα

"Συγγνωμη ρε συ, δεν ηθελα να σε τρομαξω" ειπε και χαμογελασα

"Ενταξει δεν πειραζει, την επομενη φορα ομως καλυτερα να με φωναξεις παρα να με ακουμπήσεις"

"Ναιι κατι καταλαβα" ειπε γελωντας

"Τι κανεις εδω μονη σου;" ρωτησε και κάθισα στην ιδια σταση που καθοταν και αυτος

"απλα εκανε πολυ ζεστη και ηρθα γιατι εχει και ησυχια" ειπα ψεμματα και κουνισε το κεφαλι του συμφωνώντας 

"Εσυ;" ρωτησα
"Αα και γω βαριομουν εξω οποτε..." η πορτα χτυπησε και μια κοπελα ξεπροβαλλε διστακτικα το κεφαλι της το βλεμμα της επεσε πανω στο φοιβου και αυτος σηκωθηκε

"Ερμιονη σε αφηνω τα λεμε μετα" μου ειπε και βγηκε εξω

Δεν θα πω πως στεναχωρηθηκα κιολας, εχω και παλι την ηρεμια μου

...

ανοιξα την πορτα και ο φοιβος μαζι με την αρετη μπηκαν πρωτοι, αφου μπηκα και γω εβγαλα και αφησα την τσαντα μου κατω στο πατωμα

κατευθύνθηκα στην κουζινα και ανοιξα το ψυγειο

Δεν υπηρχε σχεδον τιποτα, παρα μοναχα μια μπουκαλα με νερο και λιγο ψωμι

Σημερα τι θα φαμε;

Το κουδουνι του σπιτιου χτυπησε και ο μικρος ετρεξε να ανοιξει

Ξαφνιασμενος εκανε ενα βημα πισω και ετρεξα κοντα του τρομαγμενη

Τι επαθε;

Ενας κυριος με καποιες τσαντες στα χερια του περιμενε

Τον κοιταξα μπερδεμενη

"Συγγνωμη εμεις δεν αγορασαμε τιποτα" του ειπα γιατι προφανως μπερδεψε τα σπιτια

"Εισαι η ερμινονη παπαδοπουλου;" ρωτησε αυτος και κοιταξα ξαφνιασμενη τον φοιβο που βρισκοταν διπλα μου

"Μαλιστα" ειπα και αφησε της σακουλες μπροστα μου

"Υπεγραψε εδω" ειπε και υπεγραψα σε εναν φακελο

"Ευχαριστω πολυ" ειπα

Πηρα στα χερια μου ολες αυτες της βαριες σακουλες και της αφησα πανω στον μικρο παγκο της κουζινας

"Τι ειναι αυτα;" ρωτησε η αρετη με καποια χαρτια στα χερια της

"Δεν ξερω, μας τα εφεραν" ειπα

"Μηπως ηταν λαθος;"
"Οχι"

"Ουαου...εχει και δημητριακα" ενθουσιασμενος ο μικρος μας τα εδειχνε

"Ναι, μπραβο φοιβο"
"Ποιος τα εστειλε ολα αυτα;" ρωτησε και σηκωσα ανηξερα τους ωμους μου

"Αν ηξερα δεν θα απορούσα"

[...]

"τι εχεις παιδι μου σημερα;"

Η κυρια μαρια απο την ωρα που πηγαμε για δουλεια με εχει φαει, θελει να μαθει τι εχω.

Η αληθεια ειναι πως δεν εχω κατι απλα σκεφτομαι ποιος μας αγορασε ολα αυτα τα ψωνια

"Κυρια μαρια δεν εχω τιποτα, ειναι ολα μια χαρα απλος σκεπτική ειμαι" της ειπα και σταματησε το σκουπισμα

Της εκανα νοημα με τα χερια για το τι τρεχει και χαμογελασε πονηρα

"Για πες μου, αγορι αγορι;"

Αα καλαα...αυτη το πηγε σε αλλο επιπεδο

"τι λετε; καμια σχεση" ειπα
"Αστα αυτα μικρη"
"Αληθεια σας λεω" οσο ο τονος της φωνης οσο και η ειλικρινεια την εφεραν στην πραγματικοτητα 

"Καλα" ειπε ηττημενη και ξανα πηρε την σκουπα στα χερια της για να συνεχισει το σκουπισμα

Σημερα ευτυχως πηγαμε σε ενα μαγαζι να το καθαρισουμε και οχι σε σπιτι

Νιωθω αβολα οταν βρισκομαι στον ιδιωτικο χωρο καποιου ποσο μαλλον γνωστου μου. Η Κυρια Μαρια ηταν αρκετα ικανοποιημενη μαζι μου απο την δουλεια που τις εβγαζα και μαλιστα μου ειχε αποκαλύψει πως αν δεν ημουν εγω τον τελευταίο καιρο θα συνεχιζε να μην κανει την δουλεια της οπως επρεπε. 

Σημερα με τυραννούσε η σκεψη τον αγορων που καποιος αγνωστος ειχε κανει για εμας, πολλα ατομα μπορω να πως οτι μου περασαν απο το μυαλο αλλα για καποιο λογο ενιωθα φοβο και ντροπη να τους ευχαριστήσω. Η κυρια Μαρια απο την αλλη με διαφορες εκανε πολλες προσπαθειες για να με καθησυχάσει και μπορω να πω οτι επασαν τοπο. 

Εσφιξα περισσοτερο τον προχειρο μου κοτσο και συνεχισα το σφουγγαρισμα μεχρι το πατωμα να αστραφτεί. Ειχα πολλη δουλεια μπροστα μου και καθολου χρονο για φλύαρες σκεψεις. 

...