Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφάλαιο 8ο•

~μιλάει σοβαρά τωρα; η θα με κοροϊδέψει όπως ολους τους υπόλοιπους;~

~~

"Επ...Η μικροσνομπ" ακούστηκε η φωνή του Άρη ακριβώς δίπλα μου και γύρισα το μικρό μου κεφάλι ώστε να τον κοιτάξω

Ακόμα και καθιστός πρέπει να σηκώσω αρκετά το κεφάλι μου για να τον δω καθαρά

Τα μάτια του είχαν αυτό το κενό βλέμμα χωρίς καμία ιδιαίτερη προτίμηση και σημασία

Δεν βλέπω να έχει και τρελή διάθεση οπότε σήμερα θα ζήσω..

"Τι εγινε; Δεν μας μιλας ερμιονακη; γιατι μωρέ τι σου καναμε;" ρώτησε κοροϊδευτικά και από μέσα μου σκεφτόμουν πως αν του σπάσω τα μούτρα σε πόσα δευτερόλεπτα θα είμαι ήδη στο χωμα;

"Ο...οχι" μουρμούρισα

"Έτσι μπράβο" είπε με νικητήριο βλέμμα και ξεφυσηξα

"Λοιπόν για να μην τα πολυλογώ, δεν έχω καμία όρεξη οπότε σπάσε από εδω"

Όντως φαινόταν πολύ κουρασμένος , χωρίς καμία όρεξη

Αλλά συγνώμη αυτός Ηρθε δίπλα μου γιατί να φύγω εγώ από το τραπέζι;

"Αντιμίλησες; σου είπα σπασε" ο τόνος της φωνής του ανέβηκε στο κανονικό Mood

Επειδή δεν θέλω μπλεξίματα θα φυγω

Έβαλα μέσα στην σχολική μου τσάντα όλα τα τετράδια και την έκλεισα

Του εριξα μια γρηγορη ματια  και Σηκώθηκα Βαρεστημένα από την θέση μου

Ερμιόνη σκέψου πως το κάνεις για την ζωή σου, αν δεν θέλεις να σε σκοτώσει οπότε δεν πειραζει

Η αλήθεια είναι πως όλα τραπέζια ήταν γεμάτα και το μόνο άδειο ήταν το δικό μου ως συνήθως...

Δεν έχω πουθενά να κάτσω οπότε θα πάω στην πίσω αυλή που συχνάζουν όλα τα καλόπαιδα του σχολείου μας

Ναι οκ...Τουλάχιστον θα καθίσω σε μια γωνιά και δεν θα ενοχλήσω κανέναν, οπότε δεν θα έχω μπλεξίματα

Κατέβηκα τα μαρμάρινα σκαλιά του σχολείου που οδηγούν στην πίσω αυλή

Κάποιες ανάμικτες παρέες καθόντουσαν ανάμεσα στον μακριο διάδρομο που σε έβγαζε στην αυλη

Κάποιοι με κοιτούσαν μπερδεμενοι, αδιάφοροι,  κάποιοι άλλοι με απέχθεια και κάποιοι δεν με κοιτούσαν καν

Κατέβασα το βλέμμα μου στα πρώτα δευτερόλεπτα, νιώθω άβολα όταν όλα αυτά τα βλέμματα είναι πάνω μου...