Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφάλαιο 5ο•

~Τώρα θα έχεις άλλον έναν στο σχολειο~

~~

"Εισαι τρελή?" Φωναξε η αδελφή μου
"Αρετή ηρέμησε σε παρακαλώ και άκουσε με"

Της είπα για την δουλειά, δεν το πήρε και τόσο ψύχραιμα

Δεν της ζήτησα τίποτα ούτε εχώ την απαίτηση σε κάτι, το μόνο που της ζήτησα ήταν να μην κάνει σαν παιδί και να με αφήσει να βρω μια κανονική δουλειά ώστε να μπορεσουμε να τα βγαλουμε περα

"Δεν με νοιάζει θα έρθω μαζί σου"
"ΤΙΙ? Πας καλά? Όχι το ξεχνας"
"Και εσυ το ΙΔΙΟ"
"ΑΡΕΤΉ! Μην με κάνεις να κάνω κάτι που θα το μετανιώσω...Είπα σταματα"

Είμαι κάθετη και γνώμη θα δυσκολευτεί να αλλάξει

Ξεφυσηξε και μου έπιασε τον ώμο

"Και το σχολειο;" ρώτησε φυσιολογικά και κοίταξα το μισο γκρεμισμενο από την υγρασία ταβάνι

Άλλος ένας λόγος για να βρω δουλειά

"Δεν θα το παρατήσω"
"Έτσι είπες και την πρώτη φορά"
"Όχι Αρετή...Είπα κάτι"Τονισα αυστηρά και κατέβασε το κεφάλι

"Εγώ να σε βοηθήσω θέλω" την κοίταξα δίχως να ξέρω τι να της απαντήσω ώστε να σταματήσει να σκεφτεται έτσι

Δεν ζήτησα βοήθεια από κανέναν...
Μπορώ και μονη μου
Δεν είμαι αξία της μοίρας μου, μπορώ να τα καταφέρω...

"Και γω το ίδιο...Αυτό που σου ζητάω είναι να διαβάζεις ώστε να πιάσεις μια καλή δουλειά και να έχεις ένα ονειρεμένο μέλλον " απάντησα με ειλικρινεία,  την κοίταξα και ξεφυσηξε

"Από κει και πέρα τα υπόλοιπα είναι δική μου δουλειά" σχολίασα Και έφυγα από την κουζίνα

Όταν ήμουν 5 ο πατέρας μου μου υποσχέθηκε πως θα ήταν για πάντα δίπλα μας, ελα μου όμως που δεν τήρησε την υπόσχεση του

Εγώ όμως την τηρώ και θα την τηρώ

Ήταν τόσο νέος. Το ίδιο και η μάνα μου όταν με έκαναν, βασικά μας έκαναν εμένα και την Αρετή

Τα παιδιά έκαναν παιδιά στα 17 τους και τώρα;...

Που είναι ο πατέρας μου;
Του είχα υποσχεθεί πως θα αναλάβω την θέση του. Λες και το ξερά ότι θα μας παρατήσει όταν γεννήθηκε ο Φοίβος

Και η μάνα μας; δεν ενδιαφέρετε καν για το τι κάνουμε...απορώ γιατί ζούμε στο ίδιο σπίτι ακόμα...