Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 83ο•

~Μισώ το ότι δεν μπορώ να την μισησω...~

~~

Έπειτα από μια εβδομάδα έχω προσαρμοστεί στην παλιά μου καθημερινότητα, δεν μου έλειψε καθόλου μπορώ να πω. Συνεχίζω όμως και εδώ να περνάω όμορφα. Με τους φιλους μου κάνω ότι έκανα και πριν, βγαίνουμε και Περνάμε όμορφα τέλος πάντων

Τα μεσημέρια τα περνάω με τον Μάξιμο στα πόδια μου να μελετάω βιβλία Ιατρικής, είναι νωρίς για αποφάσεις αλλά οι επόμενοι στόχοι που θα χρειαστεί να εκπληρώσω είναι να γυρίσω σε εκείνο το νησάκι

Με τον Βίκτωρα σιγά σιγά απομακρυνόμαστε, η μόνη επικοινωνία που μας συνδέει είναι η Αρετή. Του τηλεφωνώ συχνά για να μαθαίνω νέα σε ότι αφορά την υπόθεση

Δειλά πήγε να μου ανοίξει συζήτηση που σχετιζόταν με την σχέση μεταξύ μας αλλά δεν τον άφησα καν να την αρχίσει

Ότι έγινε μεταξύ μας έγινε, δεν νομίζω πως χρειάζεται να απολογηθούμε. Βαρέθηκα να γυριζω συνεχώς πίσω και να τον κοιτώ από μακριά. Ήρθε η ώρα να πάρω αποφάσεις για την προσωπική μου ζωή. Ούτως ή άλλως δεν μας βγαίνει. Ειναι τόσα στην μέση που δεν θέλουν την ευτυχία μας. Πλέον το έχω αποδεχτεί

Αυτο που εχω αναγκη αυτη την στιγμη ειναι να παω στην θαλασσα και τιποτα αλλο. δεν θελω κανεναν πανω απο το κεφαλι μου, χρειαζομαι μια ηρεμια...θελω να βαλω σε μια τάξη το μυαλο μου, κανεις δεν με βοηθαει να το κανω ομως...Σηκωθηκα απο την καρεκλα εχοντας στην αγκαλια μου τον Μαξιμο, αφησα το βιβλιο στην βιβλιοθηκη με προορισμο για το μονο προορισμο που μπορει να με κανει να ξεχαστω. 

Βικτωρας POV

"Και δε'μου λες ρε φιλαρακι, τι θα γινει με εκεινο το χρέος;" Με ρωτησε εκεινος ο ανδρας και χαμογελασα ειρωνικα 

"Τιποτα..." Μουρμουρισα 

Ο αγγελος τύλιξε το χερι του γυρο απο το δικο μου κολλώντας το σωμα του, με κοιτουσε παραξενεμενος με τα φρυδια του ενωμενα 

"Εισαι με τα καλα σου; αυτος γύρευε που ειναι μπλεγμενος" Ψιθύρισε φωναχτα 

Τραβήχτηκα κοιταζοντας τον 

"Εγω να δεις που ειμαι μπλεγμενος, ασε μας ρε αγγελε. Κοιτα την δουλεια σου ενταξει;" Απαντησα με θυμο ενω ο αντρας απεναντι μας κοιτουσε με χαμενο υφος.

"Βικτωρα" Μου τραβηξε ξανα το χερι απότομα, ηταν νευριασμενος "Συνελθε φιλε, συνελθε και σκεψου λογικα, που πας και μπλεκεις;" Ψιθύριζε φωναχτά παλι