Θα πηγαινες μαζι μου Amsterdam? #TYS21

•Κεφαλαιο 14ο•

~Καλα ηξερες...και ξερεις~

~~

Η σπασμενη πορτα του δωματιου μου ανοιξε πολυ απροσμενα και ο φόβος εισέβαλλε με το ετσι θελω

"Εεε μικρε, που νομιζεις οτι εισαι;" τον προλαβα ρωτώντας τον

Κρατουσε στα χερια του καποιες χειροτεχνιες

"Κοιτα τι φτιαξαμε" μου της εφερε σε αποσταση χιλιοστου απο το προσωπο μου

"Ναι ναι το ειδα μικρε, πολυ ωραιο" προσπαθησα να αποφυγω ολα αυτα τα χριστουγεννιατικα απο το προσωπο

"Εχω ριξει πολυ δουλεια" απαντησε σκουπιζοντας το μετωπο του για τυχων ιδρώτα

"Τι λες ρε παιδι μου;" ρωτησα με ειρωνικο τονο στην φωνη μου και εγνεψε καταφατηκα

"Ναι αστα..." εβαλε το χερι του στον ωμο μου με σοβαρο βλεμμα και τον κοιταξα απειλητικα

"Εξαφανησουν ΤΩΡΑ! Θελω να διαβασω" φωναξα και ηδη ηταν στο δωματιο του

Το βλαμμένο εδω και μια εβδομαδα μου φερνει ολο ζωγραφιες με αγιους βασιληδες και εχει γεμησει το σπιτι ολο με χρυσοσκονη...μετα εγω πως να μην το σκοτωσω;;;

Οχι πειτε μου...

Σε φαση που τις τελευταιες μερες παιζει να το εκανε και εξεπίτηδες για να μου σπασει τα νευρα

"Αχ...χριστε μου" μουρμουρισα συνεχιζοντας την μελετη μου

"ΕΡΜΙΟΝΗΗΗΗ" ακουσα την Αρετη να φωναζει και πεταχτηκα πανω, τρεχοντας πηγα εκει που βρισκοταν για να δω τι επαθε

Εγκεφαλικο επαθε, το κρεβατι οι κουβερτες, τα μαξιλαρια ηταν γεματα με χρυσοσκονη

Θα το σκοτωσω το μικρο

"Που κρυφτηκε;" την ρωτησα οσο ηρεμα μπορουσα

"ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ" φωναξε , ειχε γινει κατακοκκινη απο τα νευρα της

Αμαν! Πως θα την ηρεμησω
ΒΡΑΔΙΑΤΙΚΑ?

"Κατσε μαζεψε οτι μπορεις, ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΕ ΕΜΕΝΑ" οι καθε λεξεις μου εβγαιναν μεσα απο τα δοντια μου

Πηγα σε καθε δωματιο και δεν ηταν πουθενα, κοιταξα σε ντουλαπες, πισω απο αντικειμενα, κατω απο τα κρεβατια...πουθενα

Ρε λετε να αλλαξε πλανήτη;

"ΦΟΙΒΟ" φωναξα αλλα μαντεψτε...τιποτα...

Γαμωτο οταν σε βρω θα σε κανω καταμαυρο

Πηγα στο τελευταιο σημειο που δεν ειχα κοιταξει και αυτο ηταν το σαλονι...