Innocent Obsession

Chapter 9

Chapter 9

Mahigpit akong napahawak sa straps ng bag ko bago nag angat ng tingin kay Zaydon. Nasa harap na kami ngayon ng gate sa bahay namin, hinatid n'ya ako kahit sinabi kung tatawag nalang ako sa parents ko, maghihiram sana ako ng phone n'ya but he insisted.

"Thank you for being there" I said.

Tinignan ako nito at tinanguan lang.

"We should report them to police station" nagulat ako sa sinabi n'ya at agarang napailing iling.

No, hindi pwede. Sa oras na isumbong namin sa police malalaman nila Mom and Dad and after that hindi na ulit ako makakalabas. Ayaw ko gusto kung mag aral sa totoong skwelahan, hindi ako papayag na pati college days homeschool ako asan ang hustisya. Twelve years akong nag intay para dito. Alam ko ka bobohan na hindi sila isumbong sa pulis pero kasalanan ko bang gusto kung maging malaya, gusto kung makita ang buhay sa labas ng nag tataasang pader ng facilities namin?

"Please no Zaydon, h-hayaan nalang natin sila" umayos itong tumayo at nakakunot nuong tumingin saakin.

"And why? They f*cking harassed you!" sigaw nito saakin na parang pinapaintindi saakin ang nangyari kanina, galit na naman ito at sumasabay pa ang malamig n'yang boses.

Alam ko kung ano nangyari kanina, and I know they harassed me but I just can't do it, called me desperate gusto ko lang maranasan ang buhay sa labas. Gusto ko lang maranasan ang mga bagay na hindi ko nagawa twelve years ago.

"You don't understand Zaydon so please hayaan nalang natin sila" naramdaman kung nag-iinit na ang sulok ng mata ko, ang dali ko talagang umiyak pag ganitong usapan.

"Them enlighten me Rhearain, if not you leave me no choice but to repo--" ang kaninang luhang pinipigilan ko ay tuluyan ng nagsibagsakan, agad akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay nito. Nakita ko ang gulat at pag-aalala ng makitang umiyak ako.

"N-no please Zaydon, pag nalaman ng police malalaman rin ito ng magulang ko at iyon na ang katapusan ng kalayaan ko, hindi na ako makakalabas" I said between my tears.

Kumunot ang nuo nito habang nakatingin saakin na parang hindi n'ya ako maintindihan. So I continued to spoke.

"For the passed twelve years I'm homeschool, for the passed twelve years I never had a chance go see the world, for the passed twelve years I don't know what kind of life does people have outside those walls"

"Kaya noong pinayagan ako nila Mom and Dad na lumabas at pumunta sa isang University I'm so happy that time, I said to my self na finally makakalabas na ako, makikita ko na yung mga bagay na noon sa TV ko lang nasisilayan, kaya please Zaydon understand me"

"Promise mag iingat na ako next time hindi na ako uuwi mag isa at mas aagahan ko pa ang pag-uwi kaya sana naman just keep your mouth zipped, naghintay ako ng matagal kaya hindi ko kayang mawala itong kalayaan meron ako" I look at him while pleading.

Noon pa man ay pangarap ko na talagang lumabas dahil narin sa nakikita ko sa TV at sa kwento nila, pero hindi talaga pwede, naiintindihan ko ang magulang ko kung bakit ayaw nila akong palabasin, I'm not upset with my parents, I totally understand them pero kasi tao lang din ako may mga gusto sa buhay at ito ang gusto ko ang makalabas at maranasan ang buhay sa labas ng facilities namin.

Nakita ko naman sa mukha nito ang pagka dis-gusto sa gusto kung mangyari pero agad rin itong bumuntog hininga. Binitawan ko ang kamay nito at umatras ng kaunti sa kanya.

"Why are you homeschool?" natigilan ako sa naging tanong n'ya, yan ang pinaka ayaw ko sa lahat ang tanungin kung ano ang dahilan kung bakit homeschool ako.