Innocent Obsession

Chapter 8

Chapter 8

"Thank you po ate"

Tumalikod na ako matapos kung bumili ng bottled water at naupo malapit sa entrance ng cafeteria. Maaga pa naman kaya dito ko nalang iintayin si Annie. Mamayang 9 am ang klase namin at 8:30 pa naman. Binuksan ko ang tubig ko at tinunga ito.

Last saturday it was an amazing day, nanuod kami ng movie ni Annie pero syempre kasama si Paul at Zaydon. Hindi ko nga alam bakit sila sumama saamin, tinanong ko yan kay Annie pero kahit na s'ya ay hindi rin alam ang dahilan kung bakit nandon silang dalawa.

"Hi, can I sit here?" napaangat ang tingin ko rito.

Ngumiti ito saakin kaya ngumiti rin ako pabalik.

"Yes you may" I said, he smile once again before sitting in front of me.

Nilapag n'ya rin ang dalang paper bag.

"I'm Henry Berman by the way" saad n'ya at inabot ang kamay n'ya, napatingin ako roon at inabot rin ito.

"Rain Gaffner, and I know you're Mr. Berman" saad ko, at we share hands. Binitawan n'ya naman ang kamay ko at natatawa s'yang tumingin saakin.

"You knew?" he asked.

"Of course who wouldn't knew the Berman. Berman Restaurant servers amazing food and super delicious" natawa naman ito sa reaksyon ko, at napatango tango.

"And I knew that you're a Gaffner" napatingin ako sa kanya at kumunot ang nuo ko.

"You knew?" balik tanong ko sa kanya. Tumango tango ito at isa isang nilabas ang laman ng paper bag.

"Of course who wouldn't knew a Gaffner. Gaffner one of the business tycoon and your brother known as one of the youngest business tycoon, so yeah who wouldn't knew a Gaffner" napasimangot naman ako sa sagot n'ya.

Akala ko pa naman ako talaga ang kilala n'ya hindi ang family name ko. Most of the people knew me because of my surename but not the real me. Of course sino bang makakakilala sa akin e nasa bahay lang naman ako for the passed twelve years.

Agad kung naibaling ang tingin sa mga pagkaing ni lapag ni Mr. Berman sa harap n'ya, wow that's smells good at amoy pa lang alam ko nang paburito ko ang mga pagkaing dala n'ya.

"Ang bango naman n'yan" nausal ko habang nakatingin sa pagkain na hinahain n'ya.

"Syempre ikaw na mismo ang nag sabi, we serve amazing and delicious food" napaangat ang tingin ko rito, naka ngiti ito saakin.

I think si Mr. Berman lang ang matino sa kanilang lima. Si Mr. Hamilton kasi ang seryoso tapos ang lamig pa ng boses, si Mr. Emerson naman ay parang walang ka saya saya sa buhay dahil palaging focus at seryoso, si Mr. Alcott naman kung ano ano sinasabi, weird s'ya, kagaya noong sinabi n'yang may date s'ya sa kama, while Mr. Blaze Caylor I still don't know him but I think he's weird too.

A good looking man but weird.

"Let's eat" nabalik ang sa ulirat ng mag salita si Mr. Berman.

"You want me to eat?" I asked, mas mainam ng mag tanong baka namali lang ako ng rinig.

"Of course, alam kung favorite mo to, regular customer namin ang Daddy mo at business partner ang magulang natin, na kwento kasi nila na favorite mo ang italian food" nagliwanag naman ang mukha ko sa sinabi n'ya at agad tumango tango, inabot niya ang saakin at kutsara at tinidor kaya agad ko itong tinanggap.

"Thank you Mr. Berman" masayang saad ko. Napatawa naman ito sa sinabi ko.

"So formal, call me Henry" he said