Innocent Obsession

Chapter 31

Chapter 31

Nangmawala na sa paningin ko si Oddete ay napaigtad ako ng marahas na bumukas ang pinto ng office kaya agaran akong napalingon doon. Nagulat ako ng makita si Zaydon sa bukana ng pinto habang nakatitig saakin. Nakita ko rin sa likod n'ya si Mr. and Mrs. Hamilton na parehong gulat ng makita ako.

Bahagya naman akong yumuko sa kanila para sa pagbati.

"A-Ahm may ihahatid l-lang sana ako" nauutal kong saad at tinuro ang folder na hawak ko.

"M-Mukhang wala si Sir kaya alis nalang---" naputol ang sasabihin ko ng magsalita si Zaydon.

"How long you've bee standing there?" he said.

Natanga naman ako sandali, ano sasabihin ko ba na matagal na dahi nag ear dropped ako.

"B-Bago lang ako rito" dahilan ko.

Pagkatapos ko s'yang sagutin ay hindi ito nagsalita, kaya nalunok ako, bakit parang ang awkward.

"Alis nalang ako" saad ko sa kanila at yumuko ulit ako sa mag-awasa, ngumiti naman si Mrs. Hamilton saakin.

Tatalikod na sana ako para umalis ng biglang hinila ni Zaydon ang palapulsuon ko at kinaladkad ako kung saan. Narinig ko pa ang malakas na sigaw ni Mr. Hamilton pero hindi nakinig itong si Zaydon at patuloy lang sa paghila saakin.

"Zaydon comeback here!" sigaw ulit ni Mr. Hamilton, pero para lang bingi si Zaydon at hindi nakinig hanggang sa lumiko kami sa isang pasilyo, papunta sa school garden.

"Zaydon tinatawag ka ng Daddy mo" saad ko rito ng huminto kami sa loob mismo ng garden.

Hindi ito sumagot saakin at nakatingin lang ito sa mga mata ko or more like nakatitig. Medyo nailang naman ako sa klase ng tingin na pinupukol n'ya saakin, parang binabasa nito kung ano ang iniisip ko pero kahit ganun ay hindi ako nang-iwas ng tingin.

"Zaydon" tawag atensyon ko rito.

Hindi parin ito sumagot saakin.

"Rhearain, I have something to tell you" saad nito kaya kinabahan ako.

Bakit parang kinakabahan ako kung ano man ang sasabihin n'ya. Malakas akong bumuntog hininga at pilit pinapakalma ang sarili dahil sa subrang kaba.

"Ano yun?" tanong ko rito.

Nagbago naman ang expresyon nito sa mukha ang kaninang madilim at walang emosyon ay napalitan ng magaan na awra. Nakangiti na s'ya ngayon, yung ngiting totoo as in totoo talaga. Mahahata mo rin ang saya na nababakas sa mukha n'ya.

Why suddenly change, siguro kung ano man ang sasabihin n'ya yun ang dahilan.

Maybe it has a large impact to Zaydon because it made him smile ang light up the mode.

"I love someone" natigilan ako ng sabihin n'ya iyon sa mismong harap ko na may ngiti sa labi.

He's happy, he's happy saying he love someone. And that someone is not me.

"Really?" saad ko at pinilit na pasiyahin ang boses ko.

Wag kang bitter Rain, you should be happy for him. Ganyan naman kasi yan diba, maging masaya ka para sa kanya kahit alam mong hindi ikaw ang dahilan ng pag ngiti n'ya.

"Yeah, I thought it's just a simple attraction at first but as the days passed my feeling for her became stronger and stronger. She's the most beautiful woman I've ever seen in my life, of course my mom too" he happily said, while the smile on he's lips stays.

Napayuko naman ako sa sinabi n'ya at nagkunwaring inaayos ang damit ko kahit na maayos na. I don't want to look at him. Nasasaktan kasi ako pag nikikita s'yang ganyan at hindi ako ang dahilan, pero hindi naman ako bitter at immature, kung saan s'ya masaya doon din ako. Cause that's love by the way.