Mazide Kalanlar

Takılmak

Eve geldiğimde direkt teyzemin çantasına yönelmiştim ki yatağının yanındaki komodinde duran evraklar dikkatimi çekti.

Evraklarımı elime alıp okumaya başladım. Babamın vasiyetnamesiydi.

Vasiyetin içeriği eğer ben reşitsem tüm paralarının bana kalmasını, reşit değilsem de reşit olana kadar bankada saklanması yönündeydi.

Yarın reşit oluyordum. Bu benim için büyük bir fırsat olabilirdi.

Evrakları hızlıca odama götürüp dolabıma sakladım. Gece yarısı buradan kaçacaktım. Şimdi ise hiçbir şey bilmiyormuş gibi yapmalıydım.

Teyzemin çantasını aldım ve geri evden çıktım.

Lokanta zaten evden beş dakika uzaklıktaydı. Hızlıca lokantaya gittim.

Lokantaya geldiğimde Altay burada değildi. Başka müşteri de yoktu.

"Çantanı getirdim!" diye seslendim.

"Tamam, oraya bırak! Sana ilk masaya liste bıraktım.

Kasadan para, masadan listeyi alıp lokantadan çıktım.

"Belgin!" diye bana seslenen Altay'a bakıp "Hala buralarda mısın?" diye sordum şaşkınlıkla. 

"Seni bekledim." deyince "Niye?" diye sordum. 

"Belki beraber okul dışında zaman geçiririz." deyince "Şimdi manava ve bakkala gitmem gerekiyor." dedim. 

"Bende geleyim. Belki yardımım dokunur." dedi.

"Sen bilirsin." dedim. 

"O zaman ilk manava mı bakkala mı?" diye sordu. 

"Manav daha uzak. Bu yüzden önce manava gidelim. Dönerken de bakkala uğrarız." dedim. 

"Gidelim o zaman." deyince yürümeye başladık. 

"Niye benimle takılmak istiyorsun? Çirkinim, dışlanıyorum, zorbalık görüyorum, yetimim. Kısaca hayatım iğrenç." dedim. 

"Hiç kimse çirkin değildir. Sadece bazı insanlar başka insanların güzellik algısına uymaz. Bana göre sen çok güzelsin. Ayrıca dışlanıyormuşsun, yetimmişsin bunlar bir engel değil. Önemli olan kafalarımızın uyuşması." dedi. 

"Teşekkür ederim." dedim. 

"Teşekkür etmeni gerektirecek bir şey yapmadım." dedi. Bu beni gülümsetirken yere baktım.

 İkide bir kolunu omzuma atmaya çalıştığını fark edince "Koyacaksan koy kolunu." dedim. Kolunu omzuma atınca gülümsedim. 

"Oo çirkinimiz ile şişkomuz sevgili olmuş!"