Mazide Kalanlar

Kesin

Sibel'den Devam

Çağıl arabayı evin önünde durdurunca "Gelmek ister misin?" diye sordum.

"Saat geç oldu. Belgin falan rahatsız olmasın." dedi. Şu düşünceli tipine bak. Bir insan bu kadar mı tatlı olabilir? Kendine gel Sibel. Adam soru sordu.

"Yok. Pek böyle şeylere takmaz." dedim.

"O zaman gelebilirim." deyince gülümseyerek arabadan indim.

Beraber apartmana girdiğimizde asansörün arızalı olduğunu gördüm.

"Bir kere de düzgünce çalış! Bu ne arkadaş? Her gün bozulur mu bu asansör?" diye söylendim.

"Kaçıncı katta oturuyorsunuz?" diye sordu.

"Yedinci kat." dedim.

"Ben gelmesem de olabilir." deyince "Çağıl!" dedim.

"Şaka yapıyorum sadece." deyince gülerek "Genç kızların sevdiği bir model olarak yedi kat çıkamamanı saklamak istemen normal. Merak etme sırrın bende." dedim.

"Yedi katı çıkamayacak kadar paslanmadık. Hatta seni taşıyarak bile çıkarım." dedi.

"Kesin, öyledir. İnandım (!) ben sana." dedim.

Tam merdivene yönelmiştim ki çevik bir kuvvetle kucağına aldı ve "Çıkalım bakalım." dedi.

"Çağıl ne yapıyorsun? İndirsene." dedim.

"Hırslandırmadan önce düşünecektin." deyince "Şaka yaptım sadece. Bir gören olacak." dedim.

"Gecenin bu saatinde de komşularının hepsi Çağıl, Sibel'i kucağında taşıyabilir, dikkatli olmalıyız demiştir. Hatta bir üst katta kamp kurmuşlardır." dedi.

"Aman ne komik." dedim.

Çağıl bu dediğime gülerken "Beleşe taşıyacaksan keyfin bilir." dedim.

"Kabul et taşınmak hoşuna gitti." dedi. Aslında taşınmak değil de taşıması hoşuma gitmişti.

"Sadece yorulmayacak olmam hoşuma gitti." dedim.

"Kesin öyledir." deyince "Benim lafımı bana satma." dedim.

"Sattım bile." deyince gülümsedim.

Kısa bir süre sonra yedinci kata gelince kucağından indim.

İçimden "Maşallah maşallah. Güçlüymüş." dedim.

Çağıl bana bakmaya başlayınca "Dışımdan mı konuştum?" diye sordum.

"Belki." deyince hızlıca evin kapısını açıp içeri girdim.

Belgin'in odasının ışığı açıktı. Yine depresyon mooduna girdi kesin.

"Ben Belgin'e bakayım. Şu kolye işi çok moralini bozdu." dedim.

Çağıl "Tamam. Bende burada bekliyorum." deyince Belgin'in odasına gittim.

Gördüğüm manzara ile şaşkınlıkla Çağıl'ı yanıma çağırdım.

Belgin, Altay Bey'in göğsüne yatmış, Altay Bey ise Belgin'e sarılmış uyuyordu.

"Sizin Altaylar aynı kişi olabilir." diyen Çağıl ile "Yarın olayların gerçeğini öğreniriz." dedim.

"Biz ne yapalım?" diye sorunca "Film izlemeye ne dersin?" diye sordum.

"Olur." diyen Çağıl ile Belgin'in odasının ışığını kapatıp oturma odasına geçtim.