Mazide Kalanlar

Şerefsiz

Selim'i görmem ile "Selam." dedim.

Beni baştan aşağı süzdükten sonra "Çok değişmişsin." dedi.

"Bunu iltifat olarak alıyorum." dedim.

"Almalısın da." deyince derin bir nefes aldım ve "Asıl konuya gelir misin?" diye sordum.

"Sana lisede yaptıklarım yüzünden özür dilerim. Hiçbirini hak etmiyordun." dedi.

"Biliyorum. Şimdi gidebilirsin." dedim.

"Nasıl? Özrümü kabul etmeyecek misin?"  diye sordu.

"Ha doğru. Önemli değil. Şimdi geri eve geçeceğim ve liseden ayrıldığım zaman yaptığım gibi seni hayatımdan sileceğim." dedim.

"Of biliyorum. Hatam büyük. Sadece senin için evine kadar geldim. Biraz daha sohbet edebilir miyiz?" diye sordu.

"İyi, edelim." dedim.

"İyi bir modelsin. Verdiğin pozlar gerçekten harikaydı." dedi.

Şimdi derdi anlaşılmıştı. Dergi için yapılan çekimlerde üstüm çok açıktı ve bu mal sadece vücudumdan etkilenip gelmişti.

"Sağ ol." dedim.

"Bana da bir tanesini gösterir misin?" diye sordu.

"Peki. Bir elini belime koy." dedim.

Sırıtarak dediğimi yapınca kollarımı boynuna sardım.

Öpmek için bana yaklaşıyordu ki "Sonra dizini kırıp biraz yukarı kaydırıyorsun." dedim.

Bacağıma değmek içi elini uzatmıştı ki dizimle özel bölgesine vurdum.

Selim acıyla yere düşerken "Pardon canım ama ben tasarımcıyım ve modellik eğitimi almadığım için böyle kazalar oluyor. Gel, seni ayağa kaldıralım." dedim.

"Defol git, deli!" diye bağırınca "Bir daha beni rahatsız edersen bununla kalmam. Bir şey daha, eski Belgin yok karşında. Yaptığın en ufak hatada hatanın bin mislini sana yaşatırım. Şimdi benim evimin önünden beni kovacağına uzaklaş!" diye bağırdım.

Acıyla yerden kalkarken yavaşça gitmeye başladı.

"Şerefsize bak! Birde yanaşmaya çalışıyor! Neymiş pozlardan birini kendisine gösterirmişim. Ben sana anca ecelini gösteririm!" diye bağırdım.

Selim beni duyamayacak bir uzaklığa varınca geri apartmana girdim.

Hiç gelmesine izin vermeyecektim. Yaptığına bak! İnsanlar bazen bir şans daha vermeyi hak etmiyorlar.