Mazide Kalanlar

Kal

Masada oturan adam, elinde tasarımım dosyam varken "Sizin kavganız uzun sürecek galiba. Bize anlaşmayı verin de izmalayalım. Bu tasarımları dikmeyi çok isteriz." dedi.

"Nasıl? Tasarımları beğendiniz mi?" diye sordu Altay.

Adam benim tasarımlarıma bakarak "Dekolteler, şık ve asil modeller. Ayrıca rahat oldukları belli." dedi.

Altay dosyayı ondan alıp benim çizimlerimi incelemeye başladı.

Bu duruma göz devirirken sinirle toplantı odasından çıktım.

Altay arkamdan adamlara "Sizinle yeni bir toplantı ayarlayacağım." dedikten sonra arkamdan koşmaya başladı.

Onu takmadan yürümeye başladım. Çizgiyi aşmıştı.

"Belgin lütfen bekler misin!" diye bağırırken ona dönmeden "Hayır!" diye bağırdım.

"İki dakika dinle." deyince ona döndüm ve sinirle " Sabahtan beri seninle konuşmak için uğraşıyorum! Bir seferinde çok önemli işinizi yarım bırakıp benimle ilgilenseydiniz seni istediğin süre zarfınca dinlerdim!" dedim.

"Biliyorum, bugün soğuktum ama az bekle. Konuşalım." dedi.

"Konuşmak istemiyorum." dedim ve geri yürümeye başladım.

Altay kolumdan tutup beni kendine çekip sarılınca hiçbir şey yapmadan durdum.

"Senin tekrar gidişini izlemek istemiyorum. Lütfen, yanımda kal." diye fısıldadı.

"Sana fazla sinirliyim." dedim.

"Biliyorum." deyince "Sana bu yaptıklarını misliyle ödeteceğimi biliyor musun?" diye sordum.

"Evet, bunu da biliyorum." dedi.

"Yine de seni çok sevdiğimi ve vazgeçemeyecek kadar bağlandığımı da bilmelisin." dedim.

"Bunu da biliyorum ve en sevdiğim de bu." dedi.

"Geri zekalı." dedim ve sıkıca sarıldım.

"Bende seni çok seviyorum." deyince sırıttım.

"Şey farkında mısın bilmiyorum ama birçok insan bize bakıyor ve biraz daha bakmaya devam ederlerse utancımdan ajansa gelemem." dedim.

"Tamam, bu kadar gösteri yeter. Herkes işinin başına geçsin." dedi Altay.

"Bence de bende gideyim." dedim.

Altay elimden tuttu ve "Sen hariç. Seninle konuşmamız gereken konular var." dedi.

"Peki. Konuşalım ama toplantı basma kısmını unutalım." dedim.

"Bakarız." deyince "Unutursun, unutursun." dedim.