EJDERHA CADISI

BÖLÜM 2 : TESADÜF

"Nancy ' e neden öyle bir soru sordun ki ?" yaklaşık on beş dakikadır  sessizce yürüyüşün ardından  Derek sessizliği bozmuştu. Çadırdan çıktıktan sonra ikisi de uzun denilebilecek kadar bir süre zarfında konuşmamışlardı ve bu Derek ' i huzursuz etmişti . Carleen'in ilgisini çekip konuşabilecekleri tek konu galiba bu soru ile başlayabilirdi. Genelde ikisi de susmazdı baş başa iken ama sarayın dışındayken Carleen'in ağzını bıçak açmazdı Derek' in tek umudu bu soruydu.

"Merak ettiğimi söylemiştim Derek . Beni hiç mi dinlemiyorsun ? " Derek başarmıştı ama her türlü azar işitmişti. "Dinliyorum , sadece canım sıkıldı Carleen . Giderken başımın etini yiyorsun, beni ya sürüklüyor ya da çekiştiriyorsun fakat saraydan çıkınca susuyorsun . Çok düşünüyorsun bence . Daha on beş yaşındasın ama aklında kırk tilki var. Neden sürekli buraya geliyoruz ki ? Annen de anlatabilir bu hikayeleri ne de olsa Nancy , annenin dadısıydı . Saraydan ayrılmadan önce eminim ki bu hikayelerin hepsini annene de anlatmıştır. " Carleen derin bir nefes aldı . Nancy annesinin dadısıydı ve emindi annesinin bütün hikayeleri bildiğinden ama annesinin hikayelere ayıracak vakti yoktu.

"Derek, bazen senin krallık için doğru biri olmadığını düşünüyorum da . Gerçekten aklın çok yavaş çalışıyor . Sanki annemi tanımıyorsun ? Onun bütün gün işi var . Sonuçta koca bir saraydan sorumlu . Bir dahakine daha iyi bir konu bul. Saraya yaklaştık Derek  , lütfen biraz sessiz olmaya çalış .Kimse bizi görmeden geçitten geçelim . "Derek , baş parmağı ile işaret parmağını birleştirerek hızlıca ağzına götürüp fermuar gibi elini hareket ettirmişti . Carleen ile muhafızlara gözükmeden sarayın arka tarafına geçtiler .Onlar için basit bir işti bu .

Sarayın arkası dev gibi bir sürü ağaçla  kaplıydı .Saray sırtını güvenilir bir ormana dayamıştı . Onlar için tek zahmetli iş  ön kısmı atlatmaktı . Çocuk olmaları bu işi biraz olsun kolaylaştırıyordu. Sarayın arka tarafından gizli bir geçit kapısı vardı. Doğrudan Derek ' in odasına açılıyordu bu kapı . Bunların hepsini Carleen babası sayesinde öğrenmişti. Carleen'in babası, Edwin sarayın generaliydi. Birkaç ay önce saraydaki birçok geçiti kapatmıştı. Sadece birkaç tane bırakmıştı . Herhangi bir savaştan dolayı saraya baskın veya kuşatma olursa sarayın içindeki insanları , kralı ve kralın ailesini korumak ve saraydan dışarıya güvenli bir şekilde çıkarmak için sadece kralın ve bizzat kendisinin bildiği birkaç geçiti kapatmamıştı .

Carleen , babasının çalışma odasına girmiş ve tesadüfen saray çizimlerini görmüştü . Eğer babası öğrenecek olursa hem çok kızardı hem de tek çıkışları olan bu geçiti kapatırdı o yüzden yakalanmadan girmek onun için çok önem arz ediyordu . Azar işitmekten çok korkmuyordu . Korktuğu şey bir daha çıkamayacak olmasıydı. Carleen bunları düşünürken çoktan varmışlardı .

Derek , yavaşça odasına açılan geçiti açmış , önce biraz göz gezdirmişti . Birkaç saniye sonra ise taştan duvarı itmiş daha sonra Carleen' in  içeri girmesi için ona yardım etmişti . Carleen hızlıca Derek'in odasının kapısının arkasına geçmişti .Olur da  biri gelmeye karar verirse kapıyı arkadan itebilir , Derek ' e biraz olsun zaman kazandırabilirdi . Derek bütün gücüyle taştan duvarı itmiş , daha sonrada ellerini çırpmıştı . "Derek , artık  ben gidiyorum . Annem fark etmeden onun yanında olmalıyım. Daha sonra görüşürüz . "

"Carleen , giderken  dikkatli ol . Eğer annenden kurtulmayı başarabilirsen , ben sarayın bahçesinde biraz antrenman yapacağım yanıma gel . Tamam mı ?" Derek' in sorusuna hızlıca başını evet anlamında sallayıp odadan çıktı . Annesinin odasına koşarak gidiyordu . Annesinin odasına yaklaştığında durup nefes alıp veriş hızını kontrol etmeye çalışıyordu .