ვარდისფერი და მძიმე

29

-გული მერევა.-თეჰიონი პირდაღმა ეგდო დივანზე და სახე გადმოწეული ჰქონდა.

-გინდა ვედრო?-დაინტერესდა ჯიმინი.

-ნუ წევხარ მუცელზე, შეიძლება ორსულად იყო.

-შემახსენე რატომ ხარ ჩემ სახლში?-კბილებიდან ამოსცრა თეჰიონმა და იუნგის გახედა.

-რა? შეიძლება ორსულად იყოს, ეს პარადოქსია, თეჰიონს წაიყვანენ და კვლევებს ჩაატარებენ მასზე,-მხრები აიჩეჩა იუნგიმ ჯიმინის თვალების ბრიალის სანაცვლოდ.

-ჯიმინ, მომაცილე, იცოდე თუ ავდექი მოვკლავ ან შეიძლება მის თქვზე ვაღებინო,-ტანჯულად საუბრობდა თეჰიონი.

-მოვედი, როგორაა?-ჯონგუკმა მინერალური წყალი მაგიდაზე დადო, სანამ ქურთუკს იხდიდა.

-გუკ, ვამბობ რომ შეიძლება ორსულად იყოს.

-ტვინს ტყნავ, კი არ ამბობ.-დაუყვირა თეჰიონმა.

-ჰეი,-ჯონგუკმა მათი ყურადღება ძლივს მიიქცია, ფეხს აბაკუნებდა და თან ყვიროდა.-დამშვიდდით, ჰინო, ატრაკებ.

-აქ ერთადერთი ტრაკი აქ შენ ხარ.-ტუჩი აიბზუა იუნგიმ.

  ჯიმინმა მეგობარს შაქრიანი მინერალური მოუტანა და თეჰიინმაც ყლუპების გაკეთება დაიწყო.

-რამ მოგწამლა?-შეწუხებული იყო ჯიმინი და მეგობარს გავარვარებულ შუბლზე ნაჭერს უცვლიდა.

-ორი დღეა მშიერი ვარ, ჯიმინ, სამსახურიდან რომ მოვდიოდი არაფრის თავი არ მქონდა და იქ ვერ ვასწრებდი ჭამას.

-შენ რა ჭამე?-შეუბღბირა ჯიმინმა ჯონგუკს.

-დაახვიეთ შენ და შენმა იდიოტმა შეყვარებულმა აქედან,-ამჯერად ახარხარებულ ჯიმინს უყვირა თეჰიონმა, იუნგის ბალიში ჰქონდა აფარებული და ისე იცინოდა, ჯონს ლოყები პომიდორივით აუწითლდა.

-ჯინ ჰიონმა მომიაროს, თქვენ ყველანი დამპლები ხართ.-გაიბუსხა თეჰიონი და კიდევ ერთ გულის რევის შეტევას გაუძლო.