Dragon Blood: The Golden Sanctuary

Chapter 31

Chapter 31:

Vanie's POV:

Upang mas mapadali ang paghahanap ay mas minabuti namin na mag hiwa-hiwalay.

Bawat isa saamin ay binigyan ni Zoey ng lugar upang libutin.

Mahigit tatlumpong minuto na akong nagiikot pero bigo akong mahanap sya.

Nilibot ko na ang boong lugar pero hindi ko sya makita.

Ang tanging nandito lang ay ang mga bilanggo.

Kapansin pansin na parang hindi nila ako nakikita. Pakiramdam ko ay may ginamit ang mga bantay na magic para doon.

"Vanie!" Napalingon ako sa pinag mulan ng boses na iyon.

It's Peter. Matamlay itong naglalakad papalapit saakin, kasama nya si Zoey.

"Kayo pala. Kumusta? Nahanap nyo ba ang Mom mo?" Usisa ko pero hindi sunagot si Zoey.

Napa kagat ito sa labi nya at yumuko. Pinipilit na pigilan ang pag luha.

"We didn't." Si Peter ang sumagot sa tanong ko. "She's not here."

"I didn't find her either." Mula sa isang madilim na daan ay lumabas si Edward.

Kung ganon hindi nya din nahanap si Mylene.

"How about you Vanie?" Usisa ni Peter.

Napayuko na lamang ako. "I'm sorry Zoey."

Nanghina ang tuhod ni Zoey at napaluhod. Nag simula na syang humikbi at tuluyan nang tumulo ang luha nito.

Alam ko ang nararamdaman nya. Umaasa sya kanina na nandito ang Mommy nya dahil mas malaki ang posibilidad na dito namin sya matatagpuan.

Yun ay dahil dito nila dinadala ang mga alipin nila.

"Zoey. We still have Crystal and the others, baka kasama na nila ang Mommy mo." Peter tried to comfort her.

Maliit man ang posibilidad ay maari parin. Maaaring nasa under ground prison dinala si Mylene. Ang lugar kung nasaan sila Nicolo, Darlyn at Crystal.

Wala kaming pagpipiliin kundi ang umasa na nandoon si Mylene kasama at mapag tagumpayan nila ang misyon

"Zoey. We must go. The others are waiting for us." Sambit ko at inalalayan syang tumayo pero ayaw nya.

"Siguro kailangan lang natin tignan ulit." Aniya.

"Maybe na lampasan lang natin sya." Dagdag nya.

"But Zoey, nag double check na tayo." Kontra ni Peter.

"Even me, ginalugad ko na lahat pero wala talaga." Dagdag ko.

"Me too." Sambit ni Edward.

"Baka nasa baba sya ikinukulong. Baka makita natin sya doon." Sambit ni Zoey.

"Zoey." Isang malungkot na boses ang narinig namin ki Peter. Umiling iling ito.

Dahil doon ay na tahimik sya.

Na awa ako sakanya. Napahinga ako ng malalim. Alam ko ang nararamdaman nya.

"We should move. Tumatakbo ang oras." Sambit ni Peter.

"Let's go." Sambit ko.

Nag simula na kaming tumakbo. Napansin kong hindi sumunod si Zoey.

Napatigil ako at ganon din sila. "Zoey."

"Mauna na kayo. Ako na ang mag hahanap sakanya sa baba." Naluluhang sambit nito.

"Zoey it's not over. We still have Nicolo and others." Sambit ko pero hindi ko ito na kumbinsi.