Chapter 1

1.3K 111 1
                                    

Chapter 1:


Chapter 1:

The bell rang as the sign that our class must dismiss. Sa wakas ay makaka uwi na din ako.

Mag hapon lang akong naka tunganga sa klase na parang walang pumapasok sa utak ko na kung ano.

I don't know what's happening to me this fast few weeks. Lagi nalang ako lutang at wala sa sarili dahil madami akong iniisip.

Farming ang pangunahing pinag kukunan namin ng pag gastos sa araw araw.

May malawak kaming lupain, pag tatanim ng mga prutas at gulay Ang pinag kakaabalahan namin.

Kami lamang ng Tito Shargo ko ang magkatuwang sa lahat. Siya na lamang ang natitirang kamag anak ko at importante siya saakin.

1 month ago.

Na abutan ko si Tito na nasa taas ng isang puno at namimitas ng prutas.

Pababa na sana siya nang biglang nanghina ang mga binti niya na naging dahilan ng pagka laglag niya. Na taranta ako dahil sa humawak ito sa kanyang binti at nag sisigaw. Mabilis ko siyang idinala sa pinaka malapit na opital.

Nagka roon siya ng bone fracture sa legs na ipinagtataka ko kung paano nangyare dahil mababa lamang ang kahoy kung saan siya na hulog.

Na laman ko na kaya pala ganoon ay dahil malambot na ang kanyang buto dahil sa bone cancer.

Sabi ng doctor ay dahil daw ito sa mga chemical na pinang s'spray ni Tito sa mga pananim.

Na dagdagan pa ng mga school works ang mga problema ko kaya nagkakaganto ako.

Graduating ako kaya kailangan kong maka pasa. Kailangan kong maka graduate dahil pangako ko ito ki Tito.

But how could I? Ni hindi ko na nga malaman kung anong gagawin ko. Kung papaano ko uumpisahang sulusyunan ang mga pinoproblema ko.

That's why I'm so stressed.

"Mr. Ramirez.". Na bigla ako nang ma rinig ang boses ng isa sa mga teachers ko.

Agad akong na balik sa reyalidad. Napaayos ako ng upo at napatingin dito.

"Anak, ano bang nangyayare sayo? Kaunti lang ang quizzes mo, Wala ka ding activity this whole month, kahapon hindi ka din nag pasa ng lecture." Sambit ng science teacher namin.

"Pasensya na po." Mahinahon na sabi ko at napabuntong hininga.

"Hindi ko alam kung anong nangyayare sayo, hindi ka naman ganito anak, active ka naman sa klase before. Hindi ko alam kung paano ico'compute ang grades mo." Aniya.

Naka tingin lang ako sa sahig habang pinapakinggan siya. Wala akong balak mag bitaw ng salita.

"Nicolo, matalino kang bata, mag aral ng mabuti, remember that you are a graduating student." Tinapi niya ang balikat ko at saka umalis

"I'm sorry Ma'am."


Matamlay akong nag lalakad sa hallway.

So ayun na nga, nangyare na ang inaasahan ko. Magkaka problema nga talaga ako sa grades ko.

"Nakakawalang gana." Sambit ko sa sarili ko at huminga ako ng malalim.

Na alala ko ang sinasabi saakin ni Tito nung bata pa ako. Huminga lang daw ako ng malalim kapag kinakabahan natatakot o mabigat ang dibdib ko.

Speaking of Tito Shargo, I wonder what he's doing at home right now. Sana okay lang siya.

Mag isa lang siya sa bahay kapag may pasok ako kaya nag madali akong umuwi.

Dragon Blood: The Golden SanctuaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon