Dragon Blood: The Golden Sanctuary

Chapter 13

Chapter 13:

Chapter 13:

Yrvana's POV:

Habang nag kukwento ako tungkol sa sarili ko ay nakatulog siya.

I grabb his head and I put it gently to my leg. I wish he's comfortable with it.

I can feel the cold breeze of midnight.

I really don't want to waste this moment. After this night aalis na ako sa lugar na ito.

I've been waiting for too long for this.

I'm not sure kung ikaw ba talaga o sadyang magkapareho kayo, pero sobrang lakas ng kutob ko.

       
Hold me closer hold me fast
This magic spell you cast
This is la vie en rose
When you kiss me heaven sighs
And though I close my eyes
This is la vie en rose

When you press me to your heart
I'm in a worlds apart
A world where roses bloom
And when you speak, angels sing from above
Every day words seem to turn in to love songs
Give your heart and soul to me
And life will always be
La vie en rose

I remember that day when I saw him in the capital. Hindi ako makapaniwala nang makita ko siya.

Akala ko ay namimilik mata lamang ako pero na kumpirma ko nang bigyan nya ako ng pagkain.

Totoo ngang siya iyon... O baka kamukha lang.

Nang makita ko siyang muli ay halos mamatay na ako dahil sa sugat na natamo ko.

Pero kahit na alam niyang mapapahamak siya ay hindi siya nag dalawang isip na tulungan ako.

Bagkos ay dinala nya pa ako sa lugar kung saan siya naka tira at ginamot ng kaibigan niya.

That time I was shocked. I can't believe na halos wala silang pinagkaiba.

For 9 days na nakasama ko siya ay nakita ko ang ugali niya. Sobrang buti nya. Ni hindi nya hinayaang kumalam manlang ang sikmura ko.

Ng mga oras na iyon ay madaming katanungan sa isipan ko. Bakit magkaparehong magkapareho sila?

He looks like him, pareho silang hindi kayang tiisin ang isang taong nangangailangan, pareho silang mabuti, pareho silang magalang, pareho silang tinatama ang pag bigkas ko ng pangalan nila.

Bakit magkaparehong magkapareho silang dalawa?

Bakit pati ang nararamdaman ko sakanya ay nararamdaman ko din ki Nicolo?

Bakit?

Napahinga ako ng malalim. "Why do I felt like this? Are you the real Nicolo?" Pumipiyok na bulong ko habang inaayos ang mahabang buhok niya na tumatakip sa mata niya.

Malakas ang loob kong sabihin iyon dahil alam kong hindi nya ako maririnig.

Ayokong pangunahan ang lahat. Ayokong maguluhan. Ayokong mag isip ng kahit na ano.

Ang dahilan ng pag alis ko ay para hanapin si Mylene Hermes... Hindi dahil sakanya.

Hindi ako sigurado kung siya nga ba o hindi siya. Pero malakas ang pakiramdam ko na siya nga iyon.

Nicolo's POV:

"Yrvana?" Kaagad ako bumangon nang mapansin na wala na si Yrvana sa tabi ko.

Tumayo ako at inilibot ang paningin sa paligid.

Wala siya dito. Siguro nasa kwarto na siya. Tingin ko ay madaling araw na kaya siguro siya bumaba na para matulog.

Kaagad akong bumaba papunta sa kwarto gamit ang stairs.