21.Bölüm

226 29 40
                                    

Seth'in dilinden kendimi zor da olsa kurtarmıştım. Akademiye bu sefer erken gelmiştim. Müdür Chris konuşmak istediğini söylemişti. Odasının kapısını çaldığımda ne konuşacağımızı merak etmiştim açıkçası. Odaya girdiğimde Müdür Chris'in yüzündeki ifade hoşuma gitmemişti.

-Bir sorun mu var?

-Evet bir sorun var Aaron. Hem de büyük bir sorun.

Kaşlarım çatılmıştı.

-Sorun nedir?

-Okulda bize karşı ciddi bir yapılanma var. Diğer okuldan gelen bazı öğrenciler bizden gerçekten nefret ediyor. Çoğu savaşı görmese de hepsi savaşı görümüşcesine bize sinirli. Diğer okulu tekrar gönderebiliriz ama sorun tam da burda başlıyor. Çünkü içlerinde bizim tarafımızda olanlar da var ve bizim akademimizden onlara hak verenler var. Yeni bir savaş istiyorlar. Aaron bunun önüne geçmeliyiz.

-Böyle bir sorun olmaması için Hena burada olmalıydı. Ama merak etmeyin sorun çıkmayacak. Artık benden güçlü kimse yok. Olası bir kalkışmada olayı çözebilirim.

-Hena ve Kevin güçleri olmadığı için buraya gelmekten çekiniyorlar. Onlar artık normal Aaron en küçük saldırıda ölürler. Ve çocukları da normal anlayacağın buraya gelmeleri onlar için büyük bir tehlike.

Doğru söylüyordu. Bunu düşünmemiştim hiç.

-Hena yine de gelsin. Ama benim nezaretimde. Merak etmeyin ben onları korurum. Hena gerçekleri anlatmadıkça bu düşmanlık bitmeyecek.

-Bunu Kevin ile konuşacağım.

Müdür telefonunu eline aldığında odadan çıktım. Yavaş adımlarla bahçeye yöneldim. Bu gün dersim bahçede olacaktı. Bahçeye ulaştığımda sınıfımdaki öğrencilerle uğraşan üst sınıflar dikkatimi çekti. Ateş grubundan olmakla övünüyorlardı. Sınıfımın başına geldiğimde ifadesiz yüzümle diğer sınıfa döndüm.

-Arkadaşlar biraz uzaklaşıp sınıfımın dikkatini dağıtmamanızı rica ediyorum.

Diğer sınıftan gülme sesleri yükseldiğinde gözlerimi kapattım. Sürekli kendime bir öğretmen olduğumu hatırlatıyordum yoksa bu sinirle ne yapacağım belli olmazdı.

Anlaşılan öğretmenleri çok önemseyen bir sınıf değildi. Ama ben kendimi önemsetmek konusunda oldukça iyiydim.

-Söylediklerimi duymadınız sanırım.

-Hava grubundan olan biri bize emir veremez.

-Öyle mi sizi önemli kılan sebep nedir?

Alaycı bir tavırla avucunda bir ateş küresi oluşturdu.

-İşte bu.

Elini işaret ettiğinde alayla kahkaha attım.

-Küçük bir ateş küresi oluşturdun diye alkış mı bekliyorsun?

Elini kaldırdığında bütün sınıf aynı şekilde elinde ateş küresi oluşturduğunda bir anda şaşırmış gibi bir ifade takındım.

-Wow ateş grubundan olanlar ateş küresi oluşturabiliyor. Hayatımda ilk kez bu kadar ilginç bir şey görüyorum.

Dalga geçtiğimi anladığında elindeki küreyi bana doğru fırlattı. Diğerleri de onu takip etmişti. Fırlattıkları küreleri elime yönlendirip tüm kürelerin etrafındaki havayı geri çektim küreler bir bir ufalarak elime geliyordu. Hepsi bittiğinde elimi yumruk yaptım. Parmak aralarımdan dumanlar çıkıyordu.

Alaycı sırıtışımla tekrar onlara baktığımda yüzlerindeki şaşkınlık beni tatmin etmemişti. Sert adımlarla üzerlerine giderken etraflarında soğuk bir rüzgar oluşturdum. Tam önlerine geldiğimde durdum.

MÜHRÜN VÂRİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin