Everly Sanchez is a she-wolf with an extremely distinctive appearance. Some people thought she was hideous and cursed, while others thought she was just exceptionally rare. But-NONE of those assumptions can explain the biggest lie for her existence...
Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!
KABANATA LXXII
Third Person's POV
The time for their meet-up finally came and she's already waiting on the same spot they first met in the garden. The area is a bit hidden so it's safe to meet him there.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"You're late." Naniningkit ang matang usal niya dito ng makita ang paglitaw nito isang metro mula sa kanyang pwesto. Narinig niya naman ang mahinang tawa nito.
Malayo palang ay kita niya na ang ngising nakapaskil sa mukha nito.
"Just a few seconds, my lady." Balewalang usal nito bago tumigil sa kanyang harapan.
Masama pa din ang tingin niya dito ng mag-umpisa siyang magsalita.
"I want you to look after my brother on the seventh day from now." Diretsahang usal niya dito. Napakunot naman ang noo nito sa pagtatakha.
"At anong dahilan ng biglaang pabor na ito?" Puno ng suspisyong usal nito sa kanya.
Kilala niya na ang lalaki, alam niya na base sa personalidad nito na hindi ito titigil hangga't hindi niya sinasabi ang dahilan. Kaya naman sa ayaw at gusto niya ay wala siyang magagawa kundi ipaliwanag dito ang nangyayari.
"Kasalukuyang naglalakbay patungo sa teritoryo ng Cresent Moon pack ang aking kapatid. Inutusan siya ng aming ama na sakupin ang isang tribo mula doon." Walang emosyong usal niya. Bakas ang pagkagulantang sa mukha nito.
Ngunit makaraan ang ilang segundo ay kaagad na napalitan ng seryoso ang ekspresyon nito at diretsong tumingin sa kanya.
"Hindi mo ba alam kung anong kaparusahan ang naghihintay sa iyong ama at kapatid dahil sa kanilang ginawa?" Seryosong usal nito sa kanya.
"He was forced to do it, by our father of course." Sagot niya naman dito. Naniningkit pa din ang mata nito habang nakatingin sa kanya, tila ba sinusukat kung gaano ka-totoo ang kanyang sinasabi.
Makaraan ang ilang minutong tahimik na pag-obserba nito sa kanya ay doon na nito inalis ang tingin at mahinang naitango ang ulo.
"Why would your father want to terrorize that tribe all of a sudden? Mind you his decision isn't that easy to do either, unless he's determined because of the outcome—and what would your father want to achieve after all of this?"
"Isn't that obvious?" Walang buhay na usal niya dito. "Power. That's what everyone wants." dugtong niya na inilingan naman ng lalaki.
"No it's not. Not all people want that—unless they're greedy enough to want that." Seryosong sagot ni Ophir sa kanya.
