I Weresfia is BACK I

3.7K 111 8
                                        

Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!




KABANATA LXXIX

Third Person's POV

Saglit na kinusot ni Ophir ang parehong mata upang siguraduhing hindi lang siya namamalikmata o nagkakamali. Ngunit ng muli niyang ibukas ang parehong mata ay doon niya napagtanto na si Everly nga talaga ang babaeng iyon.

He was only a few meters away from her but couldn't teleport due to the unpredictable thunder strikes all around. It was too risky. However, he kept his eye on her.

She truly was powerful, standing her ground against that demon. If it had been him, he'd have been dead after the first strike. He couldn't help but recall the Alpha's reaction to the events of that night. The Alpha had ordered Beta Jake to increase the number of their secret group's members, all of whom were warlocks skilled in tracking. They were then tasked with tracking Everly.

Ngunit ilang linggo na ang nakalipas ay wala ni isang balitang ibinalik ang mga ito. Unti-unti na din silang nauubusan ng pag-asa na mahanap ito.

The Alpha has been in poor shape since Everly vanished. He became colder, more emotionless, and quiet, keeping everything to himself. Another change was in his circle of allies, which now included Prince Yophiel.

Yophiel had informed the Alpha about everything he discovered that night, including Everly pretending to be under the cursed illness created by the dark coven. This revelation deeply shocked Greyson. During that time, he struggled with the urge to tell the Alpha everything he knew about Everly, particularly her ability to change appearance and her powers.

Saglit na naipikit ni Ophir ang mata at iniharang ang parehong kamay sa unahan dahil sa lakas ng impact ng pagtatagpo ng kapangyarihan nito at ng kalaban niyang demonyo. Kita niya ang sunod-sunod na pag-ubo ng babae ng dugo at pag sapo nito sa dibdib.

Nanlaki ang kanyang mata at kahit papano ay nakaramdam ng pag-aalala para dito. Nang magkaroon ng pagkakataon ay mabilis siyang nagteleport sa tabi nito at gumawa ng barrier laban sa bagong atakeng pinakawalan ng demonyong iyon.

"Ophir?" Nanghihinang tawag nito sa kanyang pangalan. Nang ibaba niya ang tingin dito ay nakita niya ang totoong estado ng babae. Sobrang putla na nito, mas naging kita din ang mga itim na ugat sa ilalim ng balat nito.

He could tell she was nearing her physical limit. Her weary eyes and face pleaded for help, betraying the cold expression she tried to maintain. Summoning all her strength, she pushed him away and confronted the demon alone once more.

"Now's the time to escape!" Sigaw nito sa kanya sa kabila ng hirap nararamdaman dahil sa patuloy na pag harang sa atake ng demonyong iyon. Kita niya ang mas paglakas ng kapangyarihan nito kasabay ang pagtulo ng dugo mula sa ilong nito.

"Everly!" He sprinted towards her, catching her as she collapsed from the effort of boosting her attack beyond her limits. The demons were flung away by the force of Everly's power.

Kita niya ang bigat ng paghinga nito at marahang pagpikit ng mata.

"Everly? Hey–hey! Wake up!" Dahil sa marahang pagtapik niya sa pisngi nito ay saglit na iminulat ng dalaga ang mga mata. Marahan namang pinunasan ni Ophir ang dugo mula sa ilong nito.

Kita niya ang mahinang pag-iling nito ng ulo at unti-unting pagtulo ng luha sa mga mata nito.

"You s–should have escaped—I can't s–save you now. I can't save a—anyone..." she said, tears streaming down her face, her expression one of utter defeat. She kept repeating those words, blaming herself for everything.

MY CURSED MATETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon