Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!
KABANATA XCI
Third Person's POV
Moonstone Pack
Night came once again, and everyone had no idea what to expect during that peaceful and quiet night.
"Who's there?" Eduardo demanded upon hearing someone knocking on the door.
"It's me, father." Nang marinig niya ang mahinhin na boses ng anak na si Crizelle ay kaagad niyang binuksan ang pinto. Kaagad na bumungad sa kanya ang dalagang anak.
Malawak ang ngiting pinapasok niya ito sa opisina.
Who would have thought that his child would prove useful now that everyone knows she's Greyson's true mate? Though the fact that her mate is that half-blood freak still leaves a bitter taste in his mouth.
"You can sit anywhere my dear child." Pag-aalok niya dito, hindi pa din napapawi ang ngiting nakapaskil sa labi nito.
Oras na tuluyan na itong maging luna ng pack ay maaari niyang magamit ang posisyon nito upang muling i-angat ang kanilang pamilya mula sa sunod-sunod na kamalasang nangyari.
Mabuti na lamang at nagawa nilang aksyunan agad ang biglaang pagsulpot ni Everly sa pack ilang araw na ang nakararaan. Oras na mabisto sila sa katotohanang anak niya din ang nilalang na iyon ay siguradong wala ng pag-asa pang maibalik ang reputasyon ng kanilang pamilya dati.
That's why Crizelle's return was a godsend for him and his crumbling reputation.
He allowed her to move about his office in silence, aware that something about her had changed since the abduction. However, that was irrelevant to him now. All that mattered was her usefulness.
"You have quite a spacious and comfortable office, Father," Komento nito na tinanguan lang ni Eduardo.
"Well, actually my office used to be larger than this, when I'm still the Gamma of this pack—"
"But you're no longer the gamma, right?" Natigilan si Eduardo sa akmang pagmamayabang sa kanyang posisyon dahil sa sunod na sinabi ng anak.
Unti-unti ding nawala ang ngiti sa kanyang labi ng magtama ang tingin nila ng anak at nakita niya ang kakatwang ekspresyon sa mukha nito. Tila ba nanunutya iyon.
"W–Well.. Yes. I was replaced by my son–and your brother a few months ago." Sagot niya dito, naningkit naman ang kanyang paningin habang inoobserbahang maigi ang galaw ng dalaga.
He was caught off guard when she went straight to his office chair and sat down. She looked over him once again with a smirk on her lips.
"Don't you think it's time for you to retire from all this mess, Father?" Tila may pag-aalalang usal nito. Alanganin namang nagpakawala ng tawa si Eduardo sa sinabi nito.
"You should not waste your time thinking about that—"
"You're getting old... weak... and foolish." Pagpuputol nitong muli sa kanya. Ilang segundong prinoseso ng utak ni Eduardo ang sinabing iyon ng anak.
"W–What did you say?" Sa pagkakataong iyon ay may bahid na ng pagbabanta sa boses ni Eduardo.
Nagpakawala naman ng mahinang tawa si Crizelle bago muling tumayo at itinulak pabukas ang pinto na nasa likuran ng upuang iyon na nagdurugtong sa teresa.
BINABASA MO ANG
MY CURSED MATE
WerewolfA cursed appearance. A shattered destiny. A truth that could rewrite history. In the shadowed lands of Grand Orleas, EVERLY is a living symbol of fear and loathing. Her disfigured visage mirrors the incurable disease wrought by warlocks-servants of...
