MY CURSED MATE

I They've been caught I

Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!

KABANATA LXXXIV

Third Person's POV

The news of what happened in Crescentmoon's Territory spread to every corner of Grand Orleas. People were shocked that such an event occurred in one of the world's strongest packs. Opinions varied widely.

Some felt sympathy for the inhabitants of Crescentmoon, while others believed they deserved it for allowing a demon into their pack. The reappearance of the good coven also became major news. However, what truly captured everyone's attention was the rumor that the infamous fifth disciple had been seen in the battle.

Samantala, si Ophir ay mabilis na nagtungo pabalik sa kanilang nayon at patungo sa kanyang bahay upang isama sa kanyang pagtakas ang kapatid na si Yvaine. Wala siyang ediya kung anong kahihinatnan niya oras na matagpuan siya ni Lukariah.

She might be lying about her awakening, but it's better to be cautious and prepared than to regret his decision later.

"Yvaine!" Sunod-sunod na pagkatok sa pinto ang kanyang ginawa. Alanganing oras na ng gabing iyon kaya malamang ay tulog na ito. Mas nilakasan niya ang pagkatok doon ng ilang minuto na ang lumipas ay wala pa ding nagbubukas ng pinto.

"Yvaine! Open this door now!" Paulit-ulit na sigaw niya, akmang bubunuin niya na ang pinto upang sapilitan iyong buksan ng marinig niya ang pamilyar na boses sa kanyang likuran.

"K–Kuya?" Pagtawag nito dahilan kung bakit mabilis niyang pinihit ang katawan palingon dito.

Kaagad niyang nakita ang kapatid, saglit na bumaba ang kanyang tingin sa basket na dala nito, wala na iyong laman.

"Anong ginagawa mo sa labas ng ganitong oras?" Seryosong tanong niya dito. Diretsong inobserbahan ang kabuuan ng katawan ng kapatid. Pansin niya kung paanong nag-umpisang maglumikot ang mata nito. Hindi ito makatingin ng diretso sa kanya kaya naman nag-suspetsa na siya na may tinatago ito.

"Yvaine, I'm warning you." Matigas ang boses na usal niya. Kita niya ang pagyuko nito at paghigpit ng hawak sa basket na iyon.

"I–I'm sorry..." Nabalot ng kunot ang kanyang noo ng tuluyang umiyak ang kanyang kapatid ng muli nitong ibinalik ang tingin sa kanya. Kita niya ang mahinang pag-iling nito.

"I–I can't tell you." Umiiling na sagot nito. Nagpakawala na lamang ng buntong hininga si Ophir.

"Alright, it doesn't matter. Come on," Mabilis na humakbang siya palapit dito at mahigpit na hinawakan ang braso upang hilahin na ito papasok sa loob ng bahay.

"Pack all your important things." Seryosong utos niya dito ng makapasok na sila sa loob. "Now! Move faster, Yvaine!" Hindi niya na mapigilan ang inis dahil sa kakaibang ugali na pinapakita nito. Madalas naman ay isang salita niya lang dito ay kaagad itong susunod.

"A–Anong nangyayari k–kuya?" Naguguluhang tanong nito habang dinadampot ang mga importanteng bagay nito at isinilid iyon sa loob ng isang lalagyan.

"We're leaving, for good." Mabilis na sagot niya dito bago kumuha na din ng ilan sa mga importanteng gamit niya. Napapitlag na lamang siya sa ingay ng pagbagsak ng isang bagay sa sahig.

Nakakunot ang noong nilingon niya ang kapatid ay nakita niyang nalaglag nito sa sahig ang lalagyan na hawak. Nagkalat naman doon ang mga gamit na isinilid niya na sa loob.