MY CURSED MATE

| The Ambush on Nymeria's Tribe |

Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!

KABANATA LXXVII

Third Person's POV

"You're already strong, even though Weresfia isn't fully awakened yet. But I need to tell you this: it won't be enough..." She watched as the demon's smile quickly shifted to a threatening scowl, and in an instant, a gust of wind brushed just inches from her face.

Ramdam niya na lamang ang impact niyon sa kanyang likuran. Nang lingunin niya ang parteng tinamaan ng biglaang atake nito ay natigilan siya. Halos mabura ang ilang metro ng kapunuan sa kanyang likuran. Mahigpit niya na lamang na naikuyom ang palad.

She will not let that intimidate her. Afterall, she has Weresfia in her. This might be a great opportunity to test her current power to its limits.

Samantala, kasalukuyang nagpikot-ikot sa kwarto si Mayla habang naghihintay sa pagbabalik ng tatlo, maghahating gabi na din ng mga oras na iyon.

"Mayla!" Muli niyang inilingon ang tingin sa pinto ng opisina ni Nymeria na noon ay kabubukas lang. Kaagad na nabalot ng kunot ang kanyang noo ng makita si Apo Vanya na bakas ang pagmamadali sa ekspresyon.

"Sinusugod ang ating tribo!" Anunsyo nito na nagpa gimbal sa kanya. Ilang segundo lang ay rumehistro na sa kanyang tenga ang ingay mula sa labanang nagaganap sa labas ng mansion. Saglit niyang tinungo ang bintana upang tingnan ang estado ng buong tribo.

Countless armed men have already surrounded the area. Some of the tribe members capable of fighting are doing their best to protect the elders and children, while others have been captured. The scene below descended into chaos in a matter of seconds.

Mabilis siyang napayuko mula sa kinatatayuan ng may sunod-sunod na lumalagabgab na palasong tumama sa kanyang direksyon. Napaatras siya ng sumiklab ang apoy sa loob ng opisina mula doon.

"Halika na Mayla!" Pag-abot ni Vanya ng kamay sa kanya na kaagad niya ding inabot. Pilit nilang iniwasan ang mga parte ng opisinang nababalot na ng apoy bago tuluyang makalabas.

Ngunit napahinto sila ng maging sa loob ng mansion ay nakapasok na din ang ilan sa mga armadong lalaking iyon. Naningkit ang kanyang mata habang nakatanaw sa simbolong nakatatak sa watawat na winawagayway ng mga ito habang sinusunog ang bawat sulok ng mansion at hinuhuli ang kanilang mga miyembro.

"Tulungan mo ang iba nating miyembro na maitago sa basement ang mga bata at matatanda!" Utos ni Vanya sa kanya bago ito nagtungo sa kanyang harapan upang atakehin ang sino mang magtangkang lumapit sa kanya.

All the neutral warlocks who can fight, including the older ones, are doing their best. They might have been more prepared to defend themselves if they had known an attack was coming, but the assault was a complete surprise.

Nanatiling nakatayo si Mayla sa ikalawang palapag habang naririnig niya ang sunod-sunod na pagsabog, sigawan at iyakan sa paligid. Kalaunan ay mahigpit niya na lamang na ikinuyom ang palad at nag-umpisang tumakbo palabas ng mansion. Paulit-ulit niyang pinatalsik ang kahit sinong magbabalak na humarang sa kanyang dadaanan.

She stepped onto the battlefield unarmed and without armor, relying solely on herself and her powers. As a water fairy, she knew her abilities were formidable. She gathered water from the lake, directing it towards the mansion and its surroundings. By raising her hands, she caused the water to surge upward and burst into the sky, creating an immediate downpour that extinguished all the flames in the mansion and the surrounding area.