MY CURSED MATE

| A new place |

Warning! This chapter is not edited, so expect typos, misspelled words, and grammatical errors. Thanks and enjoy reading!

KABANATA LXV

Third Person's POV

"Let's not ruin the celebration tonight! Go on! Continue with the music!" Pagbabasag nito sa mabigat na atmospera ng paligid. Unti-unting humupa ang komosyon at bumalik ang sigla ng lahat.

Hinila naman ng mga kawal si Everly muli patayo.

'Everly, we should go.' Hindi niya na mabilang kung ilang beses na niyang narinig ang boses ni Eve sa kanyang utak. Ngunit para siyang bingi at isinawalang bahala iyon.

She couldn't help but to stare into the man's back who's walking in front of them. The man who basically dodge his father's slap for her. She doesn't know his reason—maybe he pities her, or maybe he'll put more pain on her than just a slap.

They're already heading in the basement for that thing they called 'strict interrogation' but Everly couldn't care more of what they do to her. She's so used to any kind of pain anyway.

Tahimik na ipinasok siya ng mga kawal sa isa sa mga kulungan bago nagmartsa palabas ang mga ito. Naiwan naman siyang nakasalampak sa sahig at ang lalaking nakatalikod sa kanyang direksyon.

Ilang saglit pa ay nakita niya ang yabag nito na papalapit, hanggang sa huminto ito sa kanyang harapan at iniluhod ang isang tuhod upang pantayan ang kanyang mukha.

"Now that we're alone..." Nagulat siya sa kaseryosohan ng tono nito. Naningkit ang kanyang mata dito. "...tell me who are you—tell me the truth." Usal nito na hindi niya ina-asahan.

"Hindi ko alam ang iyong sinasabi—" Napatigil siya dahil sa ngising namutawi sa labi nito at bahagyang iniling ang ulo. Tila ba alam na nitong nagsisinungaling siya.

Bigla nitong hinila ang suot na kwintas mula sa pagkakatago nito sa loob ng suot nitong magarang damit. Saglit siyang napatitig sa itim at tila kumikislap na pendant niyon.

"Do you know what this is?" Nakataas ang kilay na usal nito sa kanya at iniling niya na lamang ang ulo dahil wala naman talaga siyang ediya kung ano ang bagay na iyon.

"This is a rare crystalized black water from the lake of death." Mas naguluhan si Everly sa sinabi nito. Ngunit hindi niya mapigilang mapatitig doon dahil kakaiba ang itim na kapangyarihang nararamdaman niyang sumisingaw doon.

We have been caught Everly—we should really leave now! Muling sigaw ni Eve sa kanyang isip ngunit nagmatigas pa din ang dalaga. Nais niyang malaman ang mga susunod na sasabihin nito.

"Based on your appearance you seemed to be suffering from that well known cursed disease—but how strange is it that you're not affected by this crystalized water at all. Care to explain the reason to that?" Diretsong tanong nito.

She couldn't hide the shock in her eyes upon hearing his words.

"I don't know what you mean—"

"This Crystal right here should worsen your disease ten times faster. But by the looks of it, there seems to be little to nothing changes at all." Dugtong nito dahilan kung bakit natahimik si Everly.

"What I mean is—you should be dead by now, Everly. Unless—you're not really suffering from that disease." Para siyang kinilabutan nang sandaling bigkasin nito ang kanyang pangalan. Hindi niya alam kung anong motibo nito kung bakit hawak nito ang ganun kadelikadong bagay.