It has been two years since Vienne and Ava finally and peacefully got the love they think they can start with and embraced it as much as their hearts can, but things are so unpredictable to call it like that.
A very strange feeling is about to envel...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
This is the day, I said to myself the moment I step my feet on the ground. Finally ay nasa Pilipinas ako. Tiring at nakakajetlag sa haba ng byahe pero okay lang naman dahil sanay na ako kaya hindi na ganuon kalakas ang impact ng jetlag sa akin. All I know is that I am excited to meet Ava.
Ingay ng mga tao sa labas ng airport ang naririnig ko. Talagang nasa Pilipinas na ako. Ava told me she will fetch me kaya naman excited na excited ako. Where could she be? I took my phone at tatawagan sana si Ava nang magring ang phone ko. Harvie's name flashed on my screen. Wala naman akong magagawa at sinagot ito.
"Harvie?" tanong ko.
"Vienne. I'm here." Kasabay nang pagbusina nito ng kotse nito papalapit sa akin. Bakit nandito ito? Tanong ko sa isip ko as I automatically dropped the call at sinipat ito sa loob ng kotse.
Harvie immediately got out of the car para kuhain ang gamit ko at takang-taka naman ako.
"Anong ginagawa mo dito, Harvie? Susunduin ako ni Ava," sabi ko rito as I look at him fixing my stuff at the back of his car. He looks at me apologetically.
"Yana asked me to fetch you. Hindi ka daw masusundo ni Yana, na ibinilin naman ni Ava," sagot nito sa akin as he sign to get inside the car. Wala sa wisyong pumasok ako. Nawalan ako ng gana.
"Ava asked Yana to fetch me?" tanong ko muli na parang hindi nakinig kay Harvie.
"Yup, May gagawin daw si Ava. Busy sa work nanaman siguro, alam mo naman kaya ibinilin nya kay Yana, it just happens na busy rin si Yana kaya I am here," Harvie replied as he starts driving.
"Ikaw, hindi ka ba busy?" mahina kong tanong. I felt dismayed.
"Busy but gagawan kita ng time basta ikaw," He said with his small remarks and smiled at me. I smiled back lightly.
"Thanks, Harvie. Kung alam ko lang e, nagpasundo na lang ako sa family driver namin para 'di kita naabala," mahinang sabi ko habang nakatingin sa labas.
"Vienne, it's nothing. Not a big deal. Don't feel bad. I would love to do this." Ngiti nito sa akin.
Nakakatampo na talaga si Ava but at the same time ay wala itong pinagkaiba sa ginawa ko na unahin ang work kaysa sa amin. Kung sabagay pagsundo lang naman sa akin ang gagawin nya at hindi naman ito importante kumpara sa trabaho at naiintindihan ko iyon pero kahit ganuon ay nakakatampo pa rin. Nakakalungkot.
"Ikaw ba, Harvie. Ayos na yung inaayos mo sa company nyo?" walang gana kong tanong.
"Not yet but we're getting there. Don't worry about it, Vienne. Ayoko makadagdag sa mga iniisip mo." Pagsisiguro nito sa akin. I nodded.
"Harvie can we please stop by sa mall na madadaanan natin? I want to buy a flower." Mahina kong utos kay Harvie na nakapagtaka sa kanya.
