It has been two years since Vienne and Ava finally and peacefully got the love they think they can start with and embraced it as much as their hearts can, but things are so unpredictable to call it like that.
A very strange feeling is about to envel...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Best gising na, anong oras na." Yugyog sa akin ni Yana. My eyes are still closed kahit ilang beses nitong inulit ang mga sinabi nito. I am still so sleepy.
"Best ano ba! Tanghali na. Anong oras ka ba kasi natulog? Kung ano-ano kasi yung iniisip mo," muling sabi nito but I did not bother hanggang sa tawagin nito si Harvie at nanghihingi ng tubig pang buhos daw sa akin. I instantly opened my eyes.
Agad akong napabalikwas sa sinabi ni Yana at nang gumising ako ay sya rin ang takot na naramdaman ko. Shit, nakatulog ako?
"OMG, nakatulog ako, Yana!" Singhal ko rito nang hindi makapaniwala. She looks ay me frowning.
"Malamang, Vienne. Kailangan ng tao na matulog," biglang singgit ni Harvie. Thank goodness at wala itong dalang tubig para ipambuhos sa akin.
"What's the big deal kung nakatulog ka at saka bakit nga ba ayaw mo matukog kagabi?" tanong nito sa akin crossing her arms.
Agad akong napahawak sa katawan ko. My hair is still long. I don't have musculine body sa pagkakatancha ko. I immediately went on a nearest mirror and look at myself with panic. Duon ko nakita na ako parin si Vienne pero hindi pa rin nuon nawawala ang takot ko at dali-daling humarap kila Yana at Harvie.
"How do I look?" tanong ko.
Sinimangutan ako ni Yana. Harvie looks so confused.
"May nagbabago ba? May unti-unti bang nagbabago? Yana tell me... Umiikli ba yung buhok ko ngayon? Baka late lang. Is there something weird on me? Is there something changing?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.
I am still freaking panicking. Baka late lang. Baka mamaya ay magbago ako.
"Best, if there is something weird ay 'yun ay ang inaakto mo ngayon. Para kang tanga," muling sabi sa akin ni Yana at pinitik pa nito ang noo ko para matauhan ako, it was actually strong kaya napahawak ako sa noo ko.
"What is it, Vienne? Bakit parang tuliro ka? Anything wrong? Mula nuong umuwi tayo galing simbahan ay hindi ka na mapakali." tanong sa akin ni Harvie. Yana is also waiting for an answer.
Sa pagpitik ni Yana ay medyo nahimasmasan naman ako but not totally. Feeling something is weird. I am pretty sure na yung naramdaman ko kahapon ay ganuon din yung naramdaman ko dati. I told Yana and Harvie about that thing that is bothering me at tinignan lang ako ng mga ito nang weird but I can see how puzzled they are too dahil alam nilang totoo. Saksi sila mismo sa harapan ko sa mga hiwagang nangyari sa akin dati. It was absurd and I still can't believe 'til now pero ganuon talaga.
