It has been two years since Vienne and Ava finally and peacefully got the love they think they can start with and embraced it as much as their hearts can, but things are so unpredictable to call it like that.
A very strange feeling is about to envel...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Vienne, Best. Mababaliw na ako sa inyo ni Ava. Stress na stress na ako sa kung paano kayo nagkakasakitan nang 'di nyo sinasadya, hindi ko alam kung ano na tumatakbo sa mga utak nyo!" Angal sa akin ni Yana and I can tell that she is really really pissed. We are here right now on our hotel room.
"Best naman, don't make me feel so bad. All I did was sing yesterday," sagot ko rito.
I know to my heart and admit na sa tingin ko ay nakasakit ako ng damdamin but the heck, I am not the one who chose the song at isa pa, we're here to relax.
"Ewan ko sa inyo! Feeling ko ako yung nangangailangan ng break sa inyo sa stress na binibigay nyo, best. I wonder how Harvie can take this too," muling sabi ni Yana as she roll her eyes on me while holding her temper, ako naman ito natatameme na parang guilty na hindi ko alam. It is now on our third day here.
"Yung isa 'di maexpress yung sarili nang maayos dahil pakiramdam nya ayaw mo talaga sa kanya. Yung isa naman pinipigilan ang sarili dahil daw sa past experience or present or whatever. Nako ewan ko na talaga sa inyo," dagdag muli nito.
I was just looking at Yana with shame on myself na miski ako ay naistress narin sa sarili ko. Yana can really make me feel bad out of her bluntness.
"Bumaba na tayo, baka kung ano pa isipin ng grupo at hindi matuloy 'tong bakasyon natin," muling sabi nito at dali-daling umalis ng kwarto sa inis sa akin o sa sarili nya o kay Ava. I don't know the heck! Wala na akong nagawa kundi sundan ito. It's already Twelve noon.
Naglakad ako nang dali-dali para maabutan si Yana kahit pa asar ito sa akin ngayon. I tried to talk to her again but she's just ignoring me kaya kahit hindi ako kinakausap nito ay nasa tabi lanf ako nito kasabay na naglalakad papunta sa dining area kung nasaan ang grupo. Ayoko rin naman an huli akong darating at center of attention na naman ako, sobrang bingo na ako sa dahilan ng drama sa grupo.
"Hey, Here Vienne." Walang alinlangan na sabi sa akin ni Harvie na umupo sa tabi nito.
I can feel the awkwardness at tanging mga kalansing lang ng mga untensils ang naririnig. I smiled at Harvie and thanked him, Yana sat beside Ava and surprisingly she's not sitting beside Tyron. She's actuallys sitting just beside Lean. Yana and Ava were silent na parang nagmamatch ang aura ng dalawang ito at lalo tuloy akong naaasiwa. Harvie attempted to pull the chair for me but I insisted that I can manage. I don't want to add up something right now specially we are infront of Ava.
Having the meal went silent na miski ang grupo ay hindi alam kung pwede ba silang magsalita o hindi. Sa sobrang tahimik ay miski ako ay nawawalan na ng ganda na kumain. I actually stop sometime and sigh. Gusto ko na sanang umalis sa sobrang awkward but thankfully Lean speaks up, breaking the silence. Her loud personality can't hold it any longer.
"Ah guys, tuloy pa ba tayo sa mga natitirang activities natin?" tanong nito na mahina at nanantsa.
I was just looking at her and to them after na parang nanantsa rin kagaya ng iba.
