Zehir -Yeni Başlangıçlar

46.Bölüm

En sonu atlamayın ilginizi çekecek😀

Medyaya koyduğum şarkıyı hemen dinlemeyin. Dinlemenizi istediğim yeri belirttim💕🙊

Follow me🙅 doraa-tiaa

Baran gözlerini kısmış ve yüzündeki tehlikeli gülümsemeyle "Oyun bitti." diye yineledi.

Üstümdeki şaşkınlığı atmaya çalıştım "Sen.. Siz ne saçmalıyorsun ya. Gidin burdan." diyebildim, gözlerim üçünün üstünde dolaşırken.

Ateş "Ne işin var lan senin burda. Topla adamlarını git." diye öfkeyle sesini yükseltti.

Baran bakışları benden ayırıp , birkaç saniye Ateş'e baktı ve sonra yeniden bana bakıp "Seninle aynı fikirde olmazdım ama bu seferlik dediğini yapıyorum. Adamlarımı toplamaya geldim."

Ateş'den ses çıkmadı. Dalga geçiyorlardı. Güney'le sabah aramızda geçen konuşmadan sonra, ciddi ciddi bu insanlarla karşıma çıkıyordu. Nasıl bilmiyorum ama bir şekilde Ateş'le aramın bozulduğunu öğrenmiş ve şimdi beni onlardan biriymişim gibi göstermeye çalışıyordu.

"Ya siz kafayımı yediniz. Yeter ya yeter. Ben seni tanımıyorum bile. Yalanlarınızı kendinize saklayın." diye sesimi yükselttim.

Baran birkaç adım daha bana yaklaştı "Defne oyunculuğun ve performansın Oscar'lık. Ama bu iş uzadıkça tadı kaçmaya başladı."

Ateş "Buda mı yalan." dedi kinayeli bir şekilde.

Ateş'e döndüm "Ben bu çocuğu daha önce görmedim. Anla artık bunu.."

Baran "Ama kafede en son buluştuğumuzda hiç böyle konuşmuyordun. Yanımda ne kadar da rahattın. Sana ne kadar iyi geldiğimden, Ateş ve bu saçma oyundan sıkıldığını söylemiştin..."

Resmen şu an ağzım iki karış açık onu dinliyordum.

Ateş kaşlarını iyice çattı "Kafede onla mıydın?" diye sordu.

"Evet ama.." diyordum ki Ateş lafımı kesti.

"Kes sesini. Şimdi defol git bu okuldan." diye öfkeyle soludu.

Damla " Baran uzayın artık. Ikileyin. Sizi görmek istemiyoruz." diye kendini ortaya attı.

Baran alayla onu süzüp "Damla , bebeğim uzun zaman oldu." dedi imalı bir sesle.

Güney yanıma gelip , kolumdan tuttu , kulağıma doğru eğilip "Sana demiştim. Her zaman benim istediğim olur."

Birkaç saniyeliğine gözlerimi kapadım. Gözlerimi tekrardan açınca ,öfkem had safadaydı.

"YETER LAN YETER!! BIKTIM HEPİNİZDEN. HEPİNİZ APTALSINIZ. O KADAR APTALSINIZ Kİ GÖZÜNÜZÜN ÖNÜNDE DURAN GERÇEĞİ GÖREMİYORSUNUZZ!!" diye adeta kükredim.

Onlarsa benden bu tepkiyi beklemiyorlarcasına şaşkınca bana bakıyorlardı.

Ateş'e dönüp , gülümsedim " Bana inanmıyor musun? Aa pardon inanmıyor musunuz?" deyip çetedikilere baktım " O kadar aptalsınız ki. Gerizekalılar bir düşünün Güney değer verdiği birini , hele ki kardeşini sizin aranıza sokar mıydı sanıyorsunuz? Güya ben ajanım niye kendi kendimi ifşa ettim depoda? Ya da hangi mükemmel sırrınızı Güney'lere öttüm?"

Elif'e birkaç adım attım "Hele sen! Yok çok iyi saklamışım falan Güney'i. Maltofoz sen abimin adını sordun da ben mi söylemedim. Ben Güney'in okuluna gideceğim gün adresi bile bilmiyordun sen söyledin. Ama dur tahmin edeyim bu da oyundur." Elif cevap veremedi ve yere baktı.