It's you, always. || Dutch

2.

"Lou, kom je eten?" Hoor ik een meiden stem zeggen. Ik rek me uit en kijk richting de deur waar mijn zusje Lottie (18) staat. Ze komt naar mijn bed lopen en kijkt me aan. Ik draai me weer om zodat ze mijn huil gezicht van gister niet ziet, te laat.. she already did. Lottie komt achter me liggen en slaat haar arm om me heen. De band tussen mij en mijn zusjes is enorm sterk.

"Het komt echt goed, we gaan er alles aan doen om onze vrienden te blijven zien, okey?" Ik knik voorzichtig.

"Kom we gaan eerst eten"

-

Inmiddels zijn we al bij Schiphol Airport aangekomen. Ook zijn we al door de Douane heen, iedereen mocht gelukkig in 1 keer doorlopen. Met onze handbagage lopen we richting de wachtruimte waar we straks het vliegtuig in gaan. Mijn jongste zusjes Phoebe (13) en Daisy (13) kijken er echt naar uit. Ze kunnen niet wachten om naar hun nieuwe school te gaan en nieuwe vriendinnetjes te maken. Ik sta voor de grote ramen naar buiten te kijken. Plots voel ik iemand tegen mijn arm tikken, Phoebe. Ik kijk om en heb al gauw door dat het vanuit mijn moeder komt. Ik til Phoebe op en knuffel haar. Iets wat ik even nodig had, een knuffel. M'n moeder kent me goed genoeg.

We mogen eindelijk het vliegtuig in en lopen naar de juiste plekken. Lottie, Phoebe en ik zitten samen en mijn vader, moeder (Johannah) en Daisy zitten samen. Ik heb het eigenlijk helemaal niet op vliegtuigen.. Ingekropen zit ik in mijn stoel met mijn knieën naar m'n hoofd getrokken.

"Lou, ontspan je. Er gebeurt niks, we zijn er zo" Kalmeert Lottie me. Ik probeer me te ontspannen maar of het nou werkt.. niet echt.

Eindelijk zijn we geland! Ik voelde me net een klein kind in dat vliegtuig. Ik heb het nou eenmaal niet op vliegtuigen. De warme zon komt ons al snel tegemoet. We zoeken een taxi en rijden naar ons nieuwe huis. De buurt is in elk geval gezellig! We stappen uit voor het huis en bewonderen het van een afstandje. Mijn vader haalt de deur van het slot en samen lopen we naar binnen. Het is al helemaal ingericht naar onze stijl. Ook is het niet al te groot, genoeg plek voor ons 6en.

Ik kom aan op mijn kamer, de achterste deur van de overloop. Iedereen heeft hier een eigen badkamer, super chill. In Nederland moesten we met zijn allen 1 badkamer delen. Kort gezegd.. dra-ma! Hier kan ik me wel aan wennen. Mijn 2-persoons bed staat tegen de achterste muur aan, recht onder het raam. Aan het voeten einde staat een tv op een mooi kastje. Tegen de rechter muur staat mijn kleding kast en bureau. Het bureau staat ook precies onder het raam zodat ik vanuit daar naar buiten kan kijken. Dan heb je de linker kant van de kamer nog, hier bevind zich een heerlijke bank met leuke gedecoreerde kussens. Ook is naast de bank de deur van de badkamer te vinden. Haast gelijk naast mijn bed. Ik pak mijn persoonlijke spullen uit de doos en richt alles in. Na een klein uurtje ben ik klaar, m'n kleren liggen ook al in de kast zodat ik daar niet meer naar om hoef te kijken. De dozen vouw ik uit elkaar en leg ze tijdelijk in de 'opbergkamer' neer. Gauw maak ik nog een filmpje van hoe mijn kamer er nu uit ziet en stuur het naar de snap-groep.

Het avondeten is inmiddels ook alweer op. Iedereen had enorme trek na zo'n dag. Lottie en ik bedachten ons om de buurt te gaan verkennen. Zo doende lopen we naar buiten, zonder jas. Het is hartje zomer hier, in Nederland ook natuurlijk. Maar de warmte is hier toch anders. We komen aan bij een voetbalveldje waar een aantal meiden aan het voetballen zijn. Ik denk rond Lottie's leeftijd. Ze lopen op ons af en stellen hun voor, wij doen hetzelfde. Het zijn lieve meiden zo te horen. Ze betrokken mijn zus er gelijk bij, ik vertelde dat ik verder ging.

"Tot straks Lott"

"Zie je straks Lou" En ik zeg gedag tegen de meiden. Ik haal mijn telefoon uit m'n broekzak en open de chat van de gezamenlijke snap-groep.

Luna❤️
Ziet er gezellig uit Lou, veel plezier daar! En ik mis je.. x

Rody
Inderdaad Luun!

J (Jamie)
Bofkont! Een eigen badkamer, heerlijk!
Ziet er goed uit lad !!

De rest van de berichten lees ik ook nog even en daarna reageer ik op alles. Ik loop een klein restaurantje in en neem een Medium cappuccino met een heerlijke donut. Buiten staan een aantal tafeltjes waarvan ik er 1 kies en hier mijn koffie en donut nuttig. Eigenlijk best lekker zo, in Nederland doe ik dit niet zo gauw. Naar mijn gevoel is het raar als je alleen ergens gaat zitten. Hier zie ik het overal gebeuren net zoals in films en serie's.

Facetime Luna❤️...
"Heee Luun!"

"Lou! Haiii, hoe is het daar?"

"Tot nu toe best okey, zit nu bij een cafeetje wat te drinken"

"Klinkt goed! En de meiden?"

"Lottie en ik kwamen 3 meiden tegen waar ze nu mee is. De kleintjes zijn thuis"

"Ahw die Lottie, gelijk een goed begin. Ik mis je Lou.."

"Ik jou ook Luutje.. Als we blijven bellen kan ik er mee door, jij?"

"Hmm, vooruit! Omdat het niet anders kan" Het doet me lachen omdat dat is wat ik haar vertelde tijdens het afscheid nemen.

"Wat eet je daar?" Vraagt ze, ik laat mijn donut zien.

"Oeeeh, heerlijk! Niet te vaak hé?! Anders raak je nog eens verslaafd"

"Word nog moeilijk.. Ze zijn zo lekker!"

"Zo zien ze er ook naar uit inderdaad"

"Goed, ik moet gaan. Heb met pap en mam overlegd 9 uur thuis te zijn. Laat ik ze maar niet ongerust maken op de eerste dag" Ik hoor Luna lachen aan de andere kant.

"Doe dat maar niet nee, ik spreek je snel?"

"Tuurlijk! Morgen rond dezelfde tijd?"

"Mhm-mm, klinkt goed. Doei doeii Lou!" Ze zwaait
me uit.

"Doegh Luun, slaaplekker alvast!" En ik zwaai terug.