70.

626 11 2
                                    

POV Louis

"En toen zijn we maar naar huis gegaan" Zegt Harry

"Klinkt als een leuke avond, Hazz" Hij knikt en kust mijn wang, ik kruip dichter tegen hem aan en voel zijn wrijvende hand over mijn been heen gaan.

"Je had gelijk" Grinnikt hij, ik schud lachend mijn hoofd. Harry zei natuurlijk gister dat hij opeens geen zin meer had, maar ik vertelde hem dat het een hartstikke leuke avond zou worden. Het kwam doordat we aan het knuffelen waren, daarom wilde hij niet weg.

"Ohw, mam vroeg of je ook komt vanmiddag. Ze wil je graag weer zien, en de kleintjes missen je ook zei ze"

"Is dat zo? Heb ik nog een keus?" Grapt hij, ik glimlach en geef hem een kusje.

"Ik denk het niet" Fluister ik, hij trekt me bovenop zich en geeft een kusje terug op mijn lippen.

"Ik wil ze ook graag weer zien, zeg maar tegen Jay dat ik kom"

"Echt?! Ben je vrij?" Hij schud zijn hoofd. "Harry?!"

"Hey.. Het is maar een kleine bespreking, dat kan wel wachten. Ik mis je familie, Lou" Zegt hij lief.

"I love you so much!" Zeg ik

"More baby" Fluistert Harry en komt rechtop zitten waardoor ik ook meteen rechtop zit, het is tijd om er uit te gaan. We hebben al lang genoeg in bed gelegen, we lopen naar beneden en maken een ontbijtje dat we samen aan tafel opeten.

"Als je het goed vind halen we eerst de tweeling van school, en daarna gaan we meteen door" Harry knikt, tuurlijk vind hij dat goed alleen vraag ik het toch voor de zekerheid.

Rond één uur zijn we vertrokken van huis en rijden we naar de middelbare school, Harry rijd de parkeerplaats op en gaat ergens voor aan staan. Ik geloof niet dat ze weten dat wij ze ophalen dus ik hoop dat ze ons zien, het is ook zo lastig te zien met al die mensen op het plein.

Harry gaat rechtop zitten en kijkt met volle aandacht naar de menigte, ik grinnik zachtjes en kijk dan ook voor me uit. Ik dacht altijd dat ik heel beschermend was over mijn zusjes maar die jongen hier naast me overtreft het toch, niet te geloven.. Maar ik vind het een fijn idee, hij beschermt ze en gaat met ze om alsof het zijn eigen zusjes zijn.

"Ze ziet ons niet" Zegt Harry en maakt zijn gordel los. "Blijf je zitten?" Vraagt hij, ik knik en kijk hoe hij uit de auto stapt.

POV Harry

"Hey Daiss!" Zeg ik enthousiast, ze krijgt een lach op haar gezicht en knuffelt zich tegen me aan.

"Harry!" Ik haal mijn vingers door dr bruine haren en glimlach terug.

"Waar is je zusje?"

"Ze is nog binnen bij de wc's, ik heb heel lang op dr gewacht maar ze wilde maar niet komen.. Ze klonk verdrietig" Zegt ze niet begrijpend, ik knik.

"Welke wc's waren het?" Vraag ik

"Op de eerste verdieping gelijk tegenover de grote trap" Zegt ze nu een beetje bezorgd.

"Ga maar alvast naar Louis, hij wacht op je in de auto. Ik ga naar je zusje, goed?" Ze knikt en loopt naar de parkeerplaats, ik loop naar binnen en zoek naar de juiste plek.

Eerst kijk ik om me heen of er niet mensen naar me kijken, ze zullen wel denken...wat moet een volwassen man in de meiden wc. Zodra ik binnenloop bekijk ik welke deuren op het slot zitten en zo te zien is dat er maar één.

"Phoebe?" Vraag ik rustig, maar geen antwoord. "Pheeb, ik ben het, Harry"

"H-harry?" Vraagt ze snikkend.

It's you, always. || DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu