It's you, always. || Dutch

71.

Vier weken later

POV Louis

Vandaag is het zo ver, de dag dat Harry en ik gaan trouwen. Nog even wachten en dan kan ik hem mijn man noemen, mijn lieve en prachtige man. Deze dag ik zo zenuwslopend?! Vanmorgen werd ik zelfs wakker met buikpijn, het is nu inmiddels afgezakt maar jeetje...wat ben ik zenuwachtig!

We hebben lang naar deze dag toegeleefd, Harry en ik zijn jaar en bijna twee maand samen. Het is zeven maanden geleden dat hij me ten huwelijk vroeg en nu is het toch echt tijd om een stapje verder te doen in onze relatie. Ik weet nog dat Harry zei dat hij nooit wilde gaan trouwen, voor hem had het geen meerwaarde en het enige wat veranderde is dat je elkaar je man kan noemen maar dat is nu juist wat hij wil. Volgens hem heb ik zijn gedachte veranderd, hij wil me met alle liefde zijn man kunnen noemen.

Vandaag is het eigenlijk dubbel feest, we hebben een paar maanden geleden afgesproken om op onze bruiloft bekent te maken dat we samen een kindje verwachten. En omdat we het geslacht al weten willen we die ook graag aan iedereen vertellen. Julia is nogsteeds de enigste die het weet en ik ben nog altijd dankbaar voor Harry dat hij het oke vond als ik het met haar deelde. Dat betekende enorm veel voor me, en voor Julia hetzelfde.

Ondertussen dat ik mijn pak aan wil doen word ik gebeld door mijn zusje Lottie, ik krijg meteen een glimlach op mijn gezicht en neem op.

Facetime Lottie

"Hey Lot! Wat leuk dat je me belt!" Zeg ik enthousiast, ze glimlacht en knikt.

"Tuurlijk Lou! Ben je er klaar voor?"

"Niet helemaal, alleen mijn pak moet ik nog aan zien te krijgen en dan denk ik dat ik zo ver ben" Zeg ik zenuwachtig, ze begint te grinniken.

"Neem je tijd, Harry snapt echt wel" Zegt ze lief

"Yeah well.. Ik leg je even neer, anders krijg ik dat pak nooit aan" Lottie begint te lachen en praat ondertussen rustig door zodat ik mijn gedachte even ergens anders heb.

"Oke, ik geloof dat dit het moet zijn, wil je het zien?" Vraag ik, ze word heel enthousiast en kijkt goed naar haar beeldscherm. Ik draai de camera om en richt hem op de grote spiegel voor me.

"Oh Lou.. Je ziet er prachtig uit! Maar, hoe heb je die das zo gekregen?" Vraagt ze verbaasd.

"Lottie!" Grinnik ik, zij was altijd degene die mijn das goed moest doen omdat het mij niet lukte. "Harry heeft het me geleerd, ik kan het eindelijk!"

"Ben trots op je grote broer!" Ik glimlach. "Ik meen het, moet je eens zien waar je nu staat, Lou! Je bent zo'n sterke man.. En ik ben je heel dankbaar voor alles wat je voor je zusjes en mij hebt gedaan" Zegt ze, ik probeer mijn tranen in te houden maar helaas rollen er een aantal over mijn wangen.

"Ik hou van je Lott, heel veel"

"Ik ook van jou, dat weet je. Oh, ik moest nog iets doorgeven!"

"Ohw? Vertel" Zeg ik nieuwsgierig, ze drukt haar lippen op haar telefoon en maakt een mwah geluidje. Ik begin te lachen en schud mijn hoofd.

"Die kreeg je van Harry"

"Wat?! Heb je hem gesproken?!" Ze knikt

"Ik heb hem net gebeld, voor jou. En hij zei dat hij je zo graag een kusje wilde geven maar dat kan natuurlijk niet, dus vroeg hij aan mij of ik hem wilde doorgeven" Vertelt ze met een glimlach, ik veeg nog een traan weg en begin ook te lachen.

"Wat is het toch een schatje.. Misschien moet ik maar gaan, dan kan hij me eerder het kusje geven"

"Mhm-mm, je hebt gelijk. Heel veel plezier, Lou! En doe iedereen de groetjes van mij" Ik knik