It's you, always. || Dutch

19.

We hebben een slapeloze nacht gehad. Louis heeft meerdere keren moeten overgeven en kon niet slapen. Hij was te bang om alleen te gaan dus rende ik mee om er voor hem te zijn. Hij ligt nu lekker op de bank onder een deken met een kaal beschuitje. Hij moest van mij wat naar binnen krijgen, ook al waren het maar een paar hapjes. Ik wilde niet dat hij ging uitdrogen dus had ik ook een glas water bij hem neer gezet. Louis luisterde met tegenzin en at het hele beschuitje op gevolgd door een paar slokjes water.

Mijn telefoon was overspoeld met berichten van bekenden die zich afvroegen wat er gisteravond gebeurde. Ze hoorden op de achtergrond iemand roepen. Ik vertelde ze dat Louis me riep omdat hij ziek was. Ze wensten hem beterschap.

"Hazz?" Ik kijk op van mijn telefoon en wacht op zijn vraag.

"Wil je me vasthouden?" Ik kan er niks aan doen maar zijn angsten maakt hem zo schattig. Zonder na te denken kruip ik achter Louis, hij ligt tussen mijn benen en rust zijn hoofd op mijn borst. Hij pakt mijn armen en knoopt ze om zijn middel, niet loslatend. Ik glimlach en druk een kus op zijn haren.

"Laat me niet los" Zegt hij op fluistertoon.

"Ik blijf bij je, altijd" Fluister ik terug

"Beloofd?"

"Beloofd" Ik hoop dat dat nog steeds zo zal zijn wanneer hij erachter komt wat voor baan ik heb. Voor nu wil ik er even niet aan denken, ik wil genieten van zijn kleine lichaam op de mijne.

Zoals gewoonlijk zet ik een tweet op mijn profiel;
"It's you, always"

Een aantal goede vrienden van me zoals Ed Sheeran, Taylor Swift, Mitch, Ariana Grande en Sarah reageren erop.

@Ed Sheeran
"Happiness"

@Taylor Swift
"Loveeehh"

@Mitch Rowland
"❤️❤️"

Niet normaal veel mensen reageren op Taylor met;
"Zie je nou wel!" "Ze zijn samen" "Taylor had een date met Harry" "Haylor" Ik begin te lachen en leg mijn telefoon weg.

Louis' greep verslapt waardoor ik weet dat hij in slaap is gevallen. Hij moet goed uitzieken voor we naar zijn ouders gaan, aankomende vrijdag. Dan stelt Louis me voor aan zijn ouders als zijn vriend inplaats van een vriend.

Mijn beste vriend Ed stelde voor om even langs te komen. Aangezien Louis het meest van de tijd slaapt, wilde Ed me gezelschap houden. Tuurlijk heb ik eerst gevraagd aan Louis of hij daar oke mee was, ik snap dat je geen mensen over de vloer wilt hebben als je ziek bent. Maar hij vond het niet erg, ik gaf hem een kusje op zijn voorhoofd en liep naar de deur om Ed binnen te laten.

"Hee menn!"

"Hey! Kom binnen Sheeran, ik heb je gemist!"

"Ik jou ook jongen" We geven elkaar een stevige Bro Hug en lopen naar de keuken waar we vervolgens gaan zitten. Een aantal maanden terug hebben we elkaar voor het laatst gezien, ik ging op tour en Ed bleef hier in Londen. We hebben elkaar zoveel te vertellen dat de tijd voorbij vliegt. Ed is gaan koken voor ons en ik ben bij Louis gaan kijken die inmiddels wakker is geworden.

"Hoe voel je je?" Mijn hand reikt naar zijn voorhoofd die gelukkig niet meer warm aanvoelt.

"Beter dan vanmorgen" Ik glimlach en strijk door zijn zachte bruine haar.

"Ed heeft gekookt, kom je bij ons zitten?" Hij knikt en komt onder zijn deken vandaan, strompelend loopt hij naar de keuken. Zijn kracht heeft hij duidelijk nog niet terug dus ondersteun ik hem. Ed en Louis hebben elkaar alleen nog maar via facetime gesproken en gezien maar nog niet in het echt. Dit word dus de eerste keer. De klik is er al wel dus hoef ik me geen druk te maken.

"Hey Ed!" Hij draait zich om en een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht.

"Hey Lou! Eindelijk zie ik je eens in het echt" Ze omhelzen elkaar en nemen dan plaats aan tafel.

"Weetje.. Ik had je kleiner verwacht" Zei Ed. Louis trekt een trots gezicht mijn kant op om te bewijzen dat hij niet zo klein is als dat ik altijd zeg.

"Zie je nou wel Hazz" We delen een glimlach

"Je hebt gelijk, kleintje" Grap ik. Louis kijkt me boos aan, ik geef hem een knipoog en leg mijn hand op zijn been. Hij corrigeert zijn blik al gauw door te glimlachen. Louis zal altijd mijn kleintje zijn, ik weet dat ik lang ben maar dat maakt hem extra klein.

"Oke lovebirds, tijd om te eten" Begint Ed. Ik schep de soep voor ons allen op, Louis wilde niet zoveel wat ik begreep. Ik ben allang blij dat hij iets eet.

De gehele avond hebben we doorgebracht in de woonkamer op de bank. Louis kroop onder zijn dekentje dicht tegen me aan, Ed had een groot deel voor hem alleen. We keken een film en hadden veel gekletst. Rond 10 uur is Louis naar boven gegaan, hij kon zijn ogen nog met moeite open houden.

"Slaaplekker mop, als Ed weg is kom ik bij je liggen" Zei ik tegen hem. Hij knikte en gaf me een zachte kus, daarna liep hij naar Ed en omhelsde hem voor hij naar boven liep.

"Harry?"

"Hmm?"

"Je fans zijn aan het achterhalen wie je riep op de achtergrond gisteravond" Hij laat zijn telefoon zien en het internet staat er momenteel mee vol. Toen ik het stukje hoorde kon je niet echt een duidelijke stem eruit halen. Het was namelijk wat gedempt door mijn oordopjes en de afstand. Het bleef dus een raadsel voor ze. Ik zuchtte bij het feit dat ik bang was voor zijn reactie, zoals altijd. Ed kwam naast me zitten en stelde me gerust.

"Hazz.. Hij verlaat je niet, geloof me nou. Louis kan niet zonder je, hij zal straks bij je concerten zijn. Hij gaat mee op tour, hij is altijd aan je zijde. Straks als je hem bekend maakt zal iedereen dol op hem zijn, op jouw kleine Louis. En kun je eindelijk vertellen hoe gelukkig je met hem bent. Je zal hem trots maken, iedere keer weer. En op een rustig moment zal hij vertellen hoe trots hij dan wel niet is. Het komt goed, echt waar!" Mijn ogen moesten moeite doen om de tranen in te houden, het lukte. Ed is die ene vriend die je goede moed geeft en de juiste woorden weet te brengen. Ik zag het al helemaal voor me, ineens had ik meer hoop dat het goed zou komen. Ik was hem wel een goede knuffel verschuldigd, dus dat deed ik en bedankte hem.

Toen de klok 11 uur sloeg vertrok Ed. Ik liep naar boven, poetste mijn tanden, kleedde me uit tot mijn boxer en stapte in bed. Mijn kant was koud, ijskoud. Ik kroop tegen Louis' warme lichaam aan en bond me vast om zijn middel. Louis draaide zich om en legde zijn hoofd op mijn borst. Onze benen vonden elkaar snel genoeg en verbonden zich met elkaar. Ik kuste zijn kruin een paar keer en sloot daarna mijn ogen.