20.

1.1K 18 4
                                    

POV Louis

Harry en ik zijn onderweg naar mijn ouders en zusjes. Eindelijk ga ik hem aan ze voorstellen als mijn vriend. Hij was al een paar keer over de vloer geweest maar nu is het toch iets anders. Mijn ouders supporten me altijd, no matter what. Zo'n twee jaar geleden heb ik een relatie gehad met een jongen uit mijn oude dorp. Mijn ouders wisten niet goed wat ze van hem vonden, iets in hun zei dat hij niet te vertrouwen was. Dat maakte me natuurlijk kapot, maar uiteindelijk hadden ze toch gelijk. Hij ging vreemd met een ander en liet mij achter alsof het niks was. Als ik nu terug kijk was ik helemaal niet gelukkig, ik was verblind. Harry behandeld me zoals iedereen zou moeten doen bij elkaar. Ik ben enorm gelukkig met hem.

We rijden midden in de spits, overal waar ik kijk rijden auto's. Ik ga helemaal op in mijn angst waardoor ik mezelf niet onder controle heb. Plots voel ik Harry's hand heen en weer gaan over mijn bovenbeen. Waarschijnlijk tikte ik de heletijd met mijn voet op de grond van angst.

"Ik heb het onder controle Lou" Stelt Harry me gerust. Zijn geconcentreerde gezicht is op de weg gericht. Ik neem zijn hand in de mijne en speel met zijn vingers voor afleiding.

"Sorry.." Verontschuldig ik me, ik wil niet dat hij denkt dat ik hem niet vertrouw.

"Hey.. je hoeft geen sorry te zeggen. Het is al goed lieverd" Ik knik opgelucht.

Na alle drukte zijn we eindelijk aangekomen. We hangen onze jassen op in de gang en lopen richting de woonkamer waar iedereen al zit.

"Hey! Kom zitten" Zegt mijn moeder. We gaan zitten en beginnen een gesprek. Na een poosje is het rustig en lijkt me dit het juiste moment.

"Pap, mam?" Ze kijken me aan en wachten op wat ik ga zeggen.

"We wilden eigenlijk langs komen om te vertellen dat Harry en ik samen zijn" Het is gelijk helemaal stil. Mijn vader schud zijn hoofd en ik kijk hem vragend aan.

"Och wat leuk jongens!" Zegt mijn moeder enthousiast.

"Zie je nou wel, ik wist het!" Roept mijn vader en glimlacht. Pffh.. ik was even bang dat hij er niet mee eens zou zijn. Harry en ik delen een glimlach met elkaar.

"En ik heb helemaal niks door gehad?!" Zegt mijn moeder en iedereen schiet in de lach.

"Ik heb Louis nog nooit zo blij gezien als nu" Zegt Lottie. Daar had ze gelijk in. Ik was altijd wel mezelf maar haalde nooit het uiterste uit me tot ik Harry leerde kennen.

Die middag hebben we spelletjes gedaan met zijn allen en gekletst. De gesprekken vlogen van hot naar her. Daarna zijn we buiten gaan zitten omdat het heerlijk weer was.

Harry is met mijn twee jongste zusjes aan het spelen in de tuin. Ze rennen achter hem aan en opgegeven moment tilt hij ze beiden omhoog. De meiden gillen het uit van plezier. Mijn ouders en ik kijken tevreden naar ze met een brede lach.

"Het is een goede jongen, Lou" Zegt pap en mijn moeder stemt in

"Een schat" Zegt ze dan waardoor ik glimlach

"Ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest"

"We zien het aan je lieverd, je verdient het!" Verteld mijn moeder.

Harry komt op ons afgelopen en gaat achter mijn stoel staan. Ik kijk ophoog en Harry buigt naar voor om vervolgens een kus te geven. Hij komt naast me zitten en moet even op adem komen van het rennen.

"Wat een energie hebben die twee zeg" Grinnikt Harry

"Oooh dat hebben ze" Grapt mijn vader

"Je zit aan ze vast, love" Zeg ik

POV Harry

Louis' gezin is zo normaal, heerlijk. Die momenten mis ik het meest maar Louis laat me herinneren hoe het is om 'normaal' te zijn.

Lottie kwam bij ons zitten in het zonnetje en praatte mee. Na een poosje kwamen die kleine boefjes weer naar me toe en trokken me mee.

"Ik zei het Hazz, je zit aan ze vast" Ik loop terug en til Louis op uit zijn stoel. Ik leg hem over mijn schouder en zijn benen bungelen wat in de lucht, proberend om los te komen. Al snel geeft hij op omdat hij geen kant op kan in mijn armen. De ouders van Louis lachen op de achtergrond samen met Lottie.

"Hazz laat me lohosss" Commandeert hij

"Bijna, je zit samen met mij aan ze vast" Lach ik en voel twee handen meerdere keren op mijn kont slaan.

"Babeeyyy, stop!" Grinnik ik maar tevergeefs, hij knijpt er in waardoor ik een gil uitlaat en hem op de grond neer leg. Ik laat me vallen op mijn knieën, hangend boven hem en begin hem te kietelen. Louis spartelt alle kanten op en giechelt het uit.

"Dat krijg je ervan mop" Fluister ik in zijn oor en ga door met kietelen.

"DAISS, PHEEBS HELP!" Roept Louis en al gauw voel ik ze over ons heen hangen.

"Pak hem" Zegt hij en ze doen wat hun grote broer zegt. Ik doe alsof ze sterk zijn en laat me achterover vallen in het gras, zodat ze denken dat ze Louis hebben bevrijdt. Louis komt op mijn heupen zitten en grijpt mijn handen vast die hij boven mijn hoofd neerlegt op het gras. Ik zie de meisjes boven op hem springen en hij laat een kreun uit door de harde klap. Zijn gezicht zit ineens heel dichtbij de mijne.

"Sexy" Fluister ik zodat alleen Louis het hoort. Hij bijt op zijn lip en plaatst dan zijn lippen op die van mij. Het duurt een paar seconden en dan word hij onderbroken door Phoebe en Daisy die hun gewicht laten vallen op ons. Er rolt weer een kleine kreun over Louis' lippen waardoor ik me echt moet inhouden.

"Lou..." Hij trekt zijn lippen naar binnen en zijn ogen worden groot. Waarschijnlijk voelt hij wat ik bedoel, jep door zijn gekreun werd ik opgewonden.

"Sorry Hazza" Grinnikt Louis en we schieten in de lach.

"Je kunt er niks aan doen, het ging niet express" Zeg ik

"En nu? We kunnen toch niet zo terug lopen?"

"Ik loop wel even naar het toilet" Als doel om mezelf te bevrijden van mijn strakke broek.

"M-mag ik je helpen?" Ik lach en schud mijn hoofd

"I would love to maar dat valt al helemaal op schatje" Hij zucht en lacht dan ook mee

"Ohja.." Hij voelt zich natuurlijk teleurgesteld dat hij me niet kan helpen met mijn probleempje daar beneden dus wil ik het goed maken.

"Vanavond ben ik helemaal van jou, goed?" Hij grijnst en bijt weer op zijn lip.

Ik liep zo onopvallend mogelijk naar binnen om mijn ding te doen en ging weer naar buiten waar derest was. Na het avondeten zijn we naar huis gegaan, mijn huis dan. Louis is meer en deels bij mij en beschouwd het al als 'thuis', wat ik een fijn idee vind.

De avond was veelbelovend, ik had natuurlijk wat afgesproken met Louis vanmiddag. I'll keep it short, het was geweldig!

It's you, always. || DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu