It's you, always. || Dutch

43.

POV Louis

Harry en ik zijn een uurtje geleden aangekomen bij zijn moeder en zus. Het werd dus tijd om ook hun mijn ring te laten zien. Nadat onze beste vrienden het weten zijn we van plan om het bekend te maken op social media.

"Mam, Gem.. Louis en ik hebben iets te vertellen"

"Ik ben benieuwd!" Zegt Anne, Harry's moeder. Ik reik mijn hand hun richting op en glimlach groots, net zoals Harry.

"NIET!" Roept Gemma door de woonkamer, we knikken.

"ECHT?" Weer knikken we en beginnen te lachen.

"Harry heeft me eergister ten huwelijk gevraagd" Vertel ik met trots, Gemma word helemaal dol en rent op ons af. Als eerste geeft ze Harry een knuffel en daarna mij. Tot onze verbazing is Anne aardig stil..

"Mam?" Vraagt Harry op een hogere toon en gaat naast haar zitten. Er rolt een traan over haar wang die ze gauw weg veegt, Harry pakt haar hand vast en vraagt wat er is.

"Er is niks, het is gewoon.. Ik ben zo trots op jullie!" Een last valt van mijn schouders af, ik was even bang dat ze er niet blij mee was.

"Oke ik geef toe.. Ik ben een klein beetje emotioneel omdat, oh gossie.. Harry, ik weet nog zo goed dat je als klein jongetje tegen me zei: 'Mam? Later als ik ga trouwen, wil ik net zo gelukkig zijn als papa en jou" Even is het stil, Harry heeft me nooit verteld over zijn vader. Zolang hij er niet over begon deed ik dat ook niet, misschien lag het wel gevoelig voor hem. Harry geeft zijn moeder een knuffel en daarna een kus op haar voorhoofd.

"Het is me gelukt mam, ik ben net zo gelukkig als jullie waren" Ze glimlacht en knikt

"Hij zou zo trots op je zijn lieverd!" Hij knikt en wrijft even in zijn ogen, het duurt niet lang tot hij opstaat.

"Ik ben er zo weer" Vertelt hij, ik heb geen flauw idee wat er aan de hand is. Anne lijkt het aan me te zien en komt naast me zitten. Als eerste kijkt ze naar mijn ring en verteld hoe prachtig hij is.

"Harry praat niet graag over zijn vader, sinds jullie officieel samen waren kwam hij een keer bij me langs. Toen vroeg hij hoe hij het jou moest vertellen, het ligt hem erg gevoelig. Wat Harry toen ook zei is dat hij dankbaar is dat je nooit naar zijn vader hebt gevraagd, ooit wilde hij dat zelf doen wanneer hij het een plekje had gegeven. Maar dat probeert hij al zo'n vijf jaar, ik denk dat ik het daarom beter kan vertellen" Ik knik begrijpelijk en kijk haar aandachtig aan.

"Toen ik aan het werk was werd ik gebeld door Harry, en toen ik opnam hoorde ik hem heel hard huilen en krijsen. Ik vroeg hem wat er aan de hand was maar het enige wat uit hem kwam was: 'Ik heb alles geprobeerd mam. Het spijt me zo, het spijt me zo'. Nogsteeds begreep ik er niks van dus ben ik zo snel als ik kon naar huis gegaan. Toen ik binnenkwam trof ik zijn vader op de grond aan, meteen belde ik 112 maar dat had Harry al gedaan. En toen zag ik Harry.. Hij zat helemaal in een hoekje weggekropen. Die arme jongen heeft geprobeerd zijn vader te reanimeren maar het was al telaat. Robin heeft een acute hartstilstand gehad, en zo vaak als ik Harry duidelijk heb proberen te maken dat er niks aan te doen was, bleef hij zich schuldig voelen. Hij dacht en denkt nogsteeds dat het aan hem lag, misschien als hij beter zijn best deed was zijn vader bij gekomen, dacht hij.." Dit had ik niet zien aankomen. Ik geef Anne en Gemma een dikke knuffel.

"Het spijt me zo.." Fluister ik, met moeite hou ik mijn tranen in. De gedachte dat Harry zijn eigen vader heeft proberen te reanimeren zonder succes.. Ik begrijp dat hij zich kwalijk neemt maar het ligt niet aan hem, het was al te laat.

"Ik denk dat hij wel een knuffel nodig is Lou" Zegt Gemma zachtjes, ik knik en ga opzoek naar hem. Als ik hem eenmaal gevonden heb loop ik naar buiten en ga voorzichtig naast hem staan. Harry steunt met zijn handen op het lage hek en kijkt met waterige ogen voor zich uit. Ik kom een stukje dichterbij en wil mijn hand op de zijne leggen maar al gauw trek ik terug, misschien wil hij wel alleen zijn. Dat had ik mis, ik voel hoe hij me naar zich toe trekt en zijn armen om me heen wurmt. Ik doe hetzelfde en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan.