It's you, always. || Dutch

6.

Het geluid van de bel vult de kamer en gelijk sta ik op om vervolgens naar de voordeur te lopen. Wanneer ik open doe staat Harry voor me met een grote McDonalds tas in zijn hand. Ik geef hem gelijk een glimlach, wat lief van m! Mijn zusjes zijn inmiddels ook naast me komen staan. Phoebe staat verlegen achter me terwijl Daisy gelijk op Harry af gaat.

"Hai Harry!" Zegt ze beleefd

"Hey meiden!" Harry glimlacht naar mij als begroeting. We zetten een stap opzij zodat hij binnen kan komen. We lopen naar de eettafel waar Harry de McDonalds tas op zet. Hij gaat op zijn hurken zitten voor mij, Daisy en Phoebe. Harry is een lange jongen dus kan hij ze op deze manier beter aankijken.

"Duss.. Wie is wie" Vraagt hij

"Ik ben Daisy" Zegt ze enthousiast

"Dan moet jij Phoebe zijn" Kijkend naar mijn verlegen zusje. Ze knikt en glimlacht klein

"Lusten deze meiden wel een Happy Meal? Of moeten Louis en ik het allemaal opeten" Zegt hij grappend. Hij kan zo te zien echt goed met kinderen.

"Wij hebben altijd een Happy Meal" Zegt Phoebe met een lach, tot mijn verbazing.

"Gelukkig, zullen we dan maar gaan eten? Jullie hebben vast trek van het waterballonnen gevecht" Knipoogt hij naar mij. Ik kijk hem nep boos aan en samen schieten we in de lach. We nemen plaats aan tafel en genieten van het eten, ondertussen kletsend over van alles. Harry schenkt veel aandacht aan mijn zusjes om ze op hun gemak te stellen. Vooral omdat hij door had dat Phoebe een verlegen meisje is, wil hij haar een veilig gevoel geven. Het zelfde bij Daisy maar is zij het tegenovergestelde van verlegen. Ik luister aandachtig naar hun gesprek en betrap mezelf constant op een lach op mijn gezicht.

Inmiddels is het 9 uur en liggen de meiden op bed. Morgen hebben ze hun eerste schooldag dus moeten ze goed uitgerust zijn. Ik loop de trap af en loop terug naar de tafel waar Harry op me wacht.

"Je bent een goede broer voor ze" Ik glimlach en kijk wat verlegen naar de grond. Naar mijn gevoel ben ik altijd een goed voorbeeld voor ze geweest maar na ik 1 van mijn zusjes ben verloren ben ik extra beschermend en zorgzaam geworden. Bang om ook 1 van hen te verliezen, die gedachte gaat vaak door me heen.

"Niet zo verlegen opeens" Zegt hij met een knipoog. Wanneer alle aandacht op mij word gericht word ik verlegen omdat ik daar niet zo van ben. Vaak gaat het snel weg en kom ik wat meer los. Ik kijk hem aan en glimlach.

"Heb jij ook broers of zussen?" Hij knikt

"Ik heb een oudere zus, Gemma"

We zijn ondertussen verplaatst naar de grote bank, er zit een redelijk grote ruimte tussen ons. We stellen elkaar veel vragen om zo ieder beter te leren kennen. Harry woont al op zichzelf. Ik heb daar nog nooit over nagedacht omdat het nog veel te gezellig is met al mijn zusjes. Ik ben echt een familie mens, Harry blijkbaar ook. Hij gaat nog vaak langs zijn moeder en zus waar hij altijd woonde voor hij op zichzelf ging. Over zijn carrière laat hij niet veel los, wat me wel erg nieuwsgierig maakt maar ik accepteer zijn keuze. Ik vertelde hem dat ik in Nederland kantoormedewerker was voor een bank en hier graag hetzelfde wilde doen als wat ik deed.
Verder kwam ik erachter dat hij vrijgezel is en een druk leven heeft op het moment. Eens in de zoveel tijd helpt hij bij de bingo of andere spelletjes in een verzorgingshuis, wat hij met plezier doet.

Voor een hele tijd hebben we zitten praten. Ik heb het gevoel dat er een goede klik is tussen ons, het is een super lieve zorgzame jongen met veel gevoel. Ik ben even wat lekkers gaan halen en neem voor de derde keer gevulde glazen mee vanuit de keuken. Ik zet de glazen en bak chips op de salontafel neer die voor de bank staat en neem weer plaats waar ik zat. Harry is nog even naar het toilet en ik zoek alvast een film op, romantische comedy. Standaard tijdens films en serie's lig ik onder een dekentje wat me warm houd. Harry komt terug en deelt een glimlach met me. Hij neemt ook weer plaats, vlak naast mij.

"Mag ik?" Doelend op het dekentje. Ik knik glimlachend en maak plaats zodat hij er ook onder kan liggen.

De film is inmiddels al een tijdje bezig, het bevind zich op een emotioneel stukje waardoor ik tranen op voel komen. Ik ben zo gevoelens bij films en serie's dat ik altijd moet huilen. Maar nu wil ik me sterk houden, wat helaas geen groot succes is. Harry betrapt mijn tranen waarnaar ik ze snel weg veeg en nep boos kijk.

"Ahw, het is oke Lou. Kom hier" Ik krijg een rilling door de naam. Hij spreid zijn armen. Ik wurm me om hem heen en kruip tegen hem aan. Het voelt vertrouwd, veilig. Niet veel later zie ik ook een traan over Harry's wang stromen. Ik glimlach en veeg de traan voorzichtig weg, nog altijd liggend in zijn armen. Ik had gewild dat dit moment geen einde kende maar tevergeefs.. Na de film hebben we nog even tegen elkaar aan gezeten tot het tijd was voor Harry om naar huis te gaan. Hij vertelde me dat hij morgen weer een drukke dag heeft. Het is al 1 uur in de nacht en mijn ouders komen straks thuis. Lottie is inmiddels ook weer thuis en ging gelijk naar boven. Eerlijk gezegd ben ik ook moe van vandaag, de tweeling bezig houden vergt soms veel energie maar ik doe het met liefde.

Harry wilde persé meehelpen opruimen maar ik vertelde hem dat ik dat straks wel deed als hij weg was. Dat kon ik wel vergeten, hij liep namelijk al de keuken in met de lege glazen. Ik moest lachen, in mezelf. Die kleine dingetjes maken hem zo bijzonder. Uiteindelijk liepen we richting de deur waar we ons nu bevinden.

"Bedankt voor alles" Zegt Harry

"Jij ook bedankt, ik vond het weer erg gezellig" Hij knikt om aan te geven dat hij het met me eens is.

"Tot snel" Zegt Harry en neemt me in een knuffel.

"Pas je wel op?" Vraag ik bezorgd, doelend naar de terugreis ook al is dat maar een kwartiertje hier vandaan.

"Beloofd, slaaplekker Lou" En laten ons uiteindelijk los uit onze greep. Weer gebruikt hij die afkorting, mijn familie noemt me ook altijd zo maar wanneer Harry me zo noemt, voelt het anders.

"Jij ook Curly" Hij kijkt verlegen naar de grond en ik meen hem lichtelijk zien blozen. Uiteindelijk delen we nog een glimlach en loopt Harry naar zijn auto en stapt in. Ik sluit pas de deur tot hij uit mijn zicht is.