It's you, always. || Dutch

54.

Het begint inmiddels laat te worden dus gaan we maar eens terug naar het hotel, morgen weer een lange dag hoewel we opzich zouden kunnen uitslapen. Vanavond was enorm gezellig, het eten was heerlijk en de sfeer zat er goed in. Over het voorval met Jayden hebben we het niet meer gehad maar ik merk dat het moeilijk voor me is om los te laten, ook al is het zowat drie jaar geleden. We hebben het wel over mijn Louis, en toen hij vertelde over dat hij liever kiest voor een gelukkig leven dan het kwellende leven waar hij zich toen in bevond ... deed me dat pijn. Ik weet niet eens de details maar zoals ik begrijp was het zeer ongelukkig en beangstigend. Niemand zou dat moeten meemaken..

"Dankuwel, fijne avond!" Zegt de blondine achter de bar, ik glimlach en berg mijn portemonnee weer op.

"Hetzelfde!" Ze glimlacht nog voor ik me omdraai en terug loop naar de tafel waar we aan zaten. Ik wacht rustig tot iedereen klaar is en dan lopen we samen weer richting het hotel. Meteen pak ik Louis' hand vast en zie in mijn ooghoek dat hij in zichzelf grinnikt.

"Zouden we op de foto mogen?" Vraagt een onzeker stemmetje achter ons, een meisje rond de 16-17 jaar schat ik? Samen met nog een meisje van diezelfde leeftijd.

"Sure! Hoe heten jullie?" Vraag ik vriendelijk

"Anna" Zegt het meisje met een bril op haar neus, het staat dr fantastisch. Soms heb je bepaalde mensen waarbij hun bril echt perfect past, well.. Bij Anna dus precies hetzelfde.

"Emilia" Zegt het andere meisje,

"Lovely name" Zeg ik oprecht, ze glimlacht en haakt een plukje haar achter dr oor.

"Dankje, het komt uit Chili" Vertelt ze, ik had al zo'n vermoeden dat dat haar achtergrond was. Mooie lange zwarte haren en een licht tintje.

"Chili huh? Altijd leuk om daar op te treden" Ze grinnikt

"Ik ben er opgegroeid tot mijn 10e" Ik knik, het is een heel mooi land. En ik kan niet wachten om weer eens op tour te gaan en Louis kan laten zien hoe mooi de meeste landen wel niet zijn.

"Kom je er ook bij op Louis?" Vraagt Anna, hij glimlacht en knikt. Ik had zijn hand nog altijd vast omdat ik hem dichtbij me wil hebben vanavond. Na wat er gebeurt is voel ik me rot tegenover hem terwijl het niet eens zou hoeven, maar vanaf het begin dat ik hem leerde kennen wist ik dat ik zuinig op hem moest zijn. Tot de dag van vandaag denk ik daar nogsteeds hetzelfde over, ik moet hem beschermen in hoever ik dat kan en nu ik ongeveer weet wat hij heeft mee moeten maken wil ik hem dat niet nog eens laten voelen.

Ook Emilia maakt een foto samen met ons, we delen een knuffel en daarna maken ze een foto met de bandleden. Ik vind het altijd fijner dat ze hen ook betrekken, zonder mijn band/vrienden stond ik niet waar we nu zijn.

Op de terugweg hield ik me wat stiller, ik luisterde vooral naar de gesprekken tussen de anderen. Louis deelde ook mee aan hun conversatie terwijl hij normaal gesproken rond deze tijd hartstikke moe zou zijn. Maar hij heeft vanmiddag nog een poos geslapen voor het eten, hij was het nodig. Ik hou het pasje weer voor de scanner en laat Louis als eerste naar binnen gaan, daarna volg ik en loop meteen naar de kleding kast waar ik een chill outfit uit pak. Louis doet hetzelfde alleen laat hij zijn broek achterwege, het enige dat hij aantrekt is een sweater van mij wat bij hem zoals altijd oversized valt.

Beiden ploffen we op de bank neer, ik in het hoekje en Louis iets op afstand. Ik trek hem naar me toe en hou hem tegen me aan, onder het dekentje. Louis laat het toe maar probeert te zoeken waar die klefheid van vanavond vandaan komt, normaal gesproken zijn we ook vaak zo maar dit keer is het toch anders en dat merkt Louis blijkbaar op.

"Is er iets Hazz? Je doet zo...-"

"Klef?" Maak ik zijn zin af, hij zocht naar het juiste woord. Louis knikt,,,